شیوع ویروس کرونا در ماه ژانویه، نوسان قابل توجهی را برای سهام‌های نفت و انرژی در بازارهای جهانی ایجاد و سرمایه‌گذاران را غافلگیر کرد اما در ریاض، سهام شرکت سعودی آرامکو سناریوی متفاوتی را تجربه کرد.
۰
تاریخ انتشاريکشنبه ۱۳ بهمن ۱۳۹۸ - ۱۳:۲۱
کد مطلب : ۱۲۰۱۱۴
آرامش «آرامکو» در دستان سهامداران بومیِ سعودی
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ، سهام آرامکو در ماهی که اتفاق برجسته آن ترور سردار قاسم سلیمانی و سپس شیوع کرونا بود، خیلی بیشتر از سایر رقبای نفتی غول پیکر خود، نخستین ماه سال جدید میلادی را تحت تاثیر قرار داد.
سهام آرامکو در ژانویه ۳.۱ درصد کاهش یافت اما این رقم در مقایسه با نزول ۱۲ درصدی قیمت نفت خام و همچنین کاهش بیش از ۱۰ درصدی رقبایی همچون شِورون، توتال و شل خیلی ناچیز به نظر می‌رسد.
دلیل این اتفاق را باید در خاک عربستان سعودی جستجو کرد. عمده سهام این غول نفتی را سهامداران داخلی خریداری کرده و تشکیل می‌دهند؛ بومی ها در مقایسه با سهامداران خارجی که به وقت افزایش تنش ژئوپولتیکی یا در جریان نوسان بهای نفت، خیلی زود تصمیم به فروش سهام خود می‌گیرند، گزینه های غیرمحتملی برای خرید و فروش هستند.
دولت آل سعود برای فروش چیزی در حدود ۱.۷ درصد از سهام خود در بزرگ ترین بازارهای عرضه سهام اولیه جهان (IPO) به شدت به سرمایه گذاران محلی و صندوق های مستقر در کشورهای پادشاهی منطقه متکی است به طوری که تقریبا پنج میلیون نفر (بیش از یک تن از هر شهروند سعودی) در این بازارها اعلام پیشنهاد می‌کنند. در نهایت، سهامداران خارجی در مجموع برای ۲۳.۱ درصد از سهام پیشنهاد می‌دهند.
«یان ریگبی»، «هنری پاتریکات» و «سینیا ماسلووا» تحلیل گران شرکت خدمات مالی و بانکداری سوئیسی (UBS Group) در یادداشت ۲۹ ژاویه خود خاطرنشان کردند که سرمایه گذاران داخلی و بومی عربستان در زمان هایی که کشور از لحاظ ژئو پولتیکی و منطقه ای در معرض خطر قرار دارد، میزان بالایی از امنیت این شرکت را تامین می‌کنند. آنها عملیات پوششی و حفاظتی خود را با نرخ خنثی ۳۴ ریال آغاز کردند.
آرامکو صرف نظر از شرایط، به سهامداران خود قول سود سالانه ای دستکم ۷۵ میلیارد دلاری را تا سال ۲۰۲۴ داده است. سرمایه گذارانی که در جریان عرضه سهام اولیه جهان اقدام به خریداری سهام آرامکو کرده اند، انگیزه دیگری برای عدم فروش سهام خود دارند و آن هم این است که آنان به احتمال زیاد پس از ۱۸۰ روز می‌توانند سهام مضاعفی دریافت کنند.
صندوق های مرتبط با دولت که به سرمایه گذاران این اطمینان را داده اند که چنین دارایی ملی شروع موفقیت آمیزی را پس از ورود به بازار تجریه خواهد کرد، پشتوانه دیگری برای آرامکو است.
براساس تحقیقی که پیش از ورود آرامکو به بازار توسط بلومبرگ انجام شد، از هر ۲۴ سرمایه گذار ۲۲ نفر چنین اتفاقی را پیش بینی کرده و انتظار می‌کشیدند. آرامکو ماه گذشته آزمون سختی را پشت سر گذاشت به طوری که پس از ترور سردار قاسم سلیمانی در عراق که منجر به افزایش تنش‌ها در منطقه شد، پایین ترین سطح خود را تجربه کرد.
این شرکت در ادامه پس از شیوع کرونا و افزایش نگرانی ها مبنی بر کاهش تقاضی نفت خام، از فروش سهام نفتی و انرژی خود با قیمتی پایین اجتناب کرد و بر موضع خود ایستاد و در پایان موئلفه دیگری برای توضیح ثبات نسبی آرامکو وجود دارد؛ خرید و فروش سهام این شرکت در مقایسه با سهام بزرگ‌ترین شرکت های نفتی جهان، خیلی راحت‌تر انجام می شود.
