به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی"نفت ما "،    در این گزارش با استفاده از برآورد مراجع معتبر بین المللی همچون GLOBAL REPORT,، BMI، WoodMac، Platts  ، GlobalData، Goldman Sachs و Arthur D. Little تاثیر کوید 19 بر صنعت پالایش جهان مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. در این میان صنعت پالایش ایران وضعیت به مراتب بهتر و باثبات تری نسبت به بقیه نقاط جهان داشته است.

 در میان برآوردهای قبل از پاندمی کرونا ، برآورد GlobalData در فوریه 2019، پیش بینی کرده بود که ظرفیت پالایش جهانی نفت خام، رشد متوسط سالانه 4 درصدی از 102.603 میلیون بشکه در روز (سال 2018) داشته باشد و به 125.163 بشکه در روز در سال 2023 برسد. همچنین پیش بینی کرده که 648 میلیارد دلار در سطح جهانی برای ساخت پالایشگاههای جدید برای افزایش پالایشگاهای موجود در طول دوره مورد پیش بینی سرمایه گذاری بشود.
در این میان پیش بینی شده که آسیا پیشرو صنعت پالایش جهانی هم از نظر ظرفیت و هم هزینه های سرمایه ای بین سالهای 2023-2019 باشد. ظرفیت پالایشی در آسیا از 34.050 میلیون بشکه در روز (سال 2018) به 43.365 میلیون بشکه در روز در سال 2023 برسد. همچنین پیش بینی شده که 45 پالایشگاه جدید بین سالهای 2023-2019 ساخته شده و 267 میلیارد دلار هزینه ساخت این پالایشگاهای جدید خواهد بود. چین بیشترین ظرفیت پالایشی با 19.354 مییلون بشکه در روز تا سال 2023 خواهد داشت. آمریکای شمالی هم دومین منطقه بزرگ از نظر ظرفیت پالایشی با 25.114 میلیون بشکه در روز و پس از آسیا و خاورمیانه سومین منطقه سرمایه گذاری ساخت پالایشگاه جدید با 98 میلیارد دلار تا سال 2023 خواهد بود.
 
برآوردOPEC هم در ژانویه 2020، از افزایش 7.95 میلیون بشکه در روز ظرفیت پالایش جهانی بین سال های 2019 تا 2024 ، خبر داده که اغلب در کشورهای در حال توسعه رخ خواهد داد. همچنین، پیش بینی شده بود بیش از 70 درصد از افزایش ظرفیت کل پالایش ها در منطقه پاسیفیک و خاورمیانه باشد و حدود 70 درصد از افزایش ها در سه سال اول چشم انداز، رخ داده و در سال های پایانی چشم انداز میان مدت، کاهش قابل توجهی را شاهد  خواهیم بود.کل اضافه ظرفیت پالایشی در بازه زمانی 2019 تا 2024 ، حدود  16.5 میلیون بشکه در روز پیش بینی شده  است که عمده آن در مناطق در حال توسعه می باشد. به دنبال روند افزایش تقاضا برای نفت، پیش بینی می شود که نرخ متوسط افزایش تولید در بازه بلند مدت کاهش یابد، به طوری که در بازه 2030 تا 2040 به حدود500 هزار  بشکه در روز برسد . این نرخ به طور متوسط در بازه 2019 تا 2024 حدود 1.9 میلیون بشکه در روز است. برآورد آمار تعطیلی پالایشگاه ها برای بازه 2019 تا 2025، حدود 2.1 میلیون بشکه در روز خواهد بود که غالب این کاهش در اروپا، آمریکا و کانادا خواهد بود.
پیش بینی ها حاکی از اینست که در بلندمدت، به تعطیلی های بیشتری بویژه در مناطق توسعه یافته و همزمان با کاهش بهره برداری از پالایشگاه ها به علت کاهش تقاضاها نیاز خواهد بود.  در مجموع، حدود 5 میلیون بشکه ظرفیت پالایش بایستی در بلند مدت تعطیل شود، تا بتوان کارایی عملیات های پالایشی را در سطح جهان حفظ نمود. پیش بینی می شود 275 میلیارد دلار برای پروژه های میان مدت و 890 میلیارد دلار برای نگهداری و جایگزینی برای  سرمایه گذاری نیاز خواهد بود.
