بسیاری از دانش آموختگان دانشگاه های نفت برای ادامه تحصیل، پژوهش یا کار، ناچار به شرکت های بزرگ نفتی بین المللی، دانشگاه ها یا مراکز تحقیقاتی خارجی می پیوندند.
تاریخ انتشارسه شنبه ۲۶ شهريور ۱۳۹۸ - ۱۱:۰۴
کد مطلب : ۱۱۷۰۸۱
اختصاصی " نفت ما " ؛ پیشی گرفتن صادرات نخبه از صادرات نفت؛
نروژ؛ بهشت نخبگان مهاجر نفتی ایران
مهدی قدیری
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ، ناکارآمدی مدیریت منابع انسانی وزارت نفت در جذب دانش آموختگان نفتی و مزید بر آن شرایط نامناسب کاری متخصصان نفتی از تمام ابعاد، موجبات مهاجرت این قشر فرهیخته را فراهم آورده است.
کشورهای پذیرنده تخصص عوض اینکه بخواهند هزینه ای صرف آموزش و تربیت این متخصصان بکنند، به صورتی ساده دست به جذب منابع انسانی متخصص صنعت نفت کشورمان و شکار این دسته از نخبگان می زنند. در واقع هزینه انجام شده از جیب مردم ایران، به جیب رقبای نفتی و گازی ایران می رود و با کمترین زحمتی متخصصان نفتی را جذب می کنند.
بسیاری از دانش آموختگان دانشگاه های نفت برای ادامه تحصیل، پژوهش یا کار، ناچار به شرکت های بزرگ نفتی بین المللی، دانشگاه ها یا مراکز تحقیقاتی خارجی می پیوندند. در این میان آن دسته از دانش آموختگان که چندسالی در شرکت های نفتی داخلی کار می کنند، اکثراً موفق به گرفتن پذیرش کار یا ادامه تحصیل در خارج می شوند.
آمارها حکایت از آن دارد که در مدت یک دهه گذشته بیش از 2000 متخصص ایرانی جذب شرکت های نفتی خارجی از جمله شورون، بی پی، شل، توتال، پتروبراس،پتروناس،اگزان و قطر پترولیوم شده اند.
یکی از این مقاصد نخبگان نفتی ، نروژ، پایتخت انرژی اروپا است که این کشور را به بهشت نخبگان نفتی ایران تبدیل کرده است. نروژ، با تولید روزانه 1.5 میلیون بشکه نفت در روز، 50 درصد تولید اروپای شمالی و غربی را به خود اختصاص داده و با تامین 2 درصد تقاضای نفت جهان و یک سوم نیاز نفتی اروپا، در ردیف پانزدهمین تولید کننده نفت جهان قرار دارد. نروژ همچنین با تولید 127 میلیارد متر مکعب گاز طبیعی در سال 2018، هفتمین تولید کننده بزرگ گاز جهان می باشد.
همه حوزه های نفت و گاز نروژ در فلات قاره بوده و در دریاهای بارنتز، شمال و نروژ قرار دارند و دریای بارنتز دارای بیشترین ذخیره نفت و گازی این کشور است. نروژ به رغم تجربه نه چندان طولانی خود در این عرصه، دارای یکی از بالغ ترین ساختارهای نهادی در حوزه نفت و گاز است. تفکیک نقشهای حکمرانی و تصدی به خوبی در این کشور انجام شده است؛ از نظر قدرت و تخصص شرکتی نیز «اکوانور» یکی از موفق ترین شرکت های نفتی دنیا است.
