رئیس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس در نامه‌ای به وزیر نفت نوشت: با قصور وزارت نفت سهم ایران در میادین مشترک توسط کشورهای رقیب به تاراج می‌رود و عدم انتفاع این منابع برای کشور از حدود ۸ سال پیش تا حال حاضر به چند ده میلیارد دلار رسیده است.
۱
تاریخ انتشارسه شنبه ۱۷ فروردين ۱۴۰۰ - ۱۰:۴۹
کد مطلب : ۱۳۴۱۵۵
نامه کمیسیون اصل ۹۰ به وزیر نفت
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی"نفت ما "، نصرالله پژمانفر رئیس کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی در نامه‌ای به بیژن زنگنه وزیر نفت با اشاره بی‌توجهی وزارت نفت در توسعه میادین مشترک نفتی و گازی با طرح سوالاتی، خواستار پاسخگویی وزیر نفت به کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی ظرف دو هفته آینده شد. در این نامه آمده است:
«در راستای تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و سایر سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری (حفظه الله تعالی) در بخش نفت و گاز و همچنین قوانین برنامه‌های پنجم و ششم توسعه و سایر قوانین دائمی، وزارت نفت مکلف است نسبت به تولید حداکثری و تسریع در توسعه میادین مشترک هیدروکربوری با همسایگان، اقدام نماید و جنابعالی در برنامه‌های اعلامی و وعده‌های مکرر خود به مجلس شورای اسلامی و کمیسیون‌های مربوطه به ویژه در هنگام اخذ رأی اعتماد از مجلس شورای اسلامی و در آغاز شروع به کار دولت‌های یازدهم و دوازدهم همواره به راهبردی بودن و اولویت بخشی به توسعه میادین مشترک تأکید نموده و خود را متعهد و مکلف دانسته‌اید.
لیکن امروز حدود هشت سال از وعده‌ها و برنامه‌های اعلامی جنابعالی در این خصوص می‌گذرد و کشورهای همسایه و رقیب از جمله عربستان سعودی، قطر و عراق با سرعت هرچه تمام تر در حال توسعه شتابان میادین مشترک با ایران بوده و در حال تولید حداکثری از میادین نفتی و گازی هستند و عملا این سرمایه‌های ثروت ملی و ذخایر زیرزمینی و هیدروکربوری جمهوری اسلامی است که با قصور وزارت نفت، توسط کشورهای رقیب و همسایه به تاراج می‌رود و متاسفانه عدم انتفاع آن برای کشور و از حدود ۸ سال پیش تا حال حاضر به چند ده میلیارد دلار رسیده است.
با عنایت به وظایف و پاسخگویی قانونی جنابعالی به عنوان وزیر محترم نفت به مجلس شورای اسلامی ضروری است ظرف دو هفته به سوالات زیر پاسخ فرمایید:
1- با توجه به اینکه طرح توسعه فاز ۱۱ میدان مشترک گازی پارس جنوبی به عنوان مرزی ترین فاز با کشور قطر می‌باشد، علت دستور تولف و کأن لم یکن نمودن اجرای آن طرح توسط شرکت ایرانی در سال ۱۳۹۲ و همچنین معطلی حدود هشت ساله پس از آن که نهایتا منجر به عدم حصول انتفاع چند ده میلیارد دلاری و خسارت به کشور شده است چه می‌باشد؟ معطل نمودن توسعه فاز ۱۱ توسط شرکت فرانسوی توتال به مدت طولانی چه توجیهی دارد؟ آیا فقدان تکنولوژی احداث تاسیسات تقویت فشار می‌تواند توجیهی برای عدم النفع چند ده میلیاردی این فاز مرزی باشد؟ آیا تولید سایر فازها معطل چنین تکنولوژی بود؟
2- در خصوص علت عدم اقدام عملی در توسعه و تولید از میادین گازی فرزاد A، فرزاد B و میدان نفتی اسفندیار که با کشور عربستان سعودی مشترک هستند و همگی آنها دارای اهمیت راهبردی، با طرح توسعه مصوب قبلی (MDP) بوده‌اند هیچگونه اقدامی حتی برای توسعه پلکانی هم صورت نپذیرفته است و در پی این ترک فعل و علی رغم گذشت بیش از هفت سال طبیعتا منجر به عدم‌النفع چند ده میلیارد دلاری دیگر برای کشور شده است، لطفا توضیح فرمایید.
