تا پیش از اعلام نظر گروه شریان که مشتمل بر گروه‌های طرفدار رقیب انتخاباتی رییس جمهور منتخب، آقای جلیلی و طرفداراران جریان پایداری است نمی توانستیم پذیرای این گمانه باشیم که آقای پاک نژاد وزیر پیشنهادی وزارت نفت می تواند فردی همسو با این جریان باشد اما اکنون با تعجب و حیرت، در لیست اعلامی آن گروه در رده سوم قرار دارد.
۱
تاریخ انتشارچهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۴:۵۴
کد مطلب : ۱۶۶۸۹۱
ترس از ژنرال و هیاهوی کرسنت: پروژه‌ای به نام فریب!
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"،درحالی پرونده «کرسنت» به مهم ترین بخش از جدال سنگین میان دو جناح رقیب در ایام تبلیغات انتخاباتی ریاست جمهور تبدیل شده بود که اکنون شاهد حمایت تمام قد پایداری‌ها از ١٣ وزیر پیشنهادی پزشکیان هستیم.
جریانات اخیر سیاسی کشور، نکات آموزنده مثبت و منفی فراوانی در بر داشت. شاید توجه به این موضوع خالی از لطف نباشد که برخلاف دوره‌های قبل حالا شاهد بروز یک شیوه غیر ایدئولوژیک در روند بازیگری سیاسی و یارگیری در احزاب هستیم. در این شیوه، مهم چگونه اندیشیدن یار نیست بلکه چگونه سهم دادن و حق طرف مقابل را ادا کردن است.
نشانه شناسی و گفتمان شناسی اطلاعیه های دیروز در مجلس، درس‌های بزرگی در خود نهفته دارد. از یک سو اطلاعیه پراکنی گروه های داخلی مجلس نشان دهنده اخبار پشت پرده بسیاری است که‌در نگاه اول درافق و چشم انداز گفتمان ایدئولوژیک آنها قرار می‌گیرد، اما بلافاصله نام‌های وزرا از لحاظ سوگیری سیاسی ما را دچار مشکل می‌کند.
تا لحظه صدور اطلاعیه اردوگاه پایداری موسوم به "شریان" کسی گمان نمی‌کرد نامی چون محسن پاک‌نژاد (وزیر پیشنهادی نفت) در فهرست‌شان قرار گیرد، زیرا تضاد منافع ژنرال پیر نفت "زنگنه" (که ذیل گفتمان کارگزارانی‌ها طبقه‌بندی می‌شود) با جلیلی و حامیانش داستان حق و باطل است. کیست که پاک‌نژاد را نیروی زنگنه نداند؟
اما فرمان پایداری چی‌ها روشن و سلیس بود: به این افراد رای بالا بدهید!
صحنه را ببینید و مرور کنید:
در رده بندی وزیران پیشنهادی در گمانه‌زنی‌های داخلی مجلس می‌توان به یک نمونه قابل تامل و عجیب اشاره داشت که قطعا در آینده بکار مدیران و سرآمدان عرصه سیاست و ارتباطات خواهد آمد.
تا پیش از اعلام نظر گروه شریان که مشتمل بر گروه‌های طرفدار رقیب انتخاباتی رییس جمهور منتخب، آقای جلیلی و طرفداراران جریان پایداری است نمی توانستیم پذیرای این گمانه باشیم که آقای پاک نژاد وزیر پیشنهادی وزارت نفت می تواند فردی همسو با این جریان باشد اما اکنون با تعجب و حیرت، در لیست اعلامی آن گروه در رده سوم قرار دارد.
اما خوب می دانیم که هیچ‌گاه تهیه این فهرست‌ها بدون توجه به تعلقات گروهی تنظیم نمی شود.
از این رو بسیاری از فعالان رسانه ای و سیاسی ناگهان به طرز بهت‌آوری دریافتند که گرفتار یک بازی پنهان سیاسی میان دو جناح رقیب شده‌اند و چه بسا(بهتر است یقین کنیم) آقای پاک‌نژاد از آغاز خود را امین این انجمن‌ها می‌شناخته و ما به گمان غلط راه دیگری در پیش گرفته بودیم.
پس شاید برای آینده لازم باشد در حین گفتمان شناسی، نشانه شناسی گنگ و مبهم منافع مادی و سیاسی را در لفاف بیانات اکابر آنان، بی توجه به عقایدشان، در گروه‌های سیاسی کشور، جدی فرض کنیم. به نظر می‌رسد از امروز به بعد نه ایدئولوژیِ رأی بلکه سهمِ پول رأی مورد توجه اصحاب سیاست قرار خواهد گرفت. خوب یا بد، بهتر آن است که گروه‌های سیاسی در این باب شفاف‌تر عمل کنند چراکه همگان به یاد دارند که پیش از انتخابات در جریان تبلیغات، گروه پایداری و جناح مقابل چطور با موضوع پرونده «کرسنت» سعی در فریب دادن اذهان عمومی کردند اما الان می بینیم که موضوع «کرسنت»، بازی فریبی بیش نبوده و در پشت پرده این دو جناح بده بستان‌های فراوانی باهم دارند که آخرین آن همین بیانیه «شریان» در حمایت از وزرای پیشنهادی است.