این شرکت در سال ۲۰۱۷، درآمدی بالغ بر ۶۱ میلیارد دلار و دارایی بالغ بر 111 میلیارد دلار داشته است و از شرکت های پیشرو در صادرات خدمات فنی و مهندسی نفت و گاز است. ویژگی اصلی مدیریت بخش نفت و گاز در نروژ، کنترل عمده فعالیت‌های آن از سوی دولت است. دولت نروژ با 67 درصد سهامدار عمده شرکت نفتی اکوانور و تنها مالک شرکت نفتی «پتورو» است که مشارکت دولت در فعالیت های نفتی و گازی به واسطه همین شرکت ها اعمال می گردد و بیش از ۴۰ درصد تولید نفت کشور توسط زیر مجموعه های دولتی استخراج می‌گردد.
پس از یک دوره طولانی رکود در بازار کار بویژه در صنایع نفت و گاز نروژ که از سال 2014 آغاز شده بود، از آگوست سال 2018 شرکت های مختلف بویژه شرکت های فعال در زمینه نفت و گاز نروژ به دنبال استخدام نیروی ماهر و متخصص حتی از خارج از نروژ بوده اند. البته به دلیل تثبیت نشدن کامل بازار کار در صنعت انرژی نروژ، شرکت ها هنوز جرات استخدام دائمی را ندارند و بسیاری از این استخدام های جدید به صورت پیمانی و موقت هستند. حقوقهای بالای مهندسان نفتی در نروژ که تا 250 هزار دلار در سال می رسد یکی از عوامل مهم جذب نخبگان نفتی است.
در نروژ همانند بسیاری از کشورهای دنیا، بسیاری از شرکت های بزرگ علاوه بر اینکه موقعیت های شغلی خالی و مورد نیاز خود را در سایت رسمی خودشان آگهی می کنند، برای صرفه جویی در زمان و هزینه های بخش نیروی انسانی خود و همچنین در جهت کاهش ریسک های استخدامی، برخی از نیازمندی های نیروی انسانی خود را از راه «برون سپاری» بر عهده شرکت های مشاور کاریابی که در زمینه یافتن نیروهای متخصص و کارآزموده تخصص دارند می سپارند.
این شرکت های مشاور کاریابی، فهرست نیروهای انسانی مورد نیاز شرکت های کارفرما را دریافت می کنند و بر اساس آن به دنبال نیروی انسانی مورد نیاز کارفرمای اصلی می گردند. پس از یافتن فرد یا افراد مورد نظر، با آنها وارد مذاکره می شوند و ترتیب یک مصاحبه شغلی را می دهند. پس از موفق بودن مصاحبه، ترتیب مصاحبه اصلی فرد با شرکت و کارفرمای اصلی که فرد مورد نظر باید در آنجا کار خود را آغاز کند داده می شود. در صورتی که کارفرمای اصلی هم با استخدام نیروی مورد نظر موافق باشد، فرد مورد نظر می تواند کار خودش را آغاز کند.
از دیدگاه قراردادی، فرد موردنظر در استخدام رسمی و ثابت شرکت مشاور خودش است اما بر اساس یک قرارداد دوطرفه بین کارفرما و شرکت مشاور، فرد برای مدت مشخصی که در همین قرارداد درج می شود برای کار در اختیار شرکت کارفرما قرار داده می شود. در واقع،یک قرارداد برد سه طرفه است که در آن خدمات فنی نیروی متخصص در قالب یک قرارداد رسمی به شرکت کارفرما فروخته می شود. از یک طرف، فرد کارجو یا بیکار به کار گرفته می شود. از طرف دیگر شرکت مشاور واسطه از این اتفاق، کارمزدی برای خود در نظر می گیرد و از طرف دیگر هم شرکت کارفرما در هزینه های استخدامی نیروی انسانی خود صرفه جویی می کند اما طبیعتا مبلغ بالاتری را برای دریافت خدمات در یک بازه زمانی مشخص در نهایت پرداخت می کند.
