خدری فقط به دلیل اینکه نمایندگی یک منطقه نفتی و گازی را در مجلس را دارد ، عضو کمیسیون انرژی مجلس شد وگرنه تخصص لازم را در این زمینه همچون برخی اعضای کمیسیون ندارد. از زمانی که وی عضو کمیسیون انرژی مجلس دهم شد، بنا را بر نگاه محلی و استانی گذاشته و نگاه کلان و ملی را به صنعت نفت دریغ داشته است.
تاریخ انتشارپنجشنبه ۱ اسفند ۱۳۹۸ - ۱۱:۱۱
کد مطلب : ۱۲۰۴۵۴
گزارش نفت ما از عملکرد اعضای کمیسیون انرژی مجلس دهم: (4)
خدری؛ بار خاطر نه یار شاطر زنگنه!؟
میثم قدیری
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ، عبدالحمید خدری؛ نماینده حوزه انتخابیه بوشهر، گناوه و دیلم در مجلس دهم است که در لیست ائتلاف فراگیر اصلاح طلبان قرار داشت. وی دبیر اول کمیسیون انرژی مجلس درسال چهارم است.
خدری سوابق قضایی همچون قاضی ناظر زندان و رئیس اجرای احکام کیفری گچساران، رئیس دفتر سجل قضایی و کمیسیون عفو و بخشودگی، دادرس دادگاه انقلاب بوشهر و سوابق اجرایی همچون معاونت فرهنگی ورزشی مجمع دانشگاهیان و مسئول واحد پژوهشی مؤسسه فرهیختگان را در کارنامه کاری خود دارد.
خدری فقط به دلیل اینکه نمایندگی یک منطقه نفتی و گازی را در مجلس را دارد ، عضو کمیسیون انرژی مجلس شد وگرنه تخصص لازم را در این زمینه همچون برخی اعضای کمیسیون ندارد. از زمانی که وی عضو کمیسیون انرژی مجلس دهم شد، بنا را بر نگاه محلی و استانی گذاشته و نگاه کلان و ملی به صنعت نفت دریغ داشته است. در همان ابتدای کار یکی از پیمانکاران خدماتی و رفاهی مستقر در بهرگانسر را علیرغم اینکه 80 درصد نیروهای آن بومی بودند، تحت فشار گذاشته بود که قرارداد خود را فسخ کند تا به شرکت دیگر مثلا صدر درصد بومی واگذار شود که در همان موقع افشاگری های "نفت ما" باعث شد این کار ابتر باقی بماند.
پس از آن همواره این رویکرد را داشته و دارد و در یکی از نشست های علنی مجلس در سال گذشته باز بر این قضیه تاکید داشته که 75 درصد مدیران و نیروهای پارس جنوبی غیر بومی هستند. سوال اینجاست مگر بوشهر چقدر متخصص صنت نفت دارد که بتواند پروژه های مهم و استراتژیک پایتخت انرژی کشور که ارتباط مستقیم با امنیت و منافع ملی کشور را دارد، مدیریت کند . اما این ادعا باعث نشده که بدنه مدیریتی وزارت نفت تحت فشار قرار گیرد و خود را از دانش و تجربه مدیران و نیروهای سایر مناطق کشور محروم کند.
شایسته است این نماینده مجلس نگاه قومی و قبیله ای را کنار بگذارد و نگاه ملی و گسترده به صنعت نفت داشته باشد.
حتی در اظهار نظری پیش از سفر رئیس جمهور در اسفند 97 برای افتتاح چند فاز پارس جنوبی به ناگاه از بیکاری ۸۰۰ نفر از کارکنان سابقه دار عسلویه خبر می دهد تا شیرینی افتتاح و بهره برداری این فازها را زیر سوال ببرد. بدیهی است اینگونه اظهارات ابزاری برای کسب محبوبیت و رای نیست.
حتی برخی اظهارات وی مبنی بر اینکه ۱۴ هزار دستگاه خودرو که سرمایه‌های مردم است و در گمرک های کشور آفتاب می‌خورد و می‌پوسد را به نوعی در راستای منافع شرکت های وارد کننده خودروی خارجی می دانند نه دلسوزی برای مردم.
