نقش بسیار حیاتی کاندیشن مانیتورینگ (CM ) و همچنین احیای فاکتورهای در حال افول روانکار توربین ، باعث افزایش طول عمر آن و متعاقبا صرفه اقتصادی بالایی در حفظ تجهیزات خواهد داشت.
تاریخ انتشارشنبه ۲۸ فروردين ۱۴۰۰ - ۱۳:۴۶
کد مطلب : ۱۳۴۵۲۵
کاربرد روانکار در صنعت نیروگاهی
مهندس علیرضا آمار محمدی/ کارشناس ارشد روانکارهای خودرویی و صنعتی
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"؛ کنترل فاکتورهای تاثیرگذار در راندمان سیالات روان کننده درون سیستم های هیدرولیک همانند توربین نیروگاهها، یکی از چالشهای این صنعت و تولید روانکارهای توربین قلمداد می شود که فرمولاسیون و مهندسی شرایط تولید و کارشناسی نگهداری با دقت بالایی را می طلبد.
روغن توربین از دو قسمت اصلی روغن پایه و مواد افزودنی تشکیل می شود که درصد روغن پایه بعضا تا 98 درصد هم می رسد ولی نقش اساسی درصد پایین ادتیوها را نمی توان نادیده گرفت و از جمله مهم ترین آن ، ضد کف و اکسیداسیون بودن می باشد که باعث بالارفتن عمر روانکار و سالم تر ماندن سیستم می شود.
آب یکی از بزرگترین عوامل تخریب کیفی و مولکولی در سیستم های چرخشی هیدرولیک می باشد و به مین روی صنایع مادر نیروگاهی به شدت با این معظل دست به گریبان هستند.
قیمت بسیار بالای تجهیزات و توربین ها و حساسیت بالاتر استراتژیک نیروگاهها ، دلسوزی ،تلاش و تخصص مهندسین ورزیده تامین و نگهداری را می طلبد.
رطوبت در روغن توربین ، می تواند باعث خوردگی شیمیایی درون سیستمی گردد که با افزایش سرعت اکسیداسیون توام خواهد شد و عمر روانکار را به صورت قابل توجهی کاهش خواهد داد. بنابراین حذف این فاکتور مخرب، به محض شناسایی در سیستم، بسیار مفید و حائز اهمیت اقتصادی می باشد.
در این مقاله سعی دارم تا روش متداول در اغلب نیروگاههای بزرگ دنیا را که با دستگاه خشک کن در خلا در حال انجام است مطرح نمایم.
روطوبت در آب به اشکال مختلفی در محصولات روانکار دیده می شود که به سه دسته عمده آب آزاد ، امولسیون و محلول قابل بررسی است.
دستگاه خشک کن در خلا
سیستمی ساده و بسیار کارامد که با حرارت دادن روغن توربین در حین چرخش در سیستم هیدرولیک ، باعث تبخیر آب درون آن می گردد و این عمل در خلا میسر است .
وقتی مخلوط آب و روغن در محیط خلا قرار گیرد نقطه جوش آب کاهش می یابد و به همین روی با استفاده از گرمکن ، تبدیل به بخار و خارج می گردد.
در زمانی که نقطه جوش آب کاهش می یابد دمای کمتری جهت گرم کردن روغن مورد نیاز خواهد بود تا جداسازی آب از روغن انجام گیرد و این فاکتور ، علاوه بر کاهش مصرف انرژی ، باعث جلوگیری از تسهیل تجزیه شیمیایی روغن و مواد ادتیو درون آن می گردد. همچنین خشک کن در خلا ، امکان آن را را دارد تا اشکال دیگر آب مانند امولسیون و محلول را نیز تصفیه نماید. بدیهی است که این روند در روشهای فیزیکی مانند سانتریفیوژ کردن میسر نمی باشد.
به عنوان مثال پس از اخطار دستگاه نظارت بر درصد رطوبت سیستمی که معمولا بالاتر از 1250 ppm می باشد می توان از یک خشک کن پرتابل استفاده نمود و در جایگاه یک فیلتراسیون در مسیر روغن کاری سیستم جاگذاری نموده و پس از تقریبا 60 ساعت حجم 1500 لیتری را تصفیه وآلودگی آب را به 100 ppm رساند . روند کاهشی میزان رطوبت را می توان با آزمون اکسیداسیون رصد نمود .
