میدان مشترک نفتی فروزان میدان نفتی ایرانی مستقر در خلیج فارس است ، که در آبهای جزیره خارگ استان بوشهر ، با کشور عربستان سعودی مشترک می‌باشد و پیشتر نام این میدان نفتی داریوش بوده است.
۴
تاریخ انتشارسه شنبه ۶ آبان ۱۳۹۹ - ۱۴:۳۱
کد مطلب : ۱۲۹۲۹۷
میدان نفتی مشترک بین ایران و عربستان ؛
آشنایی با میدان نفتی فروزان
فایل ویدیو به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی"نفت ما "، میدان فروزان با میدان مرجان عربستان سعودی مشترک است و در سال ۱۳۴۵ با ذخیره نفت درجا به میزان دو میلیارد و ۳۰۹ میلیون بشکه کشف شده است.
آخرین وضعیت برداشت ایران از میدان مشترک نفتی فروزان قبل از اعمال تحریم ها روزانه حدود ۴۰ هزار بشکه بود،در حالی که شرکت سعودی آرامکو روزانه بالغ بر ۴۰۵ هزار بشکه نفت خام، از بخش مربوط به عربستان سعودی این میدان، برداشت می‌نماید.
شرکت نفت فلات قاره وظیفه تولید و بهره برداری از این میدان مشترک را بر عهده دارد.
میدان فروزان دارای 53 حلقه چاه بوده و با میدان مرجان ( عربستان سعودی ) مشترک می باشد. به همین دلیل بهره‌برداری از این حوضه نفتی همواره مورد توجه خاص بوده است.
نفت این میدان بوسیله خط لوله 20 اینچ زیر دریا به تأسیسات خشکی جهت فرآورش و ذخیره‌سازی ارسال می شود. پروژه توسعه این میدان با پیمانکاران ایرانی منعقد شده به طوریکه توسعه میدان نفتی فروزان در قالب قرارداد EPC-EPD به کنسرسیومی متشکل از پتروپارس و مجتمع کشتی‌سازی و صنایع فراساحل ایران به رهبری پتروپارس واگذار شده است.
طرح توسعه این میدان در بخش زیرسطحی شامل ۱۲ حلقه چاه جدید، ۱۱ حلقه چاه تعمیری، سه حلقه چاه RE-INTRY و در بخش روسطحی شامل احداث سه خط لوله دریایی به طول ۲۷ کیلومتر، ساخت و نصب دو سکوی جدید و کابل کشی چهار رشته فیبر نوری است.
این قرارداد به ارزش حدود ۲۹۰ میلیون یورو می‌تواند با تنوع‌بخشی به فعالیت‌ها و گسترش زنجیره ارزش گروه پتروپارس، زمینه کاری مناسبی برای توسعه توان داخل و پیمانکاران ایرانی فراهم کند.
جزیره خارگ با حدود سی و دو کیلومتر مربع مساحت، جزیره ای است مرجانی که بنظر زمین شناسان حدود یک میلیون سال از عمر آن می گذرد.
شرکت نفت فلات قاره علاوه بر میدان نفتی فروزان مسیولیت توسعه سایر میادین واقع در منطقه خارگ را بر عهده دارد.
سایر میادینی که وظیفه بهره برداری و توسعه آنها در اختیار شرکت نفت فلات قاره گذاشته شده است به شرح زیر می باشد:
میدان ابوذر :
این میدان در جنوب غربی و در فاصله 76 کیلومتری از جزیره خارگ قرار گرفته است و در حال حاضر تولید روزانه آن با 89 حلقه چاه در حدود 185.000 بشکه نفت می باشد.
نفت این میدان بوسیله خط لوله 24 اینچ زیر دریا به جزیره خارگ جهت فرآورش و ذخیره‌سازی ارسال می شود. بازسازی این میدان که در دوران جنگ تحمیلی منهدم شده بود از دستاوردهای ملی و مهم صنعت نفت ایران و این شرکت می باشد.
تمامی مراحل طراحی، ساخت، حمل و نصب سکوهای میدان ابوذر توسط مهندسین و صنعتگران ایرانی انجام و به بهره‌برداری رسید. اجرای این طرح موجب تحول اساسی در توانمندی صنعتگران ایرانی در بخش دریا گردیده است.
میدان درود :
این میدان با وسعتی بیش از جزیره خارگ در زیر این جزیره و آبهای اطراف آن قرار دارد و شامل : دو بخش خشکی و دریا می باشد.
