برادر شیهد سلیمی‌چگینی گفت: به خاطر دارم که آقای زنگنه در روز های حادثه در محل حادثه حاضر شدند. وعده دادند که همه چیز را درست میکنند. مسئولان به ما می‌گفتند که به رسم یادبود مجسه‌ی این شهدا را خواهیم ساخت تا یاد و خاطره‌شان باقی بماند. ما مجسمه نمی‌خواهیم حقوق خانواده شهید را بدهید.
تاریخ انتشارشنبه ۹ شهريور ۱۳۹۸ - ۱۱:۰۶
کد مطلب : ۱۱۶۷۶۲
"نفت ما" گزارش می‌دهد:
خانواده‌های شهدای رگ سفید تحصن کردند
سید مسعود آریادوست
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ، "... تو را به خدا به ما کمک کنید. امید ما به شما است. نمی‌دانیم باید چکار کنیم. 2 سال است که هیچ کسی به ما جوابی نمی‌دهد. تا وقتی که جواب نگیریم، از جایمان تکان نمی‌خوریم. زندگی و کارهایمان را رها کرده‌ایم. دیگر به پاسخ مسئولان اعتماد نداریم. آنها باید عمل کنند. همه به ما دروغ می‌گویند. هر کسی چیزی می‌گوید." این جملات برادر شهید محمد سلیمی‌چگینی است که همراه با خانواده شهید فرزاد ارزانی‌بیگرانی، از شهدای حادثه تلخ انفجار میدان نفتی رگ سفید، امروز مقابل وزارت نفت تحصن کردند تا شاید کسی صدای آنها را بشنود.
جای تاسف دارد که هنوز بعد از دو سال از شهادت این شیردلان، نه وزارت نفت و نه بنیاد شهید هیچ کمکی به آنها نداشته است. طبق گفته‌های برادر شهید سلیمی‌چگینی، هنوز هیچ حقوقی به خانواده ایشان تعلق نگرفته است. بعد از 2 سال سکوت، مادامکه همگان فکر می‌کردند وزارت نفت و بنیاد شهید، وظیفه انسانی خود را درقبال خانواده این شهیدان انجام داده‌اند، اما به ناگاه شاهد ضجه و فغان خانواده صبور این شهدای بزرگوار شدیم.
برادر شهید محمد سلیمی‌چگینی گفت: نمی‌دانم دردمان را با چه زبانی بگویم. 2 سال پیش برادر من و همکارشان شهید فرزاد ارزانی‌بیگرانی که از کارکنان شرکت ملی حفاری بودند، در حادثه چاه نفتی میدان رگ سفید شهید شدند. کاری به این موضوع نداریم که این حادثه طی کدامین کم‌کاری‌های مسئولان مربوطه رخ داد و در نهایت به واسطه کدامین کم‌کاری‌ها عزیزان خود را از دست دادیم.
او ادامه داد: اکنون 2 سال است که زندگی همسر و فرزندان شهید سلیمی‌چگینی با مشکلات عدیده‌ای مواجه است. فرزند کوچک ایشان، زمان شهادت پدرش هنوز متولد نشده بود. اکنون او 2 ساله است. این طفل در این 2 سال، مشکلات زیادی را متحمل شد؛ از نبود شیر خشک تا لباس و ... فرزند بزرگتر شهیدسلیمی چگینی، حدود 6 سال دارد. امسال باید به مدرسه برود. اما با کدام هزینه؟ با کدام پول؟
او با گلایه از مسئولان وزارت نفت جمهوری اسلامی تصریح کرد: نمی‌دانم به چه کسی بگوییم. به کجا باید پناه برد. دردمان را باید با چه کسی در میان بگذاریم. در حال حاضر برادر شهید فرزاد ارزانی‌بیگرانی نیز همراه با من است. خانواده آنها نیز با همین مشکلات مواجه هستند. کسی هم به آنها پاسخ نمی‌دهد. همه ما بلاتکلیف هستیم.
او گفت: اگر من هم کنار خانواده شهید چگینی سلیمی نبودم، چه کسی مخارج آنها را می‌‌داد؟ چه کسی سفره آنها را پر می‌کرد؟ آیا این عدالت است؟ این بچه‌ی 2 ساله که داعشی نیست. او فرزند شهید است. چرا کسی حرف‌مان را نمی‌شنود.