علیرغم افزایش خوش بینی ها در اجرای قانون 2020 سازمان بین المللی دریانوردی، این تغییر یک چالش عمده برای بخش پالایشگاهی خواهد بود . این چالش به ویژه بر روی ترکیب سوخت های گوناگون و در نتیجه افزایش اختلاف قیمت در میان انواع نفت خام خواهد بود. با توجه به کاهش ظرفیت پالایشگاه های مورد نیاز در دراز مدت، لذا توجیه ساخت پالایشگاه های بزرگ جدید سخت خواهد بود. بازه زمانی بعد از 2030 می تواند شاهد به روز رسانی تاسیسات کنونی به جای ساخت تاسسیات جدید باشد.
 
کوید-19 و تسریع در گذار انرژی برای پالایشگاه­ ها
برآورد Woodmac در 31 جولای می گوید، با شیوع کرونا و اجرای سیاستهای قرنطینه توسط کشورهای مختلف، بسته شدن صنایع و کارخانجات و کاهش حمل ­و ­نقل، تقاضا برای فرآورده ­های نفتی به شدت کاهش یافته است و در نتیجه در بازار نفت آنچه به وقوع می ­پیوندد کاهش تولید در پالایشگاه­ ها است. حاشیه سود به شدت کاهش می ­یابد و در نتیجه آن برخی از پالایشگاه ها به طور موقت بسته می ­شوند.
از سال 1980، ظرفیت جهانی پالایش نفت خام 25 درصد افزایش یافته ­است، اما این رشد از نظر منطقه ­ای متفاوت است. سرمایه­ گذاری در مناطقی انجام شده است که رشد تقاضای نفت یا واردات محصولات و فرآورده­های نفتی زیاد بوده، اما در مناطق دیگر، ظرفیت منطقی یا تکمیل شده­ است. همین داستان تا دو دهه آینده ادامه خواهد یافت. طبق چشم­انداز دوره گذار انرژی که توسط وود مکنزی تهیه شده، سرمایه ­گذاری پایدار برای پالایش ظرفیت­های بیشتر در این دوره مورد نیاز خواهد بود.
برای تأمین رشد تقاضای منطقه ­ای در خاورمیانه و آسیا ظرفیت ­های بیشتری مورد نیاز خواهد بود. ویژگی ­های پالایشگاه­ های جدید در مناطق دارای رشد تقاضا، مانند خاورمیانه و آسیا، مانند بزرگی، یکپارچه سازی صنایع پتروشیمی و محیطی کاملاً رقابتی به خوبی شناخته شده ­است. در کشورهای عضوOECD ، در محیط رقابتی تاسیسات تولیدکننده محصولات کم ­ارزش بسته می ­شوند، زیرا تقاضاهای محلی به دلیل بهبود راندمان سوخت و برقی­کردن ناوگان خودروها کاهش می ­یابد.
هم­زمان با اینکه دوره گذار انرژی در حال تضعیف رشد جهانی تقاضای نفت است، پالایشگاه ­های در مقیاس جهانی بزرگ­تر می­ شوند. در طی پنج سال آینده، هنگامی که هر پروژه جدید پالایشگاهی باعث بسته­ شدن پالایشگاهی دیگر در جای دیگری می­ شود، خطر تعطیلی پالایشگاه­ها افزایش خواهدیافت. حتی تا قبل از ظهور و شیوع ویروس کرونا و تأثیر نزولی کوتاه مدت آن بر تقاضای نفت، پیش­بینی ظرفیت پالایش نفت در 5 سال آینده مازاد قابل توجهی داشته باشد. اما در حال حاضر انتظار نزدیک به واقعیت اینست که این تقاضا اتفاق نخواهد رفت بلکه به تعویق خواهد افتاد.
