پس از آنكه استوكس، رئيس هيئت مذاكره‌كننده انگليس براي موضوع نفت بدون گرفتن نتيجه از مذاكره با دولت ايران در ۳۱ امرداد ۱۳۳۰ تهران را ترك كرد، در ۱۳ شهريور ۱۳۳۰ دكتر مصدق در مجلس سنا اعلام كرد كه ۱۵ روز براي تجديد مذاكرات به دولت انگليس مهلت داده است و پس از گذشت آن زمان، جواز اقامت كارشناسان انگليسي را لغو خواهد كرد.

 «قرارداد گس ـ گلشائيان» ميان گس، نماينده شركت نفت انگلیس و ایران و عباسقلي گلشائيان وزير دارايي ایران بسته و به عنوان قرارداد الحاقی معرفی شد.

  دكتر مصدق نخست‌وزیر وقت، مهندس مهدي بازرگان را به سمت مدير «شركت ملي نفت ايران» منصوب كرد.

«شركت نفت انگليس و ايران» تشكيل شد.

  در ۲۹ مهر ۱۳۲۶، مجلس شوراي ملي ضمن رد موافقتنامه قوام ـ سادچيكف، قانون منع واگذاري نفت به خارجيان را به تصويب رساند.

 در پي به نتيجه نرسيدن مذاكرات ايران و انگليس بر سر نفت، رضاشاه در حضور هيئت وزيران، «دوسيه نفت» يا همان امتيازنامه دارسي را در آتش بخاري انداخت و به وزيرانش دستور داد كه بي‌درنگ امتيازنامه دارسي را ملغي اعلام كنند.

وزارت امور خارجه ایران با ارسال یادداشتی یه سفارت انگلیس در تهران از این کشور خواست که طلب ایران از شرکت سابق نفت انگلیس و ایران که این شرکت تا آن زمان از پرداخت آن خودداری کرده بود، به ایران پرداخت شود.