در دانشگاه استاوانگر نروژ؛ که از دانشگاههای مطرح در حوزه مهندسی نفت است بیش از 100 دانشجوی خارجی مشغول تحصیل می باشند و این دانشگاه با پشتیبانی دولت به مرکز فناوری و تحقیق در افزایش ضریب بازیافت نفت تبدیل شده است. دانشگاه Stavange به دلیل اینکه عمده سکوها، میادین نفتی در این منطقه قرار دارد با محوریت صنعت نفت تاسیس شده و شهریه ندارد و بیشترین درخواست متقاضیان ایرانی برای این دانشگاه بوده است و در این شهر حدود 800 ایرانی زندگی می کنند که عمدتا خانواده های نفتی هستند. دانشگاه علوم و فناوری نروژ از دیگر مقاصد تحصیلی ایرانیان می باشد.
در اینجا به برخی از نخبگان ایرانی مهاجر موفق شاغل در صنعت نفت نروژ اشاره می کنیم.
رضا اصغری: مهندس ارشد مخزن در شرکت فرعی MDT Energy نروژ وابسته به توتال است که در منطقه
Stavanger, Rogaland نروژ بوده و از نوامبر 2017 تاکنون در ناحیه اکوفیسک مشغول فعالیت است. وی پیش از آن از ژوئن 2014 تا نوامبر 2017 در شرکت Hess در Stavanger Area نروژ ، از اکتبر 2012 تا ژوئن 2014 در شرکت senergy در لندن، از ژانویه 2006 تا اکتبر 2012 به عنوان مهندس ارشد مخزن در شرکت پتروپارس در ونزوئلا، از ژانویه 2001 تا ژانویه 2006 در شرکت ملی نفت ایران، مشغول کار بوده است. اصغری فارغ التحصیل مدیریت پروژه از SKEMA Business School در سال 2018، مدیریت پروژه های نفت و گاز از دانشگان تهران در سال 2010 و کارشناس ارشد مهندسی نفت از دانشگاه صنعت نفت در سال 2001 می باشد.
داوود مسگری: وی مهندس ارشد مخزن از اکتبر 2018 تاکنون در شرکت Repsol Norge AS (RANS
در Stavanger نروژ می باشد. وی از ژانویه 2016 تا اکتبر 2018 در شرکت MDT در Stavanger، اکتبر 2014 تا ژانویه 2016 در شرکت Hess در Stavanger ،اوریل 2012 تا اکتبر 2014 در شرکت senergy در Stavanger ، سپتامبر 2011 تا آوریل 2012 مهندس مخزن و شبیه سازی در شرکت TEC در تهران، آوریل 2007 تا سپتامبر 2011 مهندس مخزن و شبیه سازی شرکت توسعه پترو ایران در تهران، ژانویه 2004 تا آوریل 2007 در شرکت TEC تهران، ژانویه 2003 تا دسامبر 2003 مهندس مخزن در N.M. Zagrous در تهران، بوده است. وی کارشناسی ارشد مهندسی مخزن را از دانشگاه صنعتی شریف در سال 2008 و کارشناسی مهندسی شیمی را از دانشگاه صنعت نفت در سال 2003 دریافت کرده است. است. وی دارای 15 سال سابقه کار شبیه سازی مخزن در پروژه های متعدد بین المللی در اروپا، خاورمیانه و شرق دور می باشد.
خانم آ- خ : وی مهندس ارشد مخزن در شرکت (Equinor) از می 2018 تاکنون می باشد. وی همچنین مهندس ارشد مخزن در استات اویل، از جولای 2013 تاکنون، و مهندس مخزن از اکتبر 2011 تا ژوئن 2013، در همین شرکت بوده است.
خانم آ- خ، دانش آموخته کارشناس ارشد مهندسی نفت از NTNU و کارشناسی مهندسی شیمی از دانشگاه صنعتی شریف است.