جریانات اخیر سیاسی کشور، نکات آموزنده مثبت و منفی فراوانی در بر داشت. شاید توجه به این موضوع خالی از لطف نباشد که برخلاف دوره‌های قبل حالا شاهد بروز یک شیوه غیر ایدئولوژیک در روند بازیگری سیاسی و یارگیری در احزاب هستیم. در این شیوه، مهم چگونه اندیشیدن یار نیست بلکه چگونه سهم دادن و حق طرف مقابل را ادا کردن است.
نشانه شناسی و گفتمان شناسی اطلاعیه های دیروز در مجلس، درس‌های بزرگی در خود نهفته دارد. از یک سو اطلاعیه پراکنی گروه های داخلی مجلس نشان دهنده اخبار پشت پرده بسیاری است که‌در نگاه اول درافق و چشم انداز گفتمان ایدئولوژیک آنها قرار می‌گیرد، اما بلافاصله نام‌های وزرا از لحاظ سوگیری سیاسی ما را دچار مشکل می‌کند.
تا لحظه صدور اطلاعیه اردوگاه پایداری موسوم به "شریان" کسی گمان نمی‌کرد نامی چون محسن پاک‌نژاد (وزیر پیشنهادی نفت) در فهرست‌شان قرار گیرد، زیرا تضاد منافع ژنرال پیر نفت "زنگنه" (که ذیل گفتمان کارگزارانی‌ها طبقه‌بندی می‌شود) با جلیلی و حامیانش داستان حق و باطل است. کیست که پاک‌نژاد را نیروی زنگنه نداند؟
اما فرمان پایداری چی‌ها روشن و سلیس بود: به این افراد رای بالا بدهید!
صحنه را ببینید و مرور کنید:
در رده بندی وزیران پیشنهادی در گمانه‌زنی‌های داخلی مجلس می‌توان به یک نمونه قابل تامل و عجیب اشاره داشت که قطعا در آینده بکار مدیران و سرآمدان عرصه سیاست و ارتباطات خواهد آمد.
تا پیش از اعلام نظر گروه شریان که مشتمل بر گروه‌های طرفدار رقیب انتخاباتی رییس جمهور منتخب، آقای جلیلی و طرفداراران جریان پایداری است نمی توانستیم پذیرای این گمانه باشیم که آقای پاک نژاد وزیر پیشنهادی وزارت نفت می تواند فردی همسو با این جریان باشد اما اکنون با تعجب و حیرت، در لیست اعلامی آن گروه در رده سوم قرار دارد.
اما خوب می دانیم که هیچ‌گاه تهیه این فهرست‌ها بدون توجه به تعلقات گروهی تنظیم نمی شود.
از این رو بسیاری از فعالان رسانه ای و سیاسی ناگهان به طرز بهت‌آوری دریافتند که گرفتار یک بازی پنهان سیاسی میان دو جناح رقیب شده‌اند و چه بسا(بهتر است یقین کنیم) آقای پاک‌نژاد از آغاز خود را امین این انجمن‌ها می‌شناخته و ما به گمان غلط راه دیگری در پیش گرفته بودیم.
پس شاید برای آینده لازم باشد در حین گفتمان شناسی، نشانه شناسی گنگ و مبهم منافع مادی و سیاسی را در لفاف بیانات اکابر آنان، بی توجه به عقایدشان، در گروه‌های سیاسی کشور، جدی فرض کنیم. به نظر می‌رسد از امروز به بعد نه ایدئولوژیِ رأی بلکه سهمِ پول رأی مورد توجه اصحاب سیاست قرار خواهد گرفت. خوب یا بد، بهتر آن است که گروه‌های سیاسی در این باب شفاف‌تر عمل کنند چراکه همگان به یاد دارند که پیش از انتخابات در جریان تبلیغات، گروه پایداری و جناح مقابل چطور با موضوع پرونده «کرسنت» سعی در فریب دادن اذهان عمومی کردند اما الان می بینیم که موضوع «کرسنت»، بازی فریبی بیش نبوده و در پشت پرده این دو جناح بده بستان‌های فراوانی باهم دارند که آخرین آن همین بیانیه «شریان» در حمایت از وزرای پیشنهادی است.
