به گزارش نفت ما، در روزهای اخیر صحبت‌هایی در خصوص تمایل به افزایش صادرات فرآورده‌های نفتی به افغانستان مطرح شده که نشان از تلاش برای تقویت روابط دو جانبه دارد.     ایران و افغانستان همواره روابط دوجانبه‌ای در حوزه انرژی داشته‌اند. چه آن زمان که این روابط تنها مختص صادرات بنزین بود و چه زمانی که مسئله صادرات گاز به کابل به میان آمد، همگی نشان از تلاش دولت‌های مختلف در ایران برای تداوم همکاری انرژی با این کشور همسایه بود.

ایران از سال 91 که مسئله صادرات فرآورده‌های نفتی خود به افغانستان را جدی‌تر دنبال کرد، همواره به دنبال راهی برای یک ارتباط پایدار با این کشور بوده است. کمااینکه در سال 92 نیز مسئله صادرات بنزین و گاز بیشتر در راس اخبار قرار گرفت.

آن‌طور که پیش از این عنوان می‌شد، با افزایش میزان صادرات فرآورده‌های نفتی به سالانه یک میلیون تن، صادرات 60 تا 70 درصدی نفت‌گاز، 25 تا 30 درصدی بنزین و 10 درصدی سوخت هواپیما صورت گرفته بود.

سوالی که در این میان مطرح می‌شد، علت اصرار ایران به صادرات به کشورهای منطقه از جمله افغانستان بود. آن‌طور که برخی گزارش‌های منتشر شده در این راستا نشان می‌دهد، هزینه بالای صادرات در کنار ارزان بودن قیمت گاز در اروپا، ایران را به سمت صادرات به افغانستان سوق داده است.

ایران در شرایطی صادرات خود به افغانستان را با یک میلیون لیتر فرآورده‌های نفتی در روز در پیش گرفته که بسیاری از کارشناسان معتقدند صادرات گاز و فرآورده‌های نفتی به افغانستان صرفه اقتصادی ندارد، چرا که به صورت خاص در مورد گاز، خطوط لوله برای انتقال گاز وجود ندارد و میزان صادرات ایران به این کشور به اندازه‌ای نیست که برای آن خط لوله بسازد.

پیش از این نیز بارها نسبت به این مسئله انتقاد شده بود اما واقعیت این است که بازارهای صادراتی بنزین ایران شاید به اندازه افغانستان و عراق محدود باشد اما ایران به فاکتورهایی مانند صادرات برای حفظ ارتباط سیاسی با این کشورها نیازمند است.

در این میان، اخیرا نیز تاکیدات فراوانی در راستای جدی شدن ارتباط نفتی ایران و افغانستان صورت گرفته که نشان از تداوم سیاست‌هایی است که پیش از این در دولت‌های گذشته نیز دیده می‌شد. منبع: اقتصاد نیوز