علیرضا روستائی: مهندس ارشد مخزن در Ziebel AS نروژ از فوریه 2018 تا کنون، مهندس مخزن در ناحیه Stavanger از اوریل 2014 تا ژانویه 2018، می باشد. از سوابق دیگر وی می توان به دستیار آزمایشگاه از ژانویه 2014 تا اوریل 2014 در ناحیه Stavanger، دستیار پژوهشی از ژوئن 2013 تا دسامبر 2013 در مرکز افزایش ضریب بازیافت دانشگاه Stavanger ، دستیار آموزشی از اگوست 2012 تا می 2013 مرکز افزایش ضریب بازیافت در دانشگاه Stavanger اشاره کرد.
وی دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی نفت (گرایش مخزن) از دانشگاه Stavanger در سال 2014 و کارشناسی مهندسی نفت از دانشگاه ازاد در سال 2010 می باشد.
سوابق کاری وی در ایران عبارتست از؛ مهندس فرآیند در شرکت عملیات و مدیریت پتروپارس از دسامبر 2011 تا جولای 2012 در توسعه فازهای 15 و 16 پارس جنوبی در عسلویه، مهندس کنترل کیفیت در شرکت پایندان در توسعه فازهای 15 و 16 پارس جنوبی از سپتامبر 201 تا نوامبر 2011.
به لیست بالا می توان موارد بسیاری را افزود. آنچه مهم است اینکه وقتی به رزومه این افراد نگاه می کنیم در می یابیم که در دانشگاههای داخل کشور تحصیل کرده و حتی سوابق کاری در شرکتها و پروژه های داخلی دارند. و شرکتهای بین المللی بدون هرگونه زحمتی در تربیت یک نخبه که 1 میلیون دلار هزینه در بردارد دست به شکار نخبگان می زنند. شایان ذکر است با محاسبه خروج متوسط سالانه ۱۵۰ هزار نخبه از کشور، ایران ۱۵۰ میلیارد دلار در سال از این بایت دچار زیان می شود. در مجموع باید گفت اگر در صادرات نفت به هر دلیل موفق عمل نکرده ایم اما در صادرات نخبه نفتی، قطعا در میان کشورهای صادرکننده نفتی پیشتاز هستیم!؟
کشورهای پذیرنده تخصص عوض اینکه بخواهند هزینه ای صرف آموزش و تربیت این متخصصان بکنند، به صورتی ساده دست به جذب منابع انسانی متخصص صنعت نفت کشورمان و شکار این دسته از نخبگان می زنند. در واقع هزینه انجام شده از جیب مردم ایران، به جیب رقبای نفتی و گازی ایران می رود و با کمترین زحمتی متخصصان نفتی را جذب می کنند.
بسیاری از دانش آموختگان دانشگاه های نفت برای ادامه تحصیل، پژوهش یا کار، ناچار به شرکت های بزرگ نفتی بین المللی، دانشگاه ها یا مراکز تحقیقاتی خارجی می پیوندند. در این میان آن دسته از دانش آموختگان که چندسالی در شرکت های نفتی داخلی کار می کنند، اکثراً موفق به گرفتن پذیرش کار یا ادامه تحصیل در خارج می شوند.
آمارها حکایت از آن دارد که در مدت یک دهه گذشته بیش از 2000 متخصص ایرانی جذب شرکت های نفتی خارجی از جمله شورون، بی پی، شل، توتال، پتروبراس،پتروناس،اگزان و قطر پترولیوم شده اند.
یکی از این مقاصد نخبگان نفتی ، نروژ، پایتخت انرژی اروپا است که این کشور را به بهشت نخبگان نفتی ایران تبدیل کرده است. نروژ، با تولید روزانه 1.5 میلیون بشکه نفت در روز، 50 درصد تولید اروپای شمالی و غربی را به خود اختصاص داده و با تامین 2 درصد تقاضای نفت جهان و یک سوم نیاز نفتی اروپا، در ردیف پانزدهمین تولید کننده نفت جهان قرار دارد. نروژ همچنین با تولید 127 میلیارد متر مکعب گاز طبیعی در سال 2018، هفتمین تولید کننده بزرگ گاز جهان می باشد.
