تحریم‌های آمریکا سد راه واردات نفت به آسیا شد

به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"،جریان ضعیف‌تر از حد انتظار نفت به آسیا، باعث شده است برخی، اعتبار پیش‌بینی‌های تقاضا برای نفت در سال ۲۰۲۵ را زیر سوال ببرند اما این کاهش ارتباطی به تقاضای ضعیف نداشته است.
 داده‌های شرکت تحقیقات نفتی LSEG نشان می‌دهد واردات نفت به آسیا در ژانویه و فوریه، ۷۸۰ هزار بشکه در روز نسبت به مدت مشابه سال قبل کاهش یافته است. این کاهش، میانگین دریافت روزانه نفت در آسیا را به ۲۶.۱۷ میلیون بشکه رساند. جای تعجب نیست که چین، عامل این کاهش بود و واردات روزانه نفت به این کشور، به میزان ۸۴۰ هزار  بشکه در دو ماه نخست سال ۲۰۲۵ کاهش یافت. میانگین واردات روزانه نفت به چین، به ۱۰.۴۲ میلیون بشکه رسید که کمتر از ۱۱.۲۶ میلیون بشکه در دو ماه نخست سال ۲۰۲۴ بود.
این روند با گزارش‌هایی مبنی بر اینکه پالایشگاه‌های چینی، به دلیل پایان نفت ارزان روسیه، نرخ تولیدشان را کاهش داده‌اند، همخوانی دارد. دلیل افزایش قیمت، تحریم‌های اعلام شده در روزهای پایانی دولت جو بایدن علیه تجارت نفت روسیه بود. تحریم‌های خداحافظی دولت بایدن علیه تجارت نفت روسیه و ناوگان سایه، عرضه نفت اسپو را که از بندر کازمینو در شرق دور روسیه ارسال می‌شود، فلج کرد.
گرید نفتی اسپو، محبوب پالایشگاه‌های چینی است، اما تعداد گسترده نفتکش‌هایی که هدف تحریم‌های آمریکا قرار گرفتند، کشتی‌های موجود برای حمل نفت خام به چین را محدود کرد.
با افزایش هزینه تامین نفت اسپو، نرخ تولید پالایشگاه‌های خصوصی چین کاهش یافت. با این حال، این وضعیت ممکن است تغییر کند زیرا ظاهرا روسیه در حال انجام تغییراتی در نفتکش‌ها برای اولویت دادن به ارسال نفت به چین است. نفتکش‌های افرامکس که در صادرات نفت از بنادر غربی روسیه استفاده می‌شوند، به مسیر شرق دور روسیه به چین، اعزام شده‌اند تا نفت اسپو را حمل کنند. تحولات اخیر نشان می‌دهد که مشکل در آسیا، مربوط به تقاضا برای نفت نیست، بلکه به دلیل پیچیدگی‌های پیرامون تامین نفت ارزان است.
رویترز جمعه گذشته گزارش کرد که واردات نفت از روسیه و ایران به چین، با تغییرات صورت گرفته در بازار نفتکش، بهبود خواهد یافت. این تغییرات، شامل بکارگیری ۱۱ نفتکش است که تحت تحریم آمریکا نیستند و اخیرا به مسیر تحویل نفت از روسیه به چین، پیوسته‌اند.
این داده‌ها نشان می‌دهد که تقاضا برای نفت خام در آسیا، واقعا مسئله‌ای نیست، بلکه مشکل در  دسترسی به نفت مورد عرضه است. در واقع، هر چند برخی از تحلیلگران تصور می‌کنند رشد تقاضای چین برای نفت به اوج خود رسیده است، اما بزرگترین شرکت‌های بازرگانی انرژی جهان اخیرا پیش‌بینی کرده‌اند که تقاضای جهانی برای نفت حداقل تا سال ۲۰۴۰، در سطوح فعلی خواهد ماند.
شرکت بازرگانی ویتول پیش‌بینی کرده است تقاضای نفتی بلندمدت، حدود ۱۰۵ میلیون بشکه در روز ثابت خواهد ماند؛ حتی اگر محرک‌های این رشد تغییر کنند. این شرکت بازرگانی پیش‌بینی می‌کند که تقاضا برای بنزین کاهش یابد، اما تقاضای صنعت پتروشیمی افزایش یافته و افت تقاضای بنزین را جبران کند.
چین در کوتاه مدت، همچنان یکی از محرک‌های اصلی رشد تقاضا برای نفت خواهد بود و شروع ضعیف در سال جاری، ارتباطی با تقاضای نفتی معمول این کشور ندارد. با این حال، مشارکت پکن در رشد تقاضای جهانی برای نفت، کوچک‌تر خواهد بود و روند رشد تقاضای این کشور ملایم می‌شود.
طبق آمار اداره اطلاعات انرژی آمریکا، پیش‌بینی می‌شود هند هم سهم ۲۵ درصدی در رشد تقاضای جهانی برای نفت در سال جاری داشته باشد و نرخ رشد تقاضای این کشور به ۳۳۰ هزار بشکه در روز می‌رسد.
بر اساس گزارش اویل پرایس، تمام این موارد نشان می‌دهد که واردات ضعیف نفت به آسیا در ابتدای سال ۲۰۲۵، به دلیل یک مانع بوده که در قالب تحریم‌های آمریکا ظاهر شده و ارتباطی با عوامل بنیادین عرضه و تقاضا نداشته است.