که اصطلاحاً به درود 1 و2 موسوم هستند. تولید از این میدان نخستین بار از سال 1343 با حفر 18 حلقه چاه در دریا و 24 حلقه چاه در خشکی آغاز گردید.
این میدان در حال حاضر دارای 53 حلقه چاه بوده و از تولیدی به میزان 170 هزار بشکه در روز برخوردار می باشد. که پس از تصفیه‌های اولیه و ثانویه در کارخانه خشکی، به مخازن ذخیره‌سازی ارسال می‌گردد.
میدان نوروز :
این میدان در 97 کیلومتری منطقه بهرگان قرار دارد و در ابتداء دارای 14 حلقه چاه فعال بوده است که در خلال جنگ تحمیلی تأسیسات آن تقریباً به طول کامل منهدم گردید.
با پایان جنگ، بازسازی موقت تأسیسات در دریا و خشکی انجام و طرح توسعه و نوسازی میدان نوروز در قالب بیع متقابل شامل : حفاری 17 حلقه چاه جدید افقی، یک سکوی بهره برداری حفاری، یک سکوی چاه و یک سکوی مسکونی در برنامه قرار گرفت.
با اتمام طرح، در نیمه اول سال 84 تولید از این میدان به میزان 90 هزار بشکه در روز آغاز و از طریق خط لوله 22 اینچ به میدان سروش منتقل و پس از فرآورش نهایی در یک سکوی مجزا در میدان سروش به پایانه صادراتی و شناور سورنا (F.S.U.) منتقل، ذخیره و صادر می‌گردد.
کارخانه درود 3 :
با توجه به طول مدت بهره برداری و افت نسبتاً شدید فشار مخزن و نیز عدم امکان نگهداشت تولید از میدان، پیش‌بینی می‌گردید که در صورت عدم اجرای طرح توسعه و ادامه روند تولید، از میزان برآورد 6/7 میلیارد بشکه ذخیره مخزن بیش از 5/1 میلیارد آن قابل استحصال نباشد.
از طرفی به دلیل اینکه تأسیسات موجود قبلی توان فرآورش بیش از 180 هزار بشکه در روز را نداشت، موضوع طراحی و ایجاد تأسیسات جدید فرآورش نفت خام تحت نام : درود 3 با ظرفیت 85 هزار بشکه در روز در دستور کار قرار گرفت و در نهایت با افتتاح آن در نیمه اول سال 1386 به اجرا در آمد. این کارخانه شامل : بخش‌های گوناگونی از جمله : تأسیسات تزریق گاز، تأسیسات تزریق آب، شیرین‌سازی گاز و... می باشد.
آخرین وضعیت برداشت ایران از میدان مشترک نفتی فروزان قبل از اعمال تحریم ها روزانه حدود ۴۰ هزار بشکه بود،در حالی که شرکت سعودی آرامکو روزانه بالغ بر ۴۰۵ هزار بشکه نفت خام، از بخش مربوط به عربستان سعودی این میدان، برداشت می‌نماید.
شرکت نفت فلات قاره وظیفه تولید و بهره برداری از این میدان مشترک را بر عهده دارد.
میدان فروزان دارای 53 حلقه چاه بوده و با میدان مرجان ( عربستان سعودی ) مشترک می باشد. به همین دلیل بهره‌برداری از این حوضه نفتی همواره مورد توجه خاص بوده است.
نفت این میدان بوسیله خط لوله 20 اینچ زیر دریا به تأسیسات خشکی جهت فرآورش و ذخیره‌سازی ارسال می شود. پروژه توسعه این میدان با پیمانکاران ایرانی منعقد شده به طوریکه توسعه میدان نفتی فروزان در قالب قرارداد EPC-EPD به کنسرسیومی متشکل از پتروپارس و مجتمع کشتی‌سازی و صنایع فراساحل ایران به رهبری پتروپارس واگذار شده است.
طرح توسعه این میدان در بخش زیرسطحی شامل ۱۲ حلقه چاه جدید، ۱۱ حلقه چاه تعمیری، سه حلقه چاه RE-INTRY و در بخش روسطحی شامل احداث سه خط لوله دریایی به طول ۲۷ کیلومتر، ساخت و نصب دو سکوی جدید و کابل کشی چهار رشته فیبر نوری است.