برادر شیهد سلیمی‌چگینی ادامه داد: هیچ حقوقی به خانواده شهید سلیمی‌چگینی نداده‌اند. ضمن انتقاد و اعتراض‌های ما، نهایتا هر 10 ماه 1 میلیون تومان به همسر و فرزندان این شهید پرداخت کرده‌اند که آنهم روال همیشگی نداشته است. به خانواده مرحوم برادرم می‌گفتند که با این مبلغ فعلا گذران کنید تا بعدا ببینیم چه می‌شود. آیا این درست است؟ هیچ حقوقی به خانواده شهید سلیمی‌چگینی تعلق نگرفته است. به خاطر دارم که آقای زنگنه در روز های حادثه در محل حادثه حاضر شدند. وعده دادند که همه چیز را درست میکنند. مسئولان به ما می‌گفتند که به رسم یادبود مجسه‌ی این شهدا را خواهیم ساخت تا یاد و خاطره‌شان باقی بماند. ما مجسمه نمی‌خواهیم حقوق خانواده شهید را بدهید. بچه‌های این شهید از گرسنگی با مرگ دست و پنجه نرم میکنند.
سلیمی‌چگینی ضمن انتقاد از برخوردهای نامناسب بنیاد شهید ابراز داشت: بنیاد شهید به ما هیچ جوابی نمی‌دهد. هنوز شهید سلیمی‌چگینی به عنوان شهید محسوب نشده است. نمی‌دانم یک فرد باید چکار کند تا به عنوان شهید شناخته شود. او جانش را فدا کرد. بنیاد شهید به ما جواب نمی‌دهد. مگر ما داعشی هستیم؟ گناه ما چیست؟ برای اینکه به تهران بیاییم، پول قرض کرده‌ایم. ما از خرم آباد آمده‌ایم. خانواده شهید ارزانی‌بیگرانی هم از اهواز حضور دارند. ولی وزارت نفت به ما پاسخ صریح نمیدهند. به ما گفته‌اند که رسیدگی می‌کنیم. چند نفر از مسئولان اینجا حضور یافتند و گفتند که با ما تماس می‌گیرند.
برادر شهید سلیمی‌چگینی با طلب کمک از مردم ایران و خبرنگاران گفت: تو را به خدا به ما کمک کنید. امید ما به شما است. نمی‌دانیم باید چکار کنیم. 2 سال است که هیچ کسی به ما جوابی نمی‌دهد. تا وقتی که جواب نگیریم، از جایمان تکان نمی‌خوریم. زندگی و کارهایمان را رها کرده‌ایم. دیگر به پاسخ مسئولان اعتماد نداریم. آنها باید عمل کنند. همه به ما دروغ می‌گویند. هر کسی چیزی می‌گوید.
او ادامه داد: تا این لحظه نتوانسته‌ایم با آقای زنگنه صحبت کنیم. نتوانسته‌ایم او را ببینیم. هر چند که درخواست ملاقات داده‌ایم. آقایی به اسم کرباسچیان، 2 سال است که به ما وعده می‌دهد. اما هیچ کاری صورت نمی‌گیرد. برای ثبت نام فرزند بزرگتر او با مشکلات مواجه هستیم. آیا برای درمان، ثبت نام و تامین خوراک می توانیم بگوییم که آقای زنگنه به ما وقت ملاقات نداده است؟ کسی به حرف ما اعتنایی می‌کند؟
وی افزود: اگر طی یک اتفاقی دیگر برای شهید سلیمی‌چگینی، ایشان فوت می‌شدند، تا کنون حق و حقوق خانواده او مشخص می‌شد. حداقل دیه او را پرداخت می‌کردند و به همسر و فرزندانش می‌دادند. زمانی که برادر من زنده بودند، خانواده او هیچ نیازی به کمک دولت نداشتند. ایشان مهارت‌های فراوانی داشتند، لذا درآمدی عایدشان می‌شد که به کسی نیازمند نباشند. اکنون که از دنیا رفته اند، باید خانواده‌اش زجر بکشد. کسی هست صدای ما را بشنود؟
خاطر نشان می‌شود، در صورتیکه وزارت نفت و بنیاد شهید، توان رسیدگی به اوضاع این دو خانواده اعظم شهید را ندارند، آژانش رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما" بر حسب انجام وظیفه انسانی، جهت کمک‌رسانی به فرزندان و همسران این عزیزان، اقدام به جمع‌آوری کمک‌های انسان‌دوستانه خواهد کرد. این کمترین کاری است که برای رضایت خاطر آن شهدای عزیز می توان انجام داد.