هر پالایشگاه جدیدی که ساخته­شود به سایت­های بزرگی نیاز خواهند داشت که نزدیک ساحل بوده و به­ طور کامل با پتروشیمی ­ها ادغام و یکپارچه شده و با ایجاد پتروپالایشگاه برای خود مزیت رقابتی حاصل نمایند. پالایشگاه­های OECD باید با کاهش تقاضاهای محلی و تغییر چشم انداز اجتماعی و سیاسی سازگار شوند. تجاری ­سازی فرآورده ­ها باید فراتر از اهرم ­های سنتی سرمایه ­گذاری انتخابی و کنترل هزینه باشد تا از مقدار و شدت کربن آنها در عملیات واحدها و همچنین در تأمین سوخت­ های مایع کاسته­ شود. از ویژگی­ های اصلی بهره ­برداری از سایت ­های پتروپالایشگاهی آن ­است که به یک "مجتمع انرژی با تولید کم گازهای گلخانه ­ای" تبدیل شود که در آن مراحل جذب و ذخیره کربن، بازیافت مواد شیمیایی، تولید LNG و استفاده از انرژی­ های تجدیدپذیر به­کار رفته باشد.
تا سال 2040، در هر سناریو، منطقی ­سازی تهدیدی برای تعیین ظرفیت پالایش نفت­خام است. در دنیایی که تمایل به محدود کردن افزایش درجه حرارت جهانی به کمتر از 2 درجه سانتیگراد است، اختلال در صنعت پالایش می ­تواند حتی شدیدتر باشد. استفاده بیشتر از فناوری باتری و هیدروژن در ناوگان حمل ­و ­نقل و خودروها، دوره گذار انرژی را تسریع خواهد کرد.
در چنین سناریویی، بومی ­سازی موضوعی اساسی است؛ چرا که پالایشگاه­ ها باید با جامعه محلی و دولتشان همکاری نزدیکی داشته ­باشند تا مجوزهای اجتماعی برای سازگاری تجارت خود را حفظ کنند.
کاهش هزینه­ها، بهبود موقعیت رقابتی و درک چرخه حیات کربن پالایشگاه حرکاتی آشکارند که پشیمانی نخواهند داشت. فراتر از همه این­ها، هیچ­وقت نباید برای شرایط متفاوت یک نسخه پیچید، بنابراین بررسی استراتژیک شرایط محیطی، محلی و منطقه­ای برای ایجاد نقشه راه آینده ضروری است. به­علاوه، پالایش نفت یک صنعت تبدیلی است، صنعتی که باید از ماده اولیه­ای به نام نفت ­خام که سرشار از کربن است به محصولات و خدماتی که برای مصرف کننده با ارزش باشد تبدیل شود.
مشخص نبودن مدت‌زمان محدودیت‌های مرتبط با قرنطینه موجب شده بود تا پالایشگاه‌ها در اقتصادهای بزرگ نتوانند ارزیابی قبلی (30 تا 50 روز) از تقاضاهای ملی داشته باشند.
 
کوید 19 و پالایشگاههای اروپایی
Platts در گزارش خود در 25 ژوئن می نویسد، برخی پالایشگاههای اروپایی در بحبوبه کرونا متوقف شدند و تنها واحدهای خاصی آغاز به کار کردند.
پاندمی کرونا ویروس پالایشگاههای اروپایی را در وضعیت اقتصادی خیلی دشوار قرار داده است و فرآوری نفت خام از پایان ماه می به خاطر نبود تقاضای فرآورده های نفتی متوقف شده است و هیچ سناریویی مبنی بر اینکه این پالایشگاهها بتوانند زیانهای چشمگیر خود را در آینده نزدیک جبران کنند، وجود ندارد. در اسپانیا شرکت رپسول، تولید همه پالایشگاهها را به مدت 20 روز تا اواسط جولای تعلیق کرده بود. واحد کروزن این پالایشگاه سالانه می تواند 1.1 میلیون تن در سال تولید کند.