همه حوزه های نفت و گاز نروژ در فلات قاره بوده و در دریاهای بارنتز، شمال و نروژ قرار دارند و دریای بارنتز دارای بیشترین ذخیره نفت و گازی این کشور است. نروژ به رغم تجربه نه چندان طولانی خود در این عرصه، دارای یکی از بالغ ترین ساختارهای نهادی در حوزه نفت و گاز است. تفکیک نقشهای حکمرانی و تصدی به خوبی در این کشور انجام شده است؛ از نظر قدرت و تخصص شرکتی نیز «اکوانور» یکی از موفق ترین شرکت های نفتی دنیا است.
این شرکت در سال ۲۰۱۷، درآمدی بالغ بر ۶۱ میلیارد دلار و دارایی بالغ بر 111 میلیارد دلار داشته است و از شرکت های پیشرو در صادرات خدمات فنی و مهندسی نفت و گاز است. ویژگی اصلی مدیریت بخش نفت و گاز در نروژ، کنترل عمده فعالیت‌های آن از سوی دولت است. دولت نروژ با 67 درصد سهامدار عمده شرکت نفتی اکوانور و تنها مالک شرکت نفتی «پتورو» است که مشارکت دولت در فعالیت های نفتی و گازی به واسطه همین شرکت ها اعمال می گردد و بیش از ۴۰ درصد تولید نفت کشور توسط زیر مجموعه های دولتی استخراج می‌گردد.
پس از یک دوره طولانی رکود در بازار کار بویژه در صنایع نفت و گاز نروژ که از سال 2014 آغاز شده بود، از آگوست سال 2018 شرکت های مختلف بویژه شرکت های فعال در زمینه نفت و گاز نروژ به دنبال استخدام نیروی ماهر و متخصص حتی از خارج از نروژ بوده اند. البته به دلیل تثبیت نشدن کامل بازار کار در صنعت انرژی نروژ، شرکت ها هنوز جرات استخدام دائمی را ندارند و بسیاری از این استخدام های جدید به صورت پیمانی و موقت هستند. حقوقهای بالای مهندسان نفتی در نروژ که تا 250 هزار دلار در سال می رسد یکی از عوامل مهم جذب نخبگان نفتی است.
در نروژ همانند بسیاری از کشورهای دنیا، بسیاری از شرکت های بزرگ علاوه بر اینکه موقعیت های شغلی خالی و مورد نیاز خود را در سایت رسمی خودشان آگهی می کنند، برای صرفه جویی در زمان و هزینه های بخش نیروی انسانی خود و همچنین در جهت کاهش ریسک های استخدامی، برخی از نیازمندی های نیروی انسانی خود را از راه «برون سپاری» بر عهده شرکت های مشاور کاریابی که در زمینه یافتن نیروهای متخصص و کارآزموده تخصص دارند می سپارند.
این شرکت های مشاور کاریابی، فهرست نیروهای انسانی مورد نیاز شرکت های کارفرما را دریافت می کنند و بر اساس آن به دنبال نیروی انسانی مورد نیاز کارفرمای اصلی می گردند. پس از یافتن فرد یا افراد مورد نظر، با آنها وارد مذاکره می شوند و ترتیب یک مصاحبه شغلی را می دهند. پس از موفق بودن مصاحبه، ترتیب مصاحبه اصلی فرد با شرکت و کارفرمای اصلی که فرد مورد نظر باید در آنجا کار خود را آغاز کند داده می شود. در صورتی که کارفرمای اصلی هم با استخدام نیروی مورد نظر موافق باشد، فرد مورد نظر می تواند کار خودش را آغاز کند.
