در اين گزارش تأكيد شده بود كه انگليس قصد دارد سلطه انحصاري بر نفت ايران را مانند گذشته حفظ كند و به همين دليل، حاضر به قبول هيچ راه‌حل منطقي نيست و چون مقاومت دولت فعلي را سد راه خود مي‌بيند، قصد دارد با براندازي آن، دولتي را بر سر كار بياورد كه مجري خواسته‌هاي آن باشد.
۰
تاریخ انتشارشنبه ۳ آذر ۱۴۰۳ - ۰۸:۲۸
کد مطلب : ۱۶۸۵۳۴
روزنگار نفت/سوم آذر ۱۳۳۰:
گزارش دكتر مصدق از سفر آمريكا
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"،پس از اينكه آخرين جلسه مذاكره بين دكتر مصدق و جورج مك گي، معاون وزير خارجه آمريكا درباره اختلاف ايران و انگليس بر سر نفت بدون نتيجه پايان يافت، مصدق در 27 آبان 1330 (18 نوامبر 1951) واشنگتن را ترك كرد و در يكم آذر به تهران وارد شد.
او در سوم آذر، گزارشي را از سفر و مذاكرات انجام‌شده در آمريكا، به مجلس شوراي ملي ارائه كرد. در اين گزارش تأكيد شده بود كه انگليس قصد دارد سلطه انحصاري بر نفت ايران را مانند گذشته حفظ كند و به همين دليل، حاضر به قبول هيچ راه‌حل منطقي نيست و چون مقاومت دولت فعلي را سد راه خود مي‌بيند، قصد دارد با براندازي آن، دولتي را بر سر كار بياورد كه مجري خواسته‌هاي آن باشد.
در اين گزارش، مصدق به دو نكته‌اي كه مانع به نتيجه رسيدن مذاكرات شده بود، اشاره كرد: «مقصود و منظور نهايي آنها در برابر نفت اين است كه اولاً نفت كماكان به دست خود آنها تصفيه، حمل و نقل و توزيع شود و به هيچ وجه حاضر نيستند صنعت نفت به دست ايراني‌ها باشد، ولو از متخصصين خارجي هم كمك لازم بگيريم، ثانياً مي‌خواهند تمام نفت ايران منحصراً با ثمن بخس بر طبق قرارداد به آنها واگذار شود. خلاصه مي‌خواهند ظاهراً اوضاع تغيير كرده باشد؛ ولي همان فوايدي را كه از امتيازات ظالمانه و مخدوش سابق مي‌برند، به طريق تازه‌اي ببرند.»
او در سوم آذر، گزارشي را از سفر و مذاكرات انجام‌شده در آمريكا، به مجلس شوراي ملي ارائه كرد. در اين گزارش تأكيد شده بود كه انگليس قصد دارد سلطه انحصاري بر نفت ايران را مانند گذشته حفظ كند و به همين دليل، حاضر به قبول هيچ راه‌حل منطقي نيست و چون مقاومت دولت فعلي را سد راه خود مي‌بيند، قصد دارد با براندازي آن، دولتي را بر سر كار بياورد كه مجري خواسته‌هاي آن باشد.
در اين گزارش، مصدق به دو نكته‌اي كه مانع به نتيجه رسيدن مذاكرات شده بود، اشاره كرد: «مقصود و منظور نهايي آنها در برابر نفت اين است كه اولاً نفت كماكان به دست خود آنها تصفيه، حمل و نقل و توزيع شود و به هيچ وجه حاضر نيستند صنعت نفت به دست ايراني‌ها باشد، ولو از متخصصين خارجي هم كمك لازم بگيريم، ثانياً مي‌خواهند تمام نفت ايران منحصراً با ثمن بخس بر طبق قرارداد به آنها واگذار شود. خلاصه مي‌خواهند ظاهراً اوضاع تغيير كرده باشد؛ ولي همان فوايدي را كه از امتيازات ظالمانه و مخدوش سابق مي‌برند، به طريق تازه‌اي ببرند.»
