نشت نفت از خط لوله میدان نفتی ابوذر در منطقه خارک با همت کارکنان واحد تعمیرات زیرآب منطقه لاوان با موفقیت مهار شد.
۱
تاریخ انتشاريکشنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۹ - ۱۱:۰۸
کد مطلب : ۱۳۲۹۲۵
نشت نفت از خط لوله میدان ابوذر مهار شد
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی"نفت ما "، امیرعباس نوید، رئیس تعمیرات زیرآب منطقه لاوان گفت: گروه غواصی این واحد به‌منظور مهار نشت نفت از خط لوله نفت در میدان ابوذر، پس از تجهیز کارگاه روی شناور لیما ۳، روز ۱۵ دی‌ماه به سمت میدان ابوذر در فاصله ۲۸۰ مایلی حرکت کرد و پس از ۴۰ ساعت به مقصد رسید. در نخستین اقدام با هماهنگی کارکنان سکوی ابوذر، عملیات تحت فشار قرار دادن خط لوله ۱۶ اینچ سکوی A۱۷ به AA به‌منظور نشت‌یابی آغاز شد و در این عملیات ۳ نقطه نشت روی این خط لوله شناسایی و بویه‌گذاری شدند، سپس بر اساس برنامه‌ریزی صورت گرفته عملیات روی این خط متوقف و اقدام مشابه روی خط لوله ۱۶ اینچ سکوی A۱۹ به AC در دستور کار قرار گرفت.
وی افزود: روی این خط لوله در ابتدا دو محل نشت شناسایی و ثبت شد که پس از ثبت مختصات و بویه‌گذاری، الگوی لنگراندازی (ANCHOR PATTERN) برای استقرار کشتی روی محل، از سوی تعمیرات زیرآب طراحی و وزنه‌های ۱۰ تنی در عملیاتی دقیق و حساس مابین خطوط لوله قرار داده شدند. پس از آن، شناور پشتیبانی عملیات غواصی لیما۳ در میان این لنگرها قرار داده شد و با وایرها و طناب‌های ویژه روی محل نشت مهار و مستقر شد تا غواصان بتوانند پس از خاموش شدن موتور و پروانه‌های کشتی وارد آب شوند. این عملیات برای مهار هر نقطه نشت باید تکرار شود.
نوید گفت: با تلاش فراوان در نهایت تا روز یکم بهمن‌ماه دو نقطه نشت با استفاده از کلمپ‌های نشت‌بند مهار شدند، اما به دلیل ورود جبهه هوای طوفانی با سرعت بیش از ۳۰ گره دریایی به ناچار عملیات متوقف و پس از یک هفته کلمپ نصب شده روی دومین نقطه به دلیل معیوب بودن کلمپ تعویض شد. در روز ۹ بهمن پس از پایان عملیات تعمیر، از ساعت ۷ صبح خط لوله تحت فشار عملیاتی قرار داده شد و در ساعت ۱۷ پس از اطمینان از عدم وجود نشت، تولید از این خط لوله از سرگرفته شد.
وی با بیان اینکه عمق محل عملیات ۴۰ متر است، گفت: خطوط لوله در این میدان دارای پوشش بتون مسلح است و در زیر بستر دریا مدفون شده است که پس از گودبرداری و دسترسی به زیر لوله، عمق محل بعضاً تا ۴۲ متر افزایش می‌یابد. با توجه به عمق و سرمای آب در این فصل، بیشترین زمان ممکن برای غواص در این عمق ۴۰ تا ۴۵ دقیقه است و پس از این مدت، حدود ۷۰ دقیقه برای بازگرداندن غواص به سطح آب زمان لازم است تا برداشت فشار به صورت ایمن انجام شود، بنابراین چنانچه به هر دلیلی مانند حوادث غیرقابل پیش‌بینی، جراحت و … غواص بدون رعایت زمان برداشت فشار به سطح آب برسد، سبب بروز فلج و صدمات پایدار و حتی مرگ خواهد شد.
رئیس تعمیرات زیر آب منطقه لاوان گفت: با توجه به احتمال آغشته شدن بدن غواص به نفت و ضرورت اجرای ایستگاه‌های برداشت فشار در اعماق مختلف و درون اتاق فشار با گاز تنفسی اکسیژن خالص، احتمال واکنش شیمیایی بین اکسیژن و چربی و بروز انفجار از چالش‌های بسیار حساس و نگران‌کننده این قبیل عملیات بوده و نشان‌دهنده اهمیت جبران کمبود نیروی انسانی و تجهیزات و ابزارآلات در واحد تعمیرات زیرآب است.
