همچنان شاهد حضور پُررنگ ولی بی ثمر ایرانی ها در رویدادهای خارجی نفت و گاز و پتروشیمی هستیم تا جایی که در اغلب نمایشگاه های خارجی، درصد بالایی از بازدیدکنندگان به ایرانی ها اختصاص می یابد. برای مثال در نمایشگاه اخیر نفت و گاز ادیپک ابوظبی که ماه پیش برگزار شد، به اذعان برگزارکنندگان، هیچ ملیتی به اندازه ایرانی ها حضور پُر تکرار نداشتند.
تاریخ انتشارجمعه ۱۶ آذر ۱۴۰۳ - ۰۹:۰۲
کد مطلب : ۱۶۸۸۲۴
گشتزنی پُررنگ و بیثمر ایرانیها در نمایشگاه های نفت، گاز و پتروشیمی خارجی
فایل ویدیو
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"،سال های نه چندان دور، نمایشگاه بین المللی نفت و گاز تهران، در زمره پُر بازدیدترین نمایشگاه های نفت و گاز دنیا بود. اما پس از آغاز تحریم ها و عدم حضور تجار خارجی در عرصه این صنعت، رفته رفته این رویداد با اهمیت صرفا به خاستگاه دیدوبازدیدهای مسئولین دولتی و رفت و آمدهای بی ثمر عموم مردم جهت جمع آوری هدایای تبلیغاتی شرکت ها تبدیل شد!
آثار تحریم های نفتی ایران به سرد شدن نمایشگاه بین المللی نفت و گاز تهران ختم نشد و کم کم حضور شرکت های داخلی فعال در این صنعت نیز در نمایشگاه های بین المللی برون مرزی به دلیل عدم رغبت شرکت های خارجی در خصوص همکاری با ایرانی ها، کم رنگ شد.
در این بین اما همچنان شاهد حضور پُررنگ ولی بی ثمر ایرانی ها در رویدادهای خارجی نفت و گاز و پتروشیمی هستیم تا جایی که در اغلب نمایشگاه های خارجی، درصد بالایی از بازدیدکنندگان به ایرانی ها اختصاص می یابد. برای مثال در نمایشگاه اخیر نفت و گاز ادیپک ابوظبی که ماه پیش برگزار شد، به اذعان برگزارکنندگان، هیچ ملیتی به اندازه ایرانی ها حضور پُر تکرار نداشتند.
حال اما سوال اساسی اینجاست که این حضور پُرهزینه و پُرشمار آیا منفعتی هم برای صنعت نفت و گاز و پتروشیمی کشور به همراه داشته و یا صرفا به گشت زنی هم وطنان در مراکز خرید و تفرجگاه های دوبی ختم شده است!
این موضوع زمانی ابهام برانگیز تر می شود که نظر اغلب شرکت های خارجی حاضر در این نمایشگاه ها را در خصوص همکاری با شرکت های ایرانی جویا می شویم.
چراکه به اذعان نمایندگان این شرکت ها، به دلیل حواشی مسائل تحریم، دیگر هیچ رغبتی برای مشارکت با ایرانی ها وجود ندارد. پس چرا هرساله تعداد پُرشماری از هم وطنان بعنوان نمایندگان شرکت های نفت، گاز و پتروشیمی کشور در نمایشگاه ها و رویدادهای خارجی این صنعت شرکت می کنند آن هم بدون کوچکترین دستاوردی؟
البته نه، دستاورد حضور این عزیزان، خرید و گشت و گذار در کشورهای میزبان بوده که هر ازچندگاهی حواشی آن خوراک رسانه ها می شود.
حال باید دید حضور حماسی هموطنان در نمایشگاه ادیپک ابوظبی چه دستاوردی برای صنعت نفت و پتروشیمی کشور داشته که الان شاهد هجوم مجدد نمایندگان شرکت های پتروشیمی داخلی در نمایشگاه ترک پلاست هستیم؟!
در نتیجه پیشنهاد می شود که اگر دلیل حضور نمایندگان ایرانی در رویدادهای خارجی صنعت نفت، انتقال فن آوری و تکنولوژی به داخل کشور است، این انتقال می تواند از طریق آنلاین و با فن آوری های ارتباطی روز دنیا و بدون کوچکترین هزینه ای میسر شود. وگرنه که عملا با وجود تحریم ها دیگر اثری از تجارت خارجی در صنعت نفت وجود ندارد که بخواهد بهانه حضور نمایندگان رسمی شرکت های دولتی داخلی در نمایشگاه های بین المللی برون مرزی باشد.
آثار تحریم های نفتی ایران به سرد شدن نمایشگاه بین المللی نفت و گاز تهران ختم نشد و کم کم حضور شرکت های داخلی فعال در این صنعت نیز در نمایشگاه های بین المللی برون مرزی به دلیل عدم رغبت شرکت های خارجی در خصوص همکاری با ایرانی ها، کم رنگ شد.
در این بین اما همچنان شاهد حضور پُررنگ ولی بی ثمر ایرانی ها در رویدادهای خارجی نفت و گاز و پتروشیمی هستیم تا جایی که در اغلب نمایشگاه های خارجی، درصد بالایی از بازدیدکنندگان به ایرانی ها اختصاص می یابد. برای مثال در نمایشگاه اخیر نفت و گاز ادیپک ابوظبی که ماه پیش برگزار شد، به اذعان برگزارکنندگان، هیچ ملیتی به اندازه ایرانی ها حضور پُر تکرار نداشتند.
حال اما سوال اساسی اینجاست که این حضور پُرهزینه و پُرشمار آیا منفعتی هم برای صنعت نفت و گاز و پتروشیمی کشور به همراه داشته و یا صرفا به گشت زنی هم وطنان در مراکز خرید و تفرجگاه های دوبی ختم شده است!
این موضوع زمانی ابهام برانگیز تر می شود که نظر اغلب شرکت های خارجی حاضر در این نمایشگاه ها را در خصوص همکاری با شرکت های ایرانی جویا می شویم.
چراکه به اذعان نمایندگان این شرکت ها، به دلیل حواشی مسائل تحریم، دیگر هیچ رغبتی برای مشارکت با ایرانی ها وجود ندارد. پس چرا هرساله تعداد پُرشماری از هم وطنان بعنوان نمایندگان شرکت های نفت، گاز و پتروشیمی کشور در نمایشگاه ها و رویدادهای خارجی این صنعت شرکت می کنند آن هم بدون کوچکترین دستاوردی؟
البته نه، دستاورد حضور این عزیزان، خرید و گشت و گذار در کشورهای میزبان بوده که هر ازچندگاهی حواشی آن خوراک رسانه ها می شود.
حال باید دید حضور حماسی هموطنان در نمایشگاه ادیپک ابوظبی چه دستاوردی برای صنعت نفت و پتروشیمی کشور داشته که الان شاهد هجوم مجدد نمایندگان شرکت های پتروشیمی داخلی در نمایشگاه ترک پلاست هستیم؟!
در نتیجه پیشنهاد می شود که اگر دلیل حضور نمایندگان ایرانی در رویدادهای خارجی صنعت نفت، انتقال فن آوری و تکنولوژی به داخل کشور است، این انتقال می تواند از طریق آنلاین و با فن آوری های ارتباطی روز دنیا و بدون کوچکترین هزینه ای میسر شود. وگرنه که عملا با وجود تحریم ها دیگر اثری از تجارت خارجی در صنعت نفت وجود ندارد که بخواهد بهانه حضور نمایندگان رسمی شرکت های دولتی داخلی در نمایشگاه های بین المللی برون مرزی باشد.
