آیا می دانستید نخستین میدان دریایی کشور، بهرگانسر است که در دهه ۱۳۳۰ کشف شد.
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ،میدان نفتی بهرگانسر، در شمال استان بوشهر در حد فاصل بندر گناوه به بندر دیلم (۴۰ کیلومتری شمال غربی گناوه و ۲۸ کیلومتری بندر دیلم)، در منطقه بهرگان قرار دارد. میدان نفتی بهرگانسر دارای نفت خام با درجه‌ای.پی.آی ۲۷ است و نفت خام این میدان نفتی را می‌توان، در شمار نفت خام‌های سنگین قرار داد.
نفت تولیدی میدان نفتی بهرگانسر پس از یک مرحله گاز زدایی، آب زدایی و نمک زدایی از طریق خط لوله ۱۶ اینچی، به طول ۵۶ کیلومتر به منطقه خشکی بهرگانسر هدایت و از این منطقه آماده ارسال می‌شود.
منطقه بهرگانسر قدیمی‌ترین منطقه نفتی دریایی ایران به شمار می‌آید. اولین چاه اکتشافی این میدان در سال ۱۳۳۸ حفر شد و میدان نفتی بهرگانسر در سال ۱۳۴۰ بعنوان اولین میدان نفتی دریائی خلیج فارس با مشارکت شرکت آجیپ ایتالیا کشف شد و بهره برداری از آن از سال ۱۳۴۱ آغاز گردید.
با توجه به صدمات ناشی از جنگ ایران و عراق همچنین گذشت عمر مفید، نیاز به بازسازی کامل داشت. بنابراین شرکت ملی نفت ایران در راستای بازسازی سکوی مزبور، ساخت و طراحی آن را، به شرکت‌های پیمانکاری و مشاور واگذار نمود.
میدان نفتی بهرگانسر در محدوده مسئولیت شرکت نفت فلات قاره ایران قرار دارد. این میدان با هدف افزایش تولید نفت خام به طور عمده، نوسازی و به روز شده‌است.
تاسیسات قدیمی میدان نفتی بهرگانسر برای تولید حدود ۳۰ هزار بشکه در روز طراحی شده بود و با نصب تاسیسات جدید این میدان، تولید «بهرگانسر» به بیش از ۶۰ هزار بشکه افزایش یافت. توسعه این میدان نفتی، از سال ۱۳۷۳ آغاز شد که پس از مدتی توقف، اجرا به دلیل همزمانی و فشردگی عملیات اجرایی با پروژه ابوذر، عملیات با ۲۰% درصد پیشرفت مجموع پروژه از سال ۱۳۸۱ از سر گرفته شد و در سال ۱۳۹۰ بپایان رسید.
در میدان نفتی بهرگانسر مخزنی با احتمال وجود گاز وجود دارد که اداره اکتشاف و مهندسی مخازن فلات قاره، بررسی آن را به عهده دارد.
در میدان نفتی بهرگانسر، سه سکو با قابلیت حفر چهار حلقه چاه در اطراف آن وجود دارد و در مجموع می‌توان ۱۰ حلقه چاه در آن حفر کرد. مجموع وزن پایه‌ها و سکوهای میدان نفتی بهرگانسر هفت هزار تن، وزن سکوی تولید ( PP ) این میدان دو هزار و ۵۰۰تن و وزن سکوی اسکان (LQ) هزار و ۵۰۰تن و بقیه وزن این سکو به پایه‌ها، شمع‌ها، متعلقات و پایه‌های سکوهای سرچاهی اختصاص دارد.
فاصله مجموع بخش دریایی تا منطقه بهرگانسر حدود ۵۵ کیلومتر است. عملیات انتقال نفت خام از سکوها به خشکی از طریق خط لوله ۱۶ اینچی صورت می‌گیرد.