نوید تصریح کرد: مشکلات دیگری از قبیل توقف‌های مکرر به دلیل مواج شدن دریا، شدت جریان جزر و مد، محدودیت شدید دید در زیر آب، سرمازدگی/ گرمازدگی، فقدان کشتی مجهز به سیستم ۴ لنگره (۴ POINT MOORIN)، همچنین شناور لنگرانداز (ANCHOR HANDLING TUG)، قدیمی و معیوب بودن ابزارآلات زیرآب، کمبود و به‌روز نبودن تجهیزات غواصی را می‌توان از سختی‌های خاص در تعمیرات زیرآب برشمرد.
وی افزود: روی این خط لوله در ابتدا دو محل نشت شناسایی و ثبت شد که پس از ثبت مختصات و بویه‌گذاری، الگوی لنگراندازی (ANCHOR PATTERN) برای استقرار کشتی روی محل، از سوی تعمیرات زیرآب طراحی و وزنه‌های ۱۰ تنی در عملیاتی دقیق و حساس مابین خطوط لوله قرار داده شدند. پس از آن، شناور پشتیبانی عملیات غواصی لیما۳ در میان این لنگرها قرار داده شد و با وایرها و طناب‌های ویژه روی محل نشت مهار و مستقر شد تا غواصان بتوانند پس از خاموش شدن موتور و پروانه‌های کشتی وارد آب شوند. این عملیات برای مهار هر نقطه نشت باید تکرار شود.
نوید گفت: با تلاش فراوان در نهایت تا روز یکم بهمن‌ماه دو نقطه نشت با استفاده از کلمپ‌های نشت‌بند مهار شدند، اما به دلیل ورود جبهه هوای طوفانی با سرعت بیش از ۳۰ گره دریایی به ناچار عملیات متوقف و پس از یک هفته کلمپ نصب شده روی دومین نقطه به دلیل معیوب بودن کلمپ تعویض شد. در روز ۹ بهمن پس از پایان عملیات تعمیر، از ساعت ۷ صبح خط لوله تحت فشار عملیاتی قرار داده شد و در ساعت ۱۷ پس از اطمینان از عدم وجود نشت، تولید از این خط لوله از سرگرفته شد.
وی با بیان اینکه عمق محل عملیات ۴۰ متر است، گفت: خطوط لوله در این میدان دارای پوشش بتون مسلح است و در زیر بستر دریا مدفون شده است که پس از گودبرداری و دسترسی به زیر لوله، عمق محل بعضاً تا ۴۲ متر افزایش می‌یابد. با توجه به عمق و سرمای آب در این فصل، بیشترین زمان ممکن برای غواص در این عمق ۴۰ تا ۴۵ دقیقه است و پس از این مدت، حدود ۷۰ دقیقه برای بازگرداندن غواص به سطح آب زمان لازم است تا برداشت فشار به صورت ایمن انجام شود، بنابراین چنانچه به هر دلیلی مانند حوادث غیرقابل پیش‌بینی، جراحت و … غواص بدون رعایت زمان برداشت فشار به سطح آب برسد، سبب بروز فلج و صدمات پایدار و حتی مرگ خواهد شد.
رئیس تعمیرات زیر آب منطقه لاوان گفت: با توجه به احتمال آغشته شدن بدن غواص به نفت و ضرورت اجرای ایستگاه‌های برداشت فشار در اعماق مختلف و درون اتاق فشار با گاز تنفسی اکسیژن خالص، احتمال واکنش شیمیایی بین اکسیژن و چربی و بروز انفجار از چالش‌های بسیار حساس و نگران‌کننده این قبیل عملیات بوده و نشان‌دهنده اهمیت جبران کمبود نیروی انسانی و تجهیزات و ابزارآلات در واحد تعمیرات زیرآب است.
نوید تصریح کرد: مشکلات دیگری از قبیل توقف‌های مکرر به دلیل مواج شدن دریا، شدت جریان جزر و مد، محدودیت شدید دید در زیر آب، سرمازدگی/ گرمازدگی، فقدان کشتی مجهز به سیستم ۴ لنگره (۴ POINT MOORIN)، همچنین شناور لنگرانداز (ANCHOR HANDLING TUG)، قدیمی و معیوب بودن ابزارآلات زیرآب، کمبود و به‌روز نبودن تجهیزات غواصی را می‌توان از سختی‌های خاص در تعمیرات زیرآب برشمرد.
