خون تازه یا افکار سالخورده کدام یک دست بالا را در نفت خواهد داشت؟

به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی"نفت ما "، از جمله بنگاه‌های اقتصادی که این صندوق معمولاً در آنها صاحب سهام قابل توجه بوده، می‌توان به شرکت سرمایه گذاری صنعت نفت،شرکت عملیات اکتشاف نفت ایران، حفاری شمال، شرکت نفت بهران، سبحان دارو، پتروشیمی اصفهان، سیمان فارس و خوزستان، شرکت معدنی و صنعتی چادرملو، شرکت لوله‌سازی اهواز، سرمایه‌گذاری غدیر، شرکت بهنوش ایران و بیمه پارسیان، شرکت تامین دکل صبا نفت، پتروشیمی مروارید، پتروشیمی فناوران، شرکت پتروپالایش کنگان، شرکت مهندسی سروک آذر، شرکت نفت سپاهان، شرکت مهندسی اویک(oiec) ، پتروشیمی خارک، شركت مهندسي و ساخت تاسيسات دريايي ايران و شرکت نفت جی، و دهها مجموعه نفتی و غیر نفتی دیگر، اشاره کرد.
در سال‌‎های اخیر به هر یک از اعضای شاغل و بازنشسته صندوق های بازنشستگی نفت، بخشی از سهام شرکت سرمایه گذاری صندوق های بازنشستگی نفت ارائه شده است.
با توجه به نام صندوق بازنشستگی، گویی اقبال آن را به نام پیرمردهای صنعت نفت دوخته اند. افرادی مانند مهدی کرباسیان، افخم زروانی و نصرت رحیمی و رحمتی از جمله سالخوردگانی بودند که بر این مسند تکیه زده اند.
صندوق بازنشستگی و شرکت سرمایه گذاری ذیل آن، علی رغم نامش، سال‌ها است که از حضور بازنشستگان و مدیران پا به سن گذاشته رنج می برد.
دهها زیرمجموعه وابسته به صندوق که هر یک خود نیازمند یک تیم مدیریتی جوان و چابک هستند، در رخوت و سکون پیرمردها به مانند مرداب ساکن و بی حرکت شده اند.
مسن ترهای نفت، با تلاش و جهد خارق العاده میانه ای ندارند و از ریسک های مدیریتی نیز بیزار هستند.
آنها دوست دارند، بر اساس روال چند دهه قبل، مدتی در این مسند حضور داشته باشند و اطرافیان خود را در پست های مدیریتی شرکت های زیرمجموعه مستقر سازند و در نهایت، بار خود را ببندند و بروند.
این مدیران سالخورده به محض آنکه نامی جوان و پر انرژی مطرح شود که با حلقه مدیریتی و مافیای آنها ارتباط ارگانیک نداشته باشد، فوراً با حربه نخ نمایی بی‌تجربگی او را می زنند. انگار نه انگار که تجربه بالای همین افراد باتجربه و سن بالا است که صنعت نفت را به فلاکت کنونی دچار ساخته است. در واقع تجارب آنها در کنار نیروی جوان و پر انگیزه می تواند مسیر توسعه نفت را تسریع نماید، ضمن اینکه قانون مجلس در خصوص منع به کارگیری افراد بازنشسته در پست هاب مدیریتی نیز مزید بر علت است.
اما در صورت تکرار رویه‌های پیشین این احتمال بالا وجود دارد که آینده بازنشستگان صنعت نفت در خطر افتد، زیرا دولت ها دیگر توان آن را ندارند که معوقات صندوق های بازنشستگی نفت را نیز مانند دیگر صندوق های کشوری و لشکری پرداخت کنند.
همچنین صندوق های بازنشستگی صنعت نفت، با توجه به پرتفوی کلان سرمایه‌گذاری های که دارند، نقشی کلیدی در پیشبرد صنعت نفت و دیگر صنایع کشور ایفا می کنند.
بسیار مهم است که تغییری اساسی در سنت های مدیریت گزینی روی دهد.
جواد اوجی وزیر نفت، خود در برهه ای عضو هیئت رئیسیه صندوق بازنشستگی صنعت نفت بوده و از ظرائف و دقائق مرتبط با این حوزه آگاه است.
بر اساس شنیده های آژانس رویدادهای نفت و انرژی، در روزهای اخیر همان چهره های همیشگی و افراد، دوباره کمپین های پیدا و پنهان خود را به راه انداخته اند تا این لقمه چرب به دامان همانها بیافتد که این صندوق قریب چهار دهه است که دهها بار مدیریتشان را تجربه کرده است.
بی شک وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی نفت، باید هوشیارانه نگذارند که مدیران کم انرژی که افکار نه چندان درخشانشان بارها آزموده شده و دیگر چیزی در چنته ندارند، بر کرسی ریاست این صندوق بنشینند.
صندوق بازنشستگی نفت، نیازمند خون تازه، افکار جدید و روش های مدرن مدیریتی است، مطاعی که نزد سالخوردگان نایاب است و باید آن را از جوانتر ها طلب کرد.
گزاره جوانگرایی برای همه شرکت های تابعه اصلی وزارت نفت، صادق است.
باید سالخوردگان را حداکثر در مسئولیت های ستادی و مشاروه ای به کار گمارد و اجازه داد تا روحی جوان در مجموعه وزارت نفت دمیده شود.

هدف نابود کردن رفاه و آسایش کارکنان می باشد ودر راس آن زنگنه بوده که حتی درمان نفت را می خواست از کارکنان بگیرد که مو فق نشد احمد نژاد هم سعی خود را کرد که تو دهانی خورد .