پالایشگاه لیوورنو در ایتالیا با 60-50 ظرفیت خود در تولید گازوئیل و بنزین فعالیت می کند. این پالایشگاه به روزرسانی و سرمایه گذاری در واحدهای جدید را معلق کرده است که به ناکارآمدی آن تا پایان امسال منجر خواهد شد. پالایشگاه ایتالیایی ساناتسارو تارانتو با 6 درصد ظرفیت خود کار می کنند و پالایشگاه میلاتسو هم فعالیت خود را از آوریل 2020 تا اوایل پاییز 2021 متوقف خواهد کرد. تقاضا برای فراورده های پالایشی نفت در ایتالیا 28.5 درصد (1.45 میلیون تن) کاهش یافته است.
پالایشگاه Petroineos Grangemouth در بریتانیا هم با ظرفیت 50 درصد خود به خاطر تقاضای ضعیف محصولات نفتی کار می کند . پالایشگاه Neste فنلاند، برنامه تعمیر و نگهداری خود را تغییر داده و پالایشگاه Mongstad نروژ تصمیم به تعویق اندختن کارهای تعمیر و نگهداری کرده است.  پالایشگاه Heide Raffinerie آلمان، برنامه تعمیر و نگهداری خود را به مدت شش ماه به تعویق انداخته است.
 
OMV اتریش هم اعلام کرده که انتظار دارد میزان بهره برداری از پالایشگاههای اروپایی خود (Schwechat  در اتریش، Burghausen در آلمان و Petrobrazi دررومانی)  را در سال جاری به حدود 80 درصد برساند در حالیکه برآورد بهره برداری این شرکت برای سال 2020 ، 95 درصد  بود.
پالایشگاه Petromidia رومانی، در ماه می با 60 درصد ظرفیت و در ماه ژوئن با 70 درصد ظرفیت فعالیت می کرد.
اما در این میان اخبار مثبتی هم در حوزه پالایشی اروپا گزارش شده است و آن آغاز به کار دوباره واحد نفت کوره کم سولفور در پالایشگاه Wilhelmshaven هلند، آغاز به کار واحدهای پالایشگاه ExxonMobil Gravenchon در فرانسه، آغاز دوباره عملیات تعمیر و نگهداری پالایشگاه Feyzin فرانسه در ماه جولای، آغاز به کار پالایشگاه Grandpuits فرانسه در ماه ژوئن، آغاز به کار پالایشگاه Gonfreville فرانسه با ظرفیت 50 درصد که به خاطر کرونا و آسیب دیدگی متوقف شده بود، فعالیت دوباره پالایشگاه API ایتالیا در ماه جولای، فعالیت پالایشگاه ساراس ایتالیا که از ماه مارس با 70 درصد ظرفیت کار می کرد، و با بهره برداری از واحدهای مختلف در نیمه دوم سال به ظرفیت کامل خواهد رسید، پالایشگاه A Coruna رپسول اسپانیا در بیلبائو که از ماه ژانویه متوقف شده بود، می باشد.
 از پالایشگاههای دیگر می توان به پالایشگاه Galp پرتغال، پالایشگاه Pernis و Zeeland هلند، پالایشگاه Schwedt آلمان، پالایشگاه حیفا در اسرائیل، پالایشگاه ازمیر، Kirikkale و STAR ترکیه، نام برد که برنامه های نگهداری خود را آغاز کرده اند.
پالایشگاههای ExxonMobil در رتردام و بوتلک، پالایشگاه Litvinov در چک، پالایشگاه Sarroch ایتالیا، پالایشگاه شل در Pernis هلند، پالایشگاه  ISAB لوک ایل در سیسیلی، از پالایشگاههایی هستند که در آینده نزدیک عملیات نگهداری شان آغاز شده یا واحدهای جدید و تعمیر شده شان به بهره برداری خواهند رسید.