در واقع، به طور میانگین ۱۰۶ میلیون دلار از سهام این شرکت سعودی در ماه ژانویه به طور روزانه دست به دست شد؛ این رقم را با ۱.۱ میلیارد دلار شرکت اکسون موبیل، ۲۵۹ میلیون دلار توتال و ۱۵۲ میلیون دلار شِل مقایسه کنید.
سهام آرامکو در ژانویه ۳.۱ درصد کاهش یافت اما این رقم در مقایسه با نزول ۱۲ درصدی قیمت نفت خام و همچنین کاهش بیش از ۱۰ درصدی رقبایی همچون شِورون، توتال و شل خیلی ناچیز به نظر می‌رسد.
دلیل این اتفاق را باید در خاک عربستان سعودی جستجو کرد. عمده سهام این غول نفتی را سهامداران داخلی خریداری کرده و تشکیل می‌دهند؛ بومی ها در مقایسه با سهامداران خارجی که به وقت افزایش تنش ژئوپولتیکی یا در جریان نوسان بهای نفت، خیلی زود تصمیم به فروش سهام خود می‌گیرند، گزینه های غیرمحتملی برای خرید و فروش هستند.
دولت آل سعود برای فروش چیزی در حدود ۱.۷ درصد از سهام خود در بزرگ ترین بازارهای عرضه سهام اولیه جهان (IPO) به شدت به سرمایه گذاران محلی و صندوق های مستقر در کشورهای پادشاهی منطقه متکی است به طوری که تقریبا پنج میلیون نفر (بیش از یک تن از هر شهروند سعودی) در این بازارها اعلام پیشنهاد می‌کنند. در نهایت، سهامداران خارجی در مجموع برای ۲۳.۱ درصد از سهام پیشنهاد می‌دهند.
«یان ریگبی»، «هنری پاتریکات» و «سینیا ماسلووا» تحلیل گران شرکت خدمات مالی و بانکداری سوئیسی (UBS Group) در یادداشت ۲۹ ژاویه خود خاطرنشان کردند که سرمایه گذاران داخلی و بومی عربستان در زمان هایی که کشور از لحاظ ژئو پولتیکی و منطقه ای در معرض خطر قرار دارد، میزان بالایی از امنیت این شرکت را تامین می‌کنند. آنها عملیات پوششی و حفاظتی خود را با نرخ خنثی ۳۴ ریال آغاز کردند.
آرامکو صرف نظر از شرایط، به سهامداران خود قول سود سالانه ای دستکم ۷۵ میلیارد دلاری را تا سال ۲۰۲۴ داده است. سرمایه گذارانی که در جریان عرضه سهام اولیه جهان اقدام به خریداری سهام آرامکو کرده اند، انگیزه دیگری برای عدم فروش سهام خود دارند و آن هم این است که آنان به احتمال زیاد پس از ۱۸۰ روز می‌توانند سهام مضاعفی دریافت کنند.
صندوق های مرتبط با دولت که به سرمایه گذاران این اطمینان را داده اند که چنین دارایی ملی شروع موفقیت آمیزی را پس از ورود به بازار تجریه خواهد کرد، پشتوانه دیگری برای آرامکو است.
براساس تحقیقی که پیش از ورود آرامکو به بازار توسط بلومبرگ انجام شد، از هر ۲۴ سرمایه گذار ۲۲ نفر چنین اتفاقی را پیش بینی کرده و انتظار می‌کشیدند. آرامکو ماه گذشته آزمون سختی را پشت سر گذاشت به طوری که پس از ترور سردار قاسم سلیمانی در عراق که منجر به افزایش تنش‌ها در منطقه شد، پایین ترین سطح خود را تجربه کرد.
این شرکت در ادامه پس از شیوع کرونا و افزایش نگرانی ها مبنی بر کاهش تقاضی نفت خام، از فروش سهام نفتی و انرژی خود با قیمتی پایین اجتناب کرد و بر موضع خود ایستاد و در پایان موئلفه دیگری برای توضیح ثبات نسبی آرامکو وجود دارد؛ خرید و فروش سهام این شرکت در مقایسه با سهام بزرگ‌ترین شرکت های نفتی جهان، خیلی راحت‌تر انجام می شود.
در واقع، به طور میانگین ۱۰۶ میلیون دلار از سهام این شرکت سعودی در ماه ژانویه به طور روزانه دست به دست شد؛ این رقم را با ۱.۱ میلیارد دلار شرکت اکسون موبیل، ۲۵۹ میلیون دلار توتال و ۱۵۲ میلیون دلار شِل مقایسه کنید.
