به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"،تعریف ۱۶ پروژه در پتروشیمی مارون نیاز به میلیاردها دلار سرمایه دارد که منشا تامین مالی آنها مشخص نیست.
در مجمع عمومی امسال بود که به خاطر سهام ۳۰ درصدی پتروشیمی مارون در پتروشیمی بوشهر به یکباره عمده سود سالیانه بلعیده شد و اندک مانده ای صرف پرداخت به سهامداران شد.
در همین جلسه مجمع عمومی مدیر عامل و دبیر جلسه به راحتی از مهمترین چالش حال حاضر و آینده پتروشیمی مارون عبور کردند و به سوال سهامداران هم در خصوص وضعیت پروژه ها پاسخی نداده و آن را موکول به آینده کردند.
در همین راستا سوالات بدون پاسخ دیگری مطرح می شود:
1-طرح توجیهی و ریسک های این پروژه ها از سوی کدام موسسه، شرکت و یا ارگانی بررسی و تایید شده است؟ آیا بوشهر های دیگری در راه است؟
2-منبع درآمد برای اجرای این پروژه ها از کجا قرار است تامین شود؟ در شرایط حاضر پتروشیمی مارون مجبور به اخذ وام های سنگین چند هزار میلیارد تومانی از بانک ها شده است. در آینده و با توجه به شروع تقریبا هم زمان آنها افق مارون در آینده چه می باشد؟!
3-برخی از طرح های جدید به ویژه طرح های برون مجتمعی همانند خرید سهام طرح خاک خورده ابن سینا قطعا برای مارون توجیهی ندارد. اگر هم استدلال تکراری ایجاد زنجیره ارزش بهانه شود طرح های بسیار دیگری در داخل خود مارون و با مالکیت ۱۰۰ درصدی مارون قابل اجرا هست.
در پایان باید اشاره کرد اینکه پتروشیمی مارون در سال مالی 1401 کاهش سود خالص 29 درصدی را ثبت کرده و با نزدیک به 70 روز از سرویس خارج شدن واحد الفین خود با کاهش50 درصدی فروش و همچنین عدم النفع تولید مواجه است که دودش به چشم سهامدارانش خواهد رفت. 
سوال پرواضح اینست که چرا مارون پایش را اندازه گلیمش دراز نمی کند و علیرغم اوضاع نابسامان مالی به دنبال طرحهای بلندپروازانه است!؟
آیا ذینفع این طرحها و پروژه ها مارون است؟