یکی از انتقادات دیگر به این عضو کمیسیون انرژی این است که ثبات مواضع ندارد. مواردی بوده که اعلام کرده از استیضاح زنگنه حمایت می کند ولی در پایان امضای خود را پس گرفته است. اظهارات وی در مورد وزارت نفت و شخص وزیر یکی به نعل و یکی به میخ زدن هست. روزی از زنگنه انتقاد می کند و روزی دیگر از وزیر نفت یک قهرمان ملی می سازد و در سفرهای اوپک همراه وزیر آن هم در شرایط تحریم و بحران ارزی به ماموریت اوپک در وین می رود. در مجموع باید گفت، خدری برای وزیر نفت بیشتر بار خاطر بوده تا یارشاطر.
خدری سوابق قضایی همچون قاضی ناظر زندان و رئیس اجرای احکام کیفری گچساران، رئیس دفتر سجل قضایی و کمیسیون عفو و بخشودگی، دادرس دادگاه انقلاب بوشهر و سوابق اجرایی همچون معاونت فرهنگی ورزشی مجمع دانشگاهیان و مسئول واحد پژوهشی مؤسسه فرهیختگان را در کارنامه کاری خود دارد.
خدری فقط به دلیل اینکه نمایندگی یک منطقه نفتی و گازی را در مجلس را دارد ، عضو کمیسیون انرژی مجلس شد وگرنه تخصص لازم را در این زمینه همچون برخی اعضای کمیسیون ندارد. از زمانی که وی عضو کمیسیون انرژی مجلس دهم شد، بنا را بر نگاه محلی و استانی گذاشته و نگاه کلان و ملی به صنعت نفت دریغ داشته است. در همان ابتدای کار یکی از پیمانکاران خدماتی و رفاهی مستقر در بهرگانسر را علیرغم اینکه 80 درصد نیروهای آن بومی بودند، تحت فشار گذاشته بود که قرارداد خود را فسخ کند تا به شرکت دیگر مثلا صدر درصد بومی واگذار شود که در همان موقع افشاگری های "نفت ما" باعث شد این کار ابتر باقی بماند.
پس از آن همواره این رویکرد را داشته و دارد و در یکی از نشست های علنی مجلس در سال گذشته باز بر این قضیه تاکید داشته که 75 درصد مدیران و نیروهای پارس جنوبی غیر بومی هستند. سوال اینجاست مگر بوشهر چقدر متخصص صنت نفت دارد که بتواند پروژه های مهم و استراتژیک پایتخت انرژی کشور که ارتباط مستقیم با امنیت و منافع ملی کشور را دارد، مدیریت کند . اما این ادعا باعث نشده که بدنه مدیریتی وزارت نفت تحت فشار قرار گیرد و خود را از دانش و تجربه مدیران و نیروهای سایر مناطق کشور محروم کند.
شایسته است این نماینده مجلس نگاه قومی و قبیله ای را کنار بگذارد و نگاه ملی و گسترده به صنعت نفت داشته باشد.
حتی در اظهار نظری پیش از سفر رئیس جمهور در اسفند 97 برای افتتاح چند فاز پارس جنوبی به ناگاه از بیکاری ۸۰۰ نفر از کارکنان سابقه دار عسلویه خبر می دهد تا شیرینی افتتاح و بهره برداری این فازها را زیر سوال ببرد. بدیهی است اینگونه اظهارات ابزاری برای کسب محبوبیت و رای نیست.
حتی برخی اظهارات وی مبنی بر اینکه ۱۴ هزار دستگاه خودرو که سرمایه‌های مردم است و در گمرک های کشور آفتاب می‌خورد و می‌پوسد را به نوعی در راستای منافع شرکت های وارد کننده خودروی خارجی می دانند نه دلسوزی برای مردم.
یکی از انتقادات دیگر به این عضو کمیسیون انرژی این است که ثبات مواضع ندارد. مواردی بوده که اعلام کرده از استیضاح زنگنه حمایت می کند ولی در پایان امضای خود را پس گرفته است. اظهارات وی در مورد وزارت نفت و شخص وزیر یکی به نعل و یکی به میخ زدن هست. روزی از زنگنه انتقاد می کند و روزی دیگر از وزیر نفت یک قهرمان ملی می سازد و در سفرهای اوپک همراه وزیر آن هم در شرایط تحریم و بحران ارزی به ماموریت اوپک در وین می رود. در مجموع باید گفت، خدری برای وزیر نفت بیشتر بار خاطر بوده تا یارشاطر.
