سیاوش میرحاجی با حضور در استودیو «
نفت ما»در خصوص آخرین وضعیت و کم و کیف پروژه PDH/PP پتروشیمی پارس اظهار داشت: ما تقریبا ۱۸ماه پیش مطالعات امکان سنجی کل طرح PDH را با ظرفیت تولید 600 هزار تن پروپیلن و 500 هزار تن پلی پروپیلن را تعریف کرده و بر اساس مقایسه تکنولوژی، محیطی برای PDH و بعد برای دو واحد پلی پروپیلن را انتخاب کردیم که میتوانست شبیه واحدهای پلی پروپیلن پتروشیمی جم و پتروشیمی امیرکبیر باشد ولی با دو ظرفیت 300 هزار تنی در مهرماه امسال اتفاق افتاد.
میرحاجی افزود: نگرانی که وجود داشت این بود که ممکن است پلی پروپیلن مازاد در کشور باشد و به سرنوشت متانول دچار شویم، لذا مکاتباتی با انجمن صنفی کارفرمایی صنعت پتروشیمی انجام شد. در واقع با دستور دکتر علی عسکری مدیر عامل هلدینگ خلیج فارس، بازمهندسی اقتصادی طرح تا افق 2050، بازار و تقاضای کل پلیمری را بررسی کردیم و در نهایت به این نتیجه رسیدیم که یک واحد پلی پروپیلن کفایت می کند و با 39 گریدی که مشخص شد و عمدتا رو فاز گازی است، قطعا کشش خواهد داشت ولی یک ظرفیت ۳۰۰ هزار تنی در سال دیگر پرریسک است چون چین که الان وارد کننده پلی پروپیلن است تا سال 2030 صادرکننده این محصول خواهد شد.
مدیرعامل پتروشیمی پارس تصریح کرد: این روند خیلی خطرناک است چون شرکتها مجبور خواهند بود برای تسخیر بازار دامپینگ کنند. لذا ما پیش بینی های لازم را انجام داده و بعد سراغ تکمیل زنجیره 300 هزار تن دیگر رفتیم. هم اکنون مناقصه PDH برگزار شده و پیمانکار انتخاب شده و کار مهندسی و عملیات اجرایی آن آغاز شده است. متعاقبا در زنجیره ارزش پلی پروپیلن، یک واحد اکریلیک اسید زیرمجموعه اش یک واحد SAP (سوپرجاذب) بعد استرهای اکریلیک و بعد یک واحد EPDM (اتیلن پروپیلن داین مونومر) است که با همدیگر می توانند به تنوع سبد زنجیره محصول و درآمدزایی ما کمک کنند چون همگی وارداتی هستند .
میرحاجی تاکید کرد: ما بایستی به جای آینده پژوهی، آینده سازی کنیم. پس از تولید پلی پروپیلن، در منطقه ویژه عسلویه MDHE و EPDM را داریم که شرکت پلیمری ما، کامپاند این پلیمرها با فناوری بالا را در پایین دست توسعه می دهد لذا وقتی کشوری مثل چین ببیند این محصولات زنجیره ارزش پلی پروپیلن با قیمت پایین تری در ایران تولید می شود مجبور است بیاید از ایران بخرد چون ارزانتر است. لذا نباید بگذاریم کشورهای دیگر برای ما تعیین تکلیف کنند.