3- همانگونه که مستحضرید میدان مشترک آزادگان یکی از میادین نفتی بزرگ جهان است که توسعه اولیه و تولید از آن توسط شرکت ملی نفت و در دولت‌های گذشته آغاز گردیده بود و طرح مصوب هیات مدیره شرکت ملی نفت ایران به جهت تولید سیصد و بیست هزار بشکه در روز و با قرارداد منعقده با شرکت چینی CNPC جهت انجام سرمایه‌گذاری خارجی، در دولت نهم به تصویب رسیده بود. بر این اساس توضیح دهید علت ناتمام ماندن و توقف تولید این میدان مشترک با تحقق فقط حدود یک سوم میزان برنامه شده (بخش عمده همین تولید نیز در دولت‌های گذشته انجام پذیرفته) پس از گذشت حدود ۸ سال از عمر در دولت یازدهم و دوازدهم با وزارت جنابعالی چه بوده است؟ عدم‌النفع این نارسایی چه میزان است؟
چرا برای تهیه طرح توسعه یکپارچه کل میدان (MDP) آزادگان اقدامی صورت نپذیرفته است و البته شیوه واگذاری بخش به بخش این میدان به پیمانکاران قطعا خلاف احراز یکپارچگی مدیریت مهندسی میدان بوده و از نقطه نظر کاملا کارشناسی به لحاظ حقوقی، قراردادی، فنی و مالی، منافع کشور احراز نخواهد شد و می بایست از تکه تکه کردن میدان در واگذاری به پیمانکاران داخلی اجتناب گردد که در این صورت خسارتی دیگر متوجه کشور می‌شود.
با توجه به اهمیت و راهبردی بودن میادین مشترک مطروحه، چرا وزارت نفت برای این میادین اقدام عملی و موثری انجام نداده و دچار رکود و عقب افتادگی بسیار از برنامه‌های توسعه‌ای مربوطه شده است؟»
منبع: فارس
«در راستای تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و سایر سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری (حفظه الله تعالی) در بخش نفت و گاز و همچنین قوانین برنامه‌های پنجم و ششم توسعه و سایر قوانین دائمی، وزارت نفت مکلف است نسبت به تولید حداکثری و تسریع در توسعه میادین مشترک هیدروکربوری با همسایگان، اقدام نماید و جنابعالی در برنامه‌های اعلامی و وعده‌های مکرر خود به مجلس شورای اسلامی و کمیسیون‌های مربوطه به ویژه در هنگام اخذ رأی اعتماد از مجلس شورای اسلامی و در آغاز شروع به کار دولت‌های یازدهم و دوازدهم همواره به راهبردی بودن و اولویت بخشی به توسعه میادین مشترک تأکید نموده و خود را متعهد و مکلف دانسته‌اید.
لیکن امروز حدود هشت سال از وعده‌ها و برنامه‌های اعلامی جنابعالی در این خصوص می‌گذرد و کشورهای همسایه و رقیب از جمله عربستان سعودی، قطر و عراق با سرعت هرچه تمام تر در حال توسعه شتابان میادین مشترک با ایران بوده و در حال تولید حداکثری از میادین نفتی و گازی هستند و عملا این سرمایه‌های ثروت ملی و ذخایر زیرزمینی و هیدروکربوری جمهوری اسلامی است که با قصور وزارت نفت، توسط کشورهای رقیب و همسایه به تاراج می‌رود و متاسفانه عدم انتفاع آن برای کشور و از حدود ۸ سال پیش تا حال حاضر به چند ده میلیارد دلار رسیده است.