از دیدگاه قراردادی، فرد موردنظر در استخدام رسمی و ثابت شرکت مشاور خودش است اما بر اساس یک قرارداد دوطرفه بین کارفرما و شرکت مشاور، فرد برای مدت مشخصی که در همین قرارداد درج می شود برای کار در اختیار شرکت کارفرما قرار داده می شود. در واقع،یک قرارداد برد سه طرفه است که در آن خدمات فنی نیروی متخصص در قالب یک قرارداد رسمی به شرکت کارفرما فروخته می شود. از یک طرف، فرد کارجو یا بیکار به کار گرفته می شود. از طرف دیگر شرکت مشاور واسطه از این اتفاق، کارمزدی برای خود در نظر می گیرد و از طرف دیگر هم شرکت کارفرما در هزینه های استخدامی نیروی انسانی خود صرفه جویی می کند اما طبیعتا مبلغ بالاتری را برای دریافت خدمات در یک بازه زمانی مشخص در نهایت پرداخت می کند.
در دانشگاه استاوانگر نروژ؛ که از دانشگاههای مطرح در حوزه مهندسی نفت است بیش از 100 دانشجوی خارجی مشغول تحصیل می باشند و این دانشگاه با پشتیبانی دولت به مرکز فناوری و تحقیق در افزایش ضریب بازیافت نفت تبدیل شده است. دانشگاه Stavange به دلیل اینکه عمده سکوها، میادین نفتی در این منطقه قرار دارد با محوریت صنعت نفت تاسیس شده و شهریه ندارد و بیشترین درخواست متقاضیان ایرانی برای این دانشگاه بوده است و در این شهر حدود 800 ایرانی زندگی می کنند که عمدتا خانواده های نفتی هستند. دانشگاه علوم و فناوری نروژ از دیگر مقاصد تحصیلی ایرانیان می باشد.
در اینجا به برخی از نخبگان ایرانی مهاجر موفق شاغل در صنعت نفت نروژ اشاره می کنیم.
رضا اصغری: مهندس ارشد مخزن در شرکت فرعی MDT Energy نروژ وابسته به توتال است که در منطقه
Stavanger, Rogaland نروژ بوده و از نوامبر 2017 تاکنون در ناحیه اکوفیسک مشغول فعالیت است. وی پیش از آن از ژوئن 2014 تا نوامبر 2017 در شرکت Hess در Stavanger Area نروژ ، از اکتبر 2012 تا ژوئن 2014 در شرکت senergy در لندن، از ژانویه 2006 تا اکتبر 2012 به عنوان مهندس ارشد مخزن در شرکت پتروپارس در ونزوئلا، از ژانویه 2001 تا ژانویه 2006 در شرکت ملی نفت ایران، مشغول کار بوده است. اصغری فارغ التحصیل مدیریت پروژه از SKEMA Business School در سال 2018، مدیریت پروژه های نفت و گاز از دانشگان تهران در سال 2010 و کارشناس ارشد مهندسی نفت از دانشگاه صنعت نفت در سال 2001 می باشد.
داوود مسگری: وی مهندس ارشد مخزن از اکتبر 2018 تاکنون در شرکت Repsol Norge AS (RANS
در Stavanger نروژ می باشد. وی از ژانویه 2016 تا اکتبر 2018 در شرکت MDT در Stavanger، اکتبر 2014 تا ژانویه 2016 در شرکت Hess در Stavanger ،اوریل 2012 تا اکتبر 2014 در شرکت senergy در Stavanger ، سپتامبر 2011 تا آوریل 2012 مهندس مخزن و شبیه سازی در شرکت TEC در تهران، آوریل 2007 تا سپتامبر 2011 مهندس مخزن و شبیه سازی شرکت توسعه پترو ایران در تهران، ژانویه 2004 تا آوریل 2007 در شرکت TEC تهران، ژانویه 2003 تا دسامبر 2003 مهندس مخزن در N.M. Zagrous در تهران، بوده است. وی کارشناسی ارشد مهندسی مخزن را از دانشگاه صنعتی شریف در سال 2008 و کارشناسی مهندسی شیمی را از دانشگاه صنعت نفت در سال 2003 دریافت کرده است. است. وی دارای 15 سال سابقه کار شبیه سازی مخزن در پروژه های متعدد بین المللی در اروپا، خاورمیانه و شرق دور می باشد.