این قرارداد به ارزش حدود ۲۹۰ میلیون یورو می‌تواند با تنوع‌بخشی به فعالیت‌ها و گسترش زنجیره ارزش گروه پتروپارس، زمینه کاری مناسبی برای توسعه توان داخل و پیمانکاران ایرانی فراهم کند.
جزیره خارگ با حدود سی و دو کیلومتر مربع مساحت، جزیره ای است مرجانی که بنظر زمین شناسان حدود یک میلیون سال از عمر آن می گذرد.
شرکت نفت فلات قاره علاوه بر میدان نفتی فروزان مسیولیت توسعه سایر میادین واقع در منطقه خارگ را بر عهده دارد.
سایر میادینی که وظیفه بهره برداری و توسعه آنها در اختیار شرکت نفت فلات قاره گذاشته شده است به شرح زیر می باشد:
میدان ابوذر :
این میدان در جنوب غربی و در فاصله 76 کیلومتری از جزیره خارگ قرار گرفته است و در حال حاضر تولید روزانه آن با 89 حلقه چاه در حدود 185.000 بشکه نفت می باشد.
نفت این میدان بوسیله خط لوله 24 اینچ زیر دریا به جزیره خارگ جهت فرآورش و ذخیره‌سازی ارسال می شود. بازسازی این میدان که در دوران جنگ تحمیلی منهدم شده بود از دستاوردهای ملی و مهم صنعت نفت ایران و این شرکت می باشد.
تمامی مراحل طراحی، ساخت، حمل و نصب سکوهای میدان ابوذر توسط مهندسین و صنعتگران ایرانی انجام و به بهره‌برداری رسید. اجرای این طرح موجب تحول اساسی در توانمندی صنعتگران ایرانی در بخش دریا گردیده است.
میدان درود :
این میدان با وسعتی بیش از جزیره خارگ در زیر این جزیره و آبهای اطراف آن قرار دارد و شامل : دو بخش خشکی و دریا می باشد.
که اصطلاحاً به درود 1 و2 موسوم هستند. تولید از این میدان نخستین بار از سال 1343 با حفر 18 حلقه چاه در دریا و 24 حلقه چاه در خشکی آغاز گردید.
این میدان در حال حاضر دارای 53 حلقه چاه بوده و از تولیدی به میزان 170 هزار بشکه در روز برخوردار می باشد. که پس از تصفیه‌های اولیه و ثانویه در کارخانه خشکی، به مخازن ذخیره‌سازی ارسال می‌گردد.
میدان نوروز :
این میدان در 97 کیلومتری منطقه بهرگان قرار دارد و در ابتداء دارای 14 حلقه چاه فعال بوده است که در خلال جنگ تحمیلی تأسیسات آن تقریباً به طول کامل منهدم گردید.
با پایان جنگ، بازسازی موقت تأسیسات در دریا و خشکی انجام و طرح توسعه و نوسازی میدان نوروز در قالب بیع متقابل شامل : حفاری 17 حلقه چاه جدید افقی، یک سکوی بهره برداری حفاری، یک سکوی چاه و یک سکوی مسکونی در برنامه قرار گرفت.
با اتمام طرح، در نیمه اول سال 84 تولید از این میدان به میزان 90 هزار بشکه در روز آغاز و از طریق خط لوله 22 اینچ به میدان سروش منتقل و پس از فرآورش نهایی در یک سکوی مجزا در میدان سروش به پایانه صادراتی و شناور سورنا (F.S.U.) منتقل، ذخیره و صادر می‌گردد.
کارخانه درود 3 :
با توجه به طول مدت بهره برداری و افت نسبتاً شدید فشار مخزن و نیز عدم امکان نگهداشت تولید از میدان، پیش‌بینی می‌گردید که در صورت عدم اجرای طرح توسعه و ادامه روند تولید، از میزان برآورد 6/7 میلیارد بشکه ذخیره مخزن بیش از 5/1 میلیارد آن قابل استحصال نباشد.
از طرفی به دلیل اینکه تأسیسات موجود قبلی توان فرآورش بیش از 180 هزار بشکه در روز را نداشت، موضوع طراحی و ایجاد تأسیسات جدید فرآورش نفت خام تحت نام : درود 3 با ظرفیت 85 هزار بشکه در روز در دستور کار قرار گرفت و در نهایت با افتتاح آن در نیمه اول سال 1386 به اجرا در آمد. این کارخانه شامل : بخش‌های گوناگونی از جمله : تأسیسات تزریق گاز، تأسیسات تزریق آب، شیرین‌سازی گاز و... می باشد.