با عنایت به وظایف و پاسخگویی قانونی جنابعالی به عنوان وزیر محترم نفت به مجلس شورای اسلامی ضروری است ظرف دو هفته به سوالات زیر پاسخ فرمایید:
1- با توجه به اینکه طرح توسعه فاز ۱۱ میدان مشترک گازی پارس جنوبی به عنوان مرزی ترین فاز با کشور قطر می‌باشد، علت دستور تولف و کأن لم یکن نمودن اجرای آن طرح توسط شرکت ایرانی در سال ۱۳۹۲ و همچنین معطلی حدود هشت ساله پس از آن که نهایتا منجر به عدم حصول انتفاع چند ده میلیارد دلاری و خسارت به کشور شده است چه می‌باشد؟ معطل نمودن توسعه فاز ۱۱ توسط شرکت فرانسوی توتال به مدت طولانی چه توجیهی دارد؟ آیا فقدان تکنولوژی احداث تاسیسات تقویت فشار می‌تواند توجیهی برای عدم النفع چند ده میلیاردی این فاز مرزی باشد؟ آیا تولید سایر فازها معطل چنین تکنولوژی بود؟
2- در خصوص علت عدم اقدام عملی در توسعه و تولید از میادین گازی فرزاد A، فرزاد B و میدان نفتی اسفندیار که با کشور عربستان سعودی مشترک هستند و همگی آنها دارای اهمیت راهبردی، با طرح توسعه مصوب قبلی (MDP) بوده‌اند هیچگونه اقدامی حتی برای توسعه پلکانی هم صورت نپذیرفته است و در پی این ترک فعل و علی رغم گذشت بیش از هفت سال طبیعتا منجر به عدم‌النفع چند ده میلیارد دلاری دیگر برای کشور شده است، لطفا توضیح فرمایید.
3- همانگونه که مستحضرید میدان مشترک آزادگان یکی از میادین نفتی بزرگ جهان است که توسعه اولیه و تولید از آن توسط شرکت ملی نفت و در دولت‌های گذشته آغاز گردیده بود و طرح مصوب هیات مدیره شرکت ملی نفت ایران به جهت تولید سیصد و بیست هزار بشکه در روز و با قرارداد منعقده با شرکت چینی CNPC جهت انجام سرمایه‌گذاری خارجی، در دولت نهم به تصویب رسیده بود. بر این اساس توضیح دهید علت ناتمام ماندن و توقف تولید این میدان مشترک با تحقق فقط حدود یک سوم میزان برنامه شده (بخش عمده همین تولید نیز در دولت‌های گذشته انجام پذیرفته) پس از گذشت حدود ۸ سال از عمر در دولت یازدهم و دوازدهم با وزارت جنابعالی چه بوده است؟ عدم‌النفع این نارسایی چه میزان است؟
چرا برای تهیه طرح توسعه یکپارچه کل میدان (MDP) آزادگان اقدامی صورت نپذیرفته است و البته شیوه واگذاری بخش به بخش این میدان به پیمانکاران قطعا خلاف احراز یکپارچگی مدیریت مهندسی میدان بوده و از نقطه نظر کاملا کارشناسی به لحاظ حقوقی، قراردادی، فنی و مالی، منافع کشور احراز نخواهد شد و می بایست از تکه تکه کردن میدان در واگذاری به پیمانکاران داخلی اجتناب گردد که در این صورت خسارتی دیگر متوجه کشور می‌شود.
با توجه به اهمیت و راهبردی بودن میادین مشترک مطروحه، چرا وزارت نفت برای این میادین اقدام عملی و موثری انجام نداده و دچار رکود و عقب افتادگی بسیار از برنامه‌های توسعه‌ای مربوطه شده است؟»
منبع: فارس