نقش بسیار حیاتی کاندیشن مانیتورینگ (CM ) و همچنین احیای فاکتورهای در حال افول روانکار توربین ، باعث افزایش طول عمر آن و متعاقبا صرفه اقتصادی بالایی در حفظ تجهیزات خواهد داشت.
روغن توربین از دو قسمت اصلی روغن پایه و مواد افزودنی تشکیل می شود که درصد روغن پایه بعضا تا 98 درصد هم می رسد ولی نقش اساسی درصد پایین ادتیوها را نمی توان نادیده گرفت و از جمله مهم ترین آن ، ضد کف و اکسیداسیون بودن می باشد که باعث بالارفتن عمر روانکار و سالم تر ماندن سیستم می شود.
آب یکی از بزرگترین عوامل تخریب کیفی و مولکولی در سیستم های چرخشی هیدرولیک می باشد و به مین روی صنایع مادر نیروگاهی به شدت با این معظل دست به گریبان هستند.
قیمت بسیار بالای تجهیزات و توربین ها و حساسیت بالاتر استراتژیک نیروگاهها ، دلسوزی ،تلاش و تخصص مهندسین ورزیده تامین و نگهداری را می طلبد.
رطوبت در روغن توربین ، می تواند باعث خوردگی شیمیایی درون سیستمی گردد که با افزایش سرعت اکسیداسیون توام خواهد شد و عمر روانکار را به صورت قابل توجهی کاهش خواهد داد. بنابراین حذف این فاکتور مخرب، به محض شناسایی در سیستم، بسیار مفید و حائز اهمیت اقتصادی می باشد.
در این مقاله سعی دارم تا روش متداول در اغلب نیروگاههای بزرگ دنیا را که با دستگاه خشک کن در خلا در حال انجام است مطرح نمایم.
روطوبت در آب به اشکال مختلفی در محصولات روانکار دیده می شود که به سه دسته عمده آب آزاد ، امولسیون و محلول قابل بررسی است.
دستگاه خشک کن در خلا
سیستمی ساده و بسیار کارامد که با حرارت دادن روغن توربین در حین چرخش در سیستم هیدرولیک ، باعث تبخیر آب درون آن می گردد و این عمل در خلا میسر است .
وقتی مخلوط آب و روغن در محیط خلا قرار گیرد نقطه جوش آب کاهش می یابد و به همین روی با استفاده از گرمکن ، تبدیل به بخار و خارج می گردد.
در زمانی که نقطه جوش آب کاهش می یابد دمای کمتری جهت گرم کردن روغن مورد نیاز خواهد بود تا جداسازی آب از روغن انجام گیرد و این فاکتور ، علاوه بر کاهش مصرف انرژی ، باعث جلوگیری از تسهیل تجزیه شیمیایی روغن و مواد ادتیو درون آن می گردد. همچنین خشک کن در خلا ، امکان آن را را دارد تا اشکال دیگر آب مانند امولسیون و محلول را نیز تصفیه نماید. بدیهی است که این روند در روشهای فیزیکی مانند سانتریفیوژ کردن میسر نمی باشد.
به عنوان مثال پس از اخطار دستگاه نظارت بر درصد رطوبت سیستمی که معمولا بالاتر از 1250 ppm می باشد می توان از یک خشک کن پرتابل استفاده نمود و در جایگاه یک فیلتراسیون در مسیر روغن کاری سیستم جاگذاری نموده و پس از تقریبا 60 ساعت حجم 1500 لیتری را تصفیه وآلودگی آب را به 100 ppm رساند . روند کاهشی میزان رطوبت را می توان با آزمون اکسیداسیون رصد نمود .
نقش بسیار حیاتی کاندیشن مانیتورینگ (CM ) و همچنین احیای فاکتورهای در حال افول روانکار توربین ، باعث افزایش طول عمر آن و متعاقبا صرفه اقتصادی بالایی در حفظ تجهیزات خواهد داشت.
