به گزارش نفت ما،  طرح توسعه میدان گازی پارس شمالی به دلایل مختلف در طول سال های گذشته مسکوت مانده بود؛ اما حالا به نظر می رسد با دستور وزیر نفت برای انتخاب مشاور برای بررسی نیازهای زیرساختی این میدان، در آینده ای نزدیک از سر گرفته خواهد شد.  در حالی که طبق اظهارنظرهای مسوولان نفت و مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس قرار بود اقدام برای توسعه میدان گازی پارس شمالی در سال 92 آغاز شود، به دلیل آنچه "در اولویت قرارداشتن توسعه میدان پارس جنوبی نامیده شد" طرح توسعه این میدان گازی متوقف ماند. میدان گازی پارس شمالی که در 120 کیلومتری شرق بوشهر و در آبه ای خلیج فارس قرار دارد در سال 1965 کشف شده و تاکنون 17 حلقه چاه در آن حفر و 26 سکوی دریایی در آن نصب شده است. این میدان مزیت هایی چون نزدیک بودن قله مخزن به ساحل دریا (حدود 25 متر) و برخورداری از نفت سنگین را داراست. نفت برخی از لایه‌های این میدان از لحاظ درجه سبکی (API) خصوصیات نفت خام میدان کوه موند را داراست و با توجه به برآوردهای انجام شده نفت میدان پارس شمالی از API 12 برخوردار است. مطالعه و طرح اولیه میدان شامل تولید 3600 میلیون فوت مکعب گاز در روز از طریق دو فاز است که از فاز اول روزانه 1200 میلیون فوت مکعب برای تزریق به میدان‌های نفتی جنوب کشور و از فاز دوم 2400 میلیون فوت مکعب گاز برای صادرات یا مصرف داخلی کشور تولید می‌شود. مدت زمان تولید ثابت روزانه ازاین میدان 25 سال، مدت زمان کل تولید میدان 35 سال و ضریب بازیافت تولید از میدان گازی پارس شمالی حدود 61.1 درصد است. با این وجود، موسی سوری - مدیرعامل وقت شرکت نفت و گاز پارس - درباره توقف طرح توسعه میادین فردوسی، گلشن و پارس شمالی گفته بود که نیازی به نگرانی در این زمینه نیست: "توان ملی با توجه به پروژه‌های در حال اجرا در پارس جنوبی بسیار افزایش یافته است به تدریج همین پیمانکاران داخلی توسعه این میدان‌ها را انجام خواهند داد." وی همچنین گفته بود: "سال آینده با آزاد شدن نیروها و امکانات پیمانکاران داخلی مشغول در پارس جنوبی، توسعه میدان‌های گلشن، فردوسی و پارس شمالی نیز شروع می‌شود." این درحالی است که پیش از این و در سال 89 نیز علی رغم امضای قرارداد با شرکت های چینی برای توسعه 3 میدان گازی گلشن، فردوسی و پارس شمالی، به دلیل عدم تعیین قیمت گاز به تعویق افتاد. بنا بر گزارش ایسنا در همان سال، مسایلی چون ابهام در صادرات گاز از طریق ال ان جی نسبت به خط لوله نیز از دلایل تاخیر در آغاز روند اجرای این پروژه ها برشمرده می شود، به گونه ای که علی وکیلی – مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس – درباره آخرین وضعیت توسعه این میدان های گازی، تعیین قیمت گاز را موضوع مذاکره ایران با طرف های چینی و مالزیایی دانسته و گفته بود: "تا قیمت گاز مشخص نشود، امکان توسعه در بخش بالادستی ایجاد نخواهد شد؛ بنابراین منتظر هستیم قیمت گاز توسط گروه‌های مذاکره‌کننده گازی نهایی شود. از آنجا که این پروژه‌ها به طرح ال.ان.جی متصل هستند، باید قیمت گاز نهایی شود. " براساس این گزارش، مطالعه و طرح اولیه میدان پارس‌شمالی در بخش بالا دستی شامل تولید 3600 میلیون فوت مکعب در روز گاز ترش نم‌زدایی شده در چهار فاز 900 میلیون فوت مکعبی جهت تغذیه کارخانه‌های تولید ال.ان.جی به‌مقدار 20 میلیون تن در سال است که تفاهم‌نامه اجرای آن در سال 1386 بین شرکت نفت ملی ایران و شرکت نفت سینوک چین برای توسعه میدان در چهار فاز به‌صورت بیع‌متقابل و ساخت کارخانه‌های تولید ال.ان.جی با سرمایه‌گذاری شرکت سینوک امضا شد.   انعقاد قرارداد16 میلیارد دلاری میان شرکت ملی نفت ایران و شرکت چینی، این شرکت پروژه را ترک کرد تا ایران اعلام کند که قرارداد به صورت موقت لغو می شود؛ اما پس از آنکه اعلام شد این قرارداد برای همیشه لغو می شود شرکت ملی نفت فراساحل چین برای بازگشت مجدد به طرح پا پیش گذاشت.   به گفته موسی سوری – مدیرعامل وقت شرکت نفت و گاز پارس – درباره احتمال بازگشت این شرکت به ایسنا گفته بود: "در صورتی که حضور چینی‌ها در این طرح در چارچوب منافع ملی ایران باشد با تصمیم وزارت نفت وارد قرارداد اجرا با آنها خواهیم شد."   ابراز تمایل چینی ها برای بازگشت به پارس شمالی در حالی صورت گرفت که آن ها در اجرای طرح توسعه فاز 11 پارس جنوبی خوب کار نکرده بودند. با این تفاسیر، پس از جمع بندی مذاکرات هسته ای و تصویب قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل برای تایید توافق هسته ای حال به نظر می رسد چشم انداز به سرانجام رسیدن سرنوشت پارس شمالی نیز از غبار زدوده خواهد شد؛ چرا که به گفته مهدی یوسفی – مدیرعامل سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس - وزیر نفت دستوری مبنی بر انتخاب مشاور برای بررسی نیازهای زیرساختی توسعه میادین منطقه پارس شمالی و ارائه نتیجه این بررسی تا پایان پاییز امسال به سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس جنوبی ابلاغ کرده است. باید منتظر ماند و دید که این بار پیشرفت در اجرایی کردن طرح توسعه این میدان گازی چه میزان خواهد بود و آیا گامی بلند در این زمینه از سوی مسوولان نفت ایران برداشته خواهد شد؟