تا لحظه تنظیم گزارش، هیچ خبری از تصمیم وزارت نفت و بنیاد شهید، از سوی "نفت ما" دریافت نشده است.
جای تاسف دارد که هنوز بعد از دو سال از شهادت این شیردلان، نه وزارت نفت و نه بنیاد شهید هیچ کمکی به آنها نداشته است. طبق گفته‌های برادر شهید سلیمی‌چگینی، هنوز هیچ حقوقی به خانواده ایشان تعلق نگرفته است. بعد از 2 سال سکوت، مادامکه همگان فکر می‌کردند وزارت نفت و بنیاد شهید، وظیفه انسانی خود را درقبال خانواده این شهیدان انجام داده‌اند، اما به ناگاه شاهد ضجه و فغان خانواده صبور این شهدای بزرگوار شدیم.
برادر شهید محمد سلیمی‌چگینی گفت: نمی‌دانم دردمان را با چه زبانی بگویم. 2 سال پیش برادر من و همکارشان شهید فرزاد ارزانی‌بیگرانی که از کارکنان شرکت ملی حفاری بودند، در حادثه چاه نفتی میدان رگ سفید شهید شدند. کاری به این موضوع نداریم که این حادثه طی کدامین کم‌کاری‌های مسئولان مربوطه رخ داد و در نهایت به واسطه کدامین کم‌کاری‌ها عزیزان خود را از دست دادیم.
او ادامه داد: اکنون 2 سال است که زندگی همسر و فرزندان شهید سلیمی‌چگینی با مشکلات عدیده‌ای مواجه است. فرزند کوچک ایشان، زمان شهادت پدرش هنوز متولد نشده بود. اکنون او 2 ساله است. این طفل در این 2 سال، مشکلات زیادی را متحمل شد؛ از نبود شیر خشک تا لباس و ... فرزند بزرگتر شهیدسلیمی چگینی، حدود 6 سال دارد. امسال باید به مدرسه برود. اما با کدام هزینه؟ با کدام پول؟
او با گلایه از مسئولان وزارت نفت جمهوری اسلامی تصریح کرد: نمی‌دانم به چه کسی بگوییم. به کجا باید پناه برد. دردمان را باید با چه کسی در میان بگذاریم. در حال حاضر برادر شهید فرزاد ارزانی‌بیگرانی نیز همراه با من است. خانواده آنها نیز با همین مشکلات مواجه هستند. کسی هم به آنها پاسخ نمی‌دهد. همه ما بلاتکلیف هستیم.
او گفت: اگر من هم کنار خانواده شهید چگینی سلیمی نبودم، چه کسی مخارج آنها را می‌‌داد؟ چه کسی سفره آنها را پر می‌کرد؟ آیا این عدالت است؟ این بچه‌ی 2 ساله که داعشی نیست. او فرزند شهید است. چرا کسی حرف‌مان را نمی‌شنود.
برادر شیهد سلیمی‌چگینی ادامه داد: هیچ حقوقی به خانواده شهید سلیمی‌چگینی نداده‌اند. ضمن انتقاد و اعتراض‌های ما، نهایتا هر 10 ماه 1 میلیون تومان به همسر و فرزندان این شهید پرداخت کرده‌اند که آنهم روال همیشگی نداشته است. به خانواده مرحوم برادرم می‌گفتند که با این مبلغ فعلا گذران کنید تا بعدا ببینیم چه می‌شود. آیا این درست است؟ هیچ حقوقی به خانواده شهید سلیمی‌چگینی تعلق نگرفته است. به خاطر دارم که آقای زنگنه در روز های حادثه در محل حادثه حاضر شدند. وعده دادند که همه چیز را درست میکنند. مسئولان به ما می‌گفتند که به رسم یادبود مجسه‌ی این شهدا را خواهیم ساخت تا یاد و خاطره‌شان باقی بماند. ما مجسمه نمی‌خواهیم حقوق خانواده شهید را بدهید. بچه‌های این شهید از گرسنگی با مرگ دست و پنجه نرم میکنند.
