روز پنج شنبه بیست و ششم خردادماه فرصتی فراهم شد تا در جمع صمیمی و بی نظیر تعدادی از مدیران باتجربه پتروشیمی حاضر شوم. مدیرانی که بدون شک بخش اعظم توسعه حاصله و هرچه افتخار و اعتبار برای کشور آمده را می توان حاصل کار، تلاش و در یک کلام عمر آنان دانست.
افرادی مانند مهندس نعمت زاده، شعری مقدم، نژادسلیم، رهبری، افشین، معظمی و پیوندی نگین های طلایی جمع حاضر بودند و جای خالی برخی چهره های ماندگار از جمله مهندس نجابت و رهگذر کاملا نمایان بود.
شادی و شعف این جمع صمیمی با لحظات احساسی و غمگین کننده نیز همراه بود و آن فقدان مدیرانی بود که به دیار باقی و دیدار حق شتافته بودند.
در این نشست به تعبیری تمام تجربه و تاریخ شفاهی صنعت افتخار آفرین پتروشیمی پس از فروکش کردن بلای خانمانسوز کرونا گرد هم آمده بودند تا علیرغم همه کاستی ها و مشکلات دیروز و امروز ، معنای واقعی همدلی در «خانواده بزرگ پتروشیمی» را دوباره عینیت ببخشند.
صنعت پتروشیمی ایران چشمه زلال و آفریننده ای است که طی بیش از نیم قرن عمر خود همواره در مسیر توسعه حرکت کرده، هرچند تغییر مدیران ارشد آن گاهی این حرکت را کند و زمانی به گونه ای تسریع کرده که سر به آسمان توسعه ساییده و منطقه خاورمیانه را مقهور توانمندی خود کرده است.
این صنعت همچون آب پاک و روان که آلایندگی ها را می شوید و پاک می نماید هرگز خود را در بند انتصابات ناصواب گرفتار نکرده، آنان را در خود جذب یا وادار کرده این خانه را ترک نمایند.
بیست و ششم خرداد اکثر بزرگان بی ادعا ولی صاحب نظر و اندیشه پتروشیمی گرد هم آمدند نشستی بی نظیر که چیزی فراتر از گردهم آیی تعدادی از مدیران دیروز و امروز پتروشیمی بود.
این روز ماندگار شاهد حضور « تاریخ شفاهی پتروشیمی ایران» بود.
یک نکته مهم را همگان باید بدانند و آن اینکه پتروشیمی در دل تحریم متولد شده و در دوران تشدید تحریم ها با تکیه بر توان فرزندان توانمند و معتبر و در عین حال پاک و آینده ساز خود به گونه ای رشد کرده که چشم و چراغ توسعه صنعتی ایران پس از انقلاب شده است.
بارزترین مثال در توصیف آنان شعری است که می گوید:
«بیستون را عشق ساخت
شهرتش فرهاد برد».
افرادی مانند مهندس نعمت زاده، شعری مقدم، نژادسلیم، رهبری، افشین، معظمی و پیوندی نگین های طلایی جمع حاضر بودند و جای خالی برخی چهره های ماندگار از جمله مهندس نجابت و رهگذر کاملا نمایان بود.
شادی و شعف این جمع صمیمی با لحظات احساسی و غمگین کننده نیز همراه بود و آن فقدان مدیرانی بود که به دیار باقی و دیدار حق شتافته بودند.
در این نشست به تعبیری تمام تجربه و تاریخ شفاهی صنعت افتخار آفرین پتروشیمی پس از فروکش کردن بلای خانمانسوز کرونا گرد هم آمده بودند تا علیرغم همه کاستی ها و مشکلات دیروز و امروز ، معنای واقعی همدلی در «خانواده بزرگ پتروشیمی» را دوباره عینیت ببخشند.
صنعت پتروشیمی ایران چشمه زلال و آفریننده ای است که طی بیش از نیم قرن عمر خود همواره در مسیر توسعه حرکت کرده، هرچند تغییر مدیران ارشد آن گاهی این حرکت را کند و زمانی به گونه ای تسریع کرده که سر به آسمان توسعه ساییده و منطقه خاورمیانه را مقهور توانمندی خود کرده است.
این صنعت همچون آب پاک و روان که آلایندگی ها را می شوید و پاک می نماید هرگز خود را در بند انتصابات ناصواب گرفتار نکرده، آنان را در خود جذب یا وادار کرده این خانه را ترک نمایند.
بیست و ششم خرداد اکثر بزرگان بی ادعا ولی صاحب نظر و اندیشه پتروشیمی گرد هم آمدند نشستی بی نظیر که چیزی فراتر از گردهم آیی تعدادی از مدیران دیروز و امروز پتروشیمی بود.
این روز ماندگار شاهد حضور « تاریخ شفاهی پتروشیمی ایران» بود.
یک نکته مهم را همگان باید بدانند و آن اینکه پتروشیمی در دل تحریم متولد شده و در دوران تشدید تحریم ها با تکیه بر توان فرزندان توانمند و معتبر و در عین حال پاک و آینده ساز خود به گونه ای رشد کرده که چشم و چراغ توسعه صنعتی ایران پس از انقلاب شده است.
بارزترین مثال در توصیف آنان شعری است که می گوید:
«بیستون را عشق ساخت
شهرتش فرهاد برد».