خانم آ- خ : وی مهندس ارشد مخزن در شرکت (Equinor) از می 2018 تاکنون می باشد. وی همچنین مهندس ارشد مخزن در استات اویل، از جولای 2013 تاکنون، و مهندس مخزن از اکتبر 2011 تا ژوئن 2013، در همین شرکت بوده است.
خانم آ- خ، دانش آموخته کارشناس ارشد مهندسی نفت از NTNU و کارشناسی مهندسی شیمی از دانشگاه صنعتی شریف است.
علیرضا روستائی: مهندس ارشد مخزن در Ziebel AS نروژ از فوریه 2018 تا کنون، مهندس مخزن در ناحیه Stavanger از اوریل 2014 تا ژانویه 2018، می باشد. از سوابق دیگر وی می توان به دستیار آزمایشگاه از ژانویه 2014 تا اوریل 2014 در ناحیه Stavanger، دستیار پژوهشی از ژوئن 2013 تا دسامبر 2013 در مرکز افزایش ضریب بازیافت دانشگاه Stavanger ، دستیار آموزشی از اگوست 2012 تا می 2013 مرکز افزایش ضریب بازیافت در دانشگاه Stavanger اشاره کرد.
وی دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی نفت (گرایش مخزن) از دانشگاه Stavanger در سال 2014 و کارشناسی مهندسی نفت از دانشگاه ازاد در سال 2010 می باشد.
سوابق کاری وی در ایران عبارتست از؛ مهندس فرآیند در شرکت عملیات و مدیریت پتروپارس از دسامبر 2011 تا جولای 2012 در توسعه فازهای 15 و 16 پارس جنوبی در عسلویه، مهندس کنترل کیفیت در شرکت پایندان در توسعه فازهای 15 و 16 پارس جنوبی از سپتامبر 201 تا نوامبر 2011.
به لیست بالا می توان موارد بسیاری را افزود. آنچه مهم است اینکه وقتی به رزومه این افراد نگاه می کنیم در می یابیم که در دانشگاههای داخل کشور تحصیل کرده و حتی سوابق کاری در شرکتها و پروژه های داخلی دارند. و شرکتهای بین المللی بدون هرگونه زحمتی در تربیت یک نخبه که 1 میلیون دلار هزینه در بردارد دست به شکار نخبگان می زنند. شایان ذکر است با محاسبه خروج متوسط سالانه ۱۵۰ هزار نخبه از کشور، ایران ۱۵۰ میلیارد دلار در سال از این بایت دچار زیان می شود. در مجموع باید گفت اگر در صادرات نفت به هر دلیل موفق عمل نکرده ایم اما در صادرات نخبه نفتی، قطعا در میان کشورهای صادرکننده نفتی پیشتاز هستیم!؟
احمدیان
متاسفانه رویکرد مدیران نالایق باعث این مشکل شده، وقتی برنامه ریزی وجود نداشته باشه کار را به پیمانکاران چینی و امثالهم واگذار میکنند و نخبه های خوذمان راهی جز رفتن ندارند
از ماست که بر ماست
مشکل در خودبینی مدیران و عدم توجه به نیروهای متخصص هست بی توجهی به منابع انسانی ننتجه ای جز این نداره
کاش مدیران بجای منافع خودشان به منافع ملی و آینده کشور می اندیشیدند
از ماست که بر ماست
مشکل در خودبینی مدیران و عدم توجه به نیروهای متخصص هست بی توجهی به منابع انسانی ننتجه ای جز این نداره
کاش مدیران بجای منافع خودشان به منافع ملی و آینده کشور می اندیشیدند