در همین حال، پالایشگاه Valero Energy در ولز عملیات تعمیر و نگهداری خود را از ماه می آغاز کرده است. پالایشگاه توپراش ترکیه نیز بیشتر کارهای برنامه ریزی شده تعمیر و نگهداری را برای سال جاری متوقف کرده است.
پالایشگاههای Bilbao و Puertollano  نیز با ظرفیت کم کار می کنند و تا بهبود شرایط دو واحد آن خاموش خواهند بود، پالایشگاه Feyzin  فرانسه نیز از ماه جولای برنامه تعمیر و نگهداری خود را آغاز کرده است، پالایشگاه Gonfreville  فرانسه هم اکنون با ظرفیت 50 درصد خود کار می کند و عملیات تعمیر و نگهداری آن قبل از پایان سال جاری آغاز خواهد شد، پالایشگاه Zeeland  در هلند که از اواسط می تحت عملیات تعمیر و نگهداری است ، پالایشگاه Aspropyrgos شرکت هلنیک یونان هم در فصل سوم سال جاری به چرخه تولید بازخواهد گشت. عملیات کلی برنامه ریزی شده تعمیر و نگهداری و به روزرسانی در پالایشگاه Leuna آلمان تا پاییز جاری انجام شده و تا سال 2021 ادامه خواهد یافت. برخی تعمیرات و نگهداری برنامه ریزی شده در Schwechat اتریش و Petrobrazi رومانی تا فصل سوم سال جاری ادامه خواهد داشت، پالایشگاه Sannazzaro de Burgondi شرکت انی نیز تعمیر و نگهداری خود را آغاز کرده ، پالایشگاه Porvoo  شرکت نسته فنلاند تولید اصلی خود را تا سال 2021 متوقف کرده و تنها تعمیر و نگهداری بسیار مهم در آوریل تا ژوئن انجام شده است. Mongstad نروژ هم اساساً واحد نفت خامش را از 13 می تا 2 ژوئن توقف کرده بود.
پالایشگاه Sonatrach's Augusta در سیسیلی که با 80-70 درصد ظرفیت خود کار می کند تا چند ماه اینده تعیر و نگهداری برنامه ریزی شده اصولی خواهد داشت. پالایشگاه Castellon اسپانیا در ماه می تعمیر و نگهداری داشته  و در ماه نوامبر هم به مدت سه هفته تعطیل خواهد بود. پالایشگاه Tenerife در جزایر قناری اسپانیا نیز به طور دائمی از سال 2014 بسته شده است.
 
کوید 19 و پالایشگاههای چین
Global  Platts در 3 جولای گزارش داد که پالایشگاههای چین، با بیش از 100 درصد ظرفیت در بحبوبه کوید 19 فعالیت می کنند
پالایشگاههای دولتی نفت خام چین (Sinopec, PetroChina, CNOOC, and Sinochem) ظرفیت میزان پالایش خود را از متوسط 76 درصد در ماه می به 80 درصد در ماه ژوئن رسانده اند در حالی که حاشیه سود افزایش پیدا کرده است. هفت پالایشگاه با ظرفیت ترکیبی 1.49 میلیون بشکه در روز با ظرفیت بیش از 100 درصد در ماه ژوئن فعال بوده اند.
پالایشگاههای بخش خصوصی، Zhejiang میزان فعالیت خودش را به حدود 130 درصد کل ظرفیت 20 میلیون متر بر تن در در ماه ژوئن رساند که حدود 120 درصد در ماه می افزایش داشت.
پالایشگاه Hengli در دالیان، با 20 میلیون متر بر تن در سال ظرفیت، ظرفیت تولید 115 درصدی در ماه ژوئن داشت.
همچنین پالایشگاه ساینوپک در ووهان با ظرفیت 8.5 میلیون متر بر تن در سال در هوبی، که در استانی که بیشترین تاثیر پاندمی کوید 19 بوده، برنامه افزایش ظرفیت به 105 درصد در ماه ژوئن داشت.
 
کوید 19 و پالایشگاههای