سلیمی‌چگینی ضمن انتقاد از برخوردهای نامناسب بنیاد شهید ابراز داشت: بنیاد شهید به ما هیچ جوابی نمی‌دهد. هنوز شهید سلیمی‌چگینی به عنوان شهید محسوب نشده است. نمی‌دانم یک فرد باید چکار کند تا به عنوان شهید شناخته شود. او جانش را فدا کرد. بنیاد شهید به ما جواب نمی‌دهد. مگر ما داعشی هستیم؟ گناه ما چیست؟ برای اینکه به تهران بیاییم، پول قرض کرده‌ایم. ما از خرم آباد آمده‌ایم. خانواده شهید ارزانی‌بیگرانی هم از اهواز حضور دارند. ولی وزارت نفت به ما پاسخ صریح نمیدهند. به ما گفته‌اند که رسیدگی می‌کنیم. چند نفر از مسئولان اینجا حضور یافتند و گفتند که با ما تماس می‌گیرند.
برادر شهید سلیمی‌چگینی با طلب کمک از مردم ایران و خبرنگاران گفت: تو را به خدا به ما کمک کنید. امید ما به شما است. نمی‌دانیم باید چکار کنیم. 2 سال است که هیچ کسی به ما جوابی نمی‌دهد. تا وقتی که جواب نگیریم، از جایمان تکان نمی‌خوریم. زندگی و کارهایمان را رها کرده‌ایم. دیگر به پاسخ مسئولان اعتماد نداریم. آنها باید عمل کنند. همه به ما دروغ می‌گویند. هر کسی چیزی می‌گوید.
او ادامه داد: تا این لحظه نتوانسته‌ایم با آقای زنگنه صحبت کنیم. نتوانسته‌ایم او را ببینیم. هر چند که درخواست ملاقات داده‌ایم. آقایی به اسم کرباسچیان، 2 سال است که به ما وعده می‌دهد. اما هیچ کاری صورت نمی‌گیرد. برای ثبت نام فرزند بزرگتر او با مشکلات مواجه هستیم. آیا برای درمان، ثبت نام و تامین خوراک می توانیم بگوییم که آقای زنگنه به ما وقت ملاقات نداده است؟ کسی به حرف ما اعتنایی می‌کند؟
وی افزود: اگر طی یک اتفاقی دیگر برای شهید سلیمی‌چگینی، ایشان فوت می‌شدند، تا کنون حق و حقوق خانواده او مشخص می‌شد. حداقل دیه او را پرداخت می‌کردند و به همسر و فرزندانش می‌دادند. زمانی که برادر من زنده بودند، خانواده او هیچ نیازی به کمک دولت نداشتند. ایشان مهارت‌های فراوانی داشتند، لذا درآمدی عایدشان می‌شد که به کسی نیازمند نباشند. اکنون که از دنیا رفته اند، باید خانواده‌اش زجر بکشد. کسی هست صدای ما را بشنود؟
خاطر نشان می‌شود، در صورتیکه وزارت نفت و بنیاد شهید، توان رسیدگی به اوضاع این دو خانواده اعظم شهید را ندارند، آژانش رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما" بر حسب انجام وظیفه انسانی، جهت کمک‌رسانی به فرزندان و همسران این عزیزان، اقدام به جمع‌آوری کمک‌های انسان‌دوستانه خواهد کرد. این کمترین کاری است که برای رضایت خاطر آن شهدای عزیز می توان انجام داد.
تا لحظه تنظیم گزارش، هیچ خبری از تصمیم وزارت نفت و بنیاد شهید، از سوی "نفت ما" دریافت نشده است.
محمد
واقعا اینا مسلمانند. زنگنه مگر کیه؟ همه این چیزا را این مردم و کارکنان نفت بهش دادند.با کلی رانت و باج که به این و اون میده این کرسیا را نگهداشته و خودشم که گفته هیچ کاری بلد نیست بجز وزارت!!!! وزارتم که این مردم بهش میدن، اینا فکر میکنند کی هستند در مقابل ملت که حتی به خانواده اونایی که در اثر سوء مدیریت اینها کشته میشوند هم وقت ملاقاتم نمیدهند. آخه خدایا قرار بود اسلام مستقر شود که یک مشت از خدا بی خبر بیان اینقدر به کارکنان و مردم زجر بدهند. ای لعنت بر پ...ر و م...ر و ج..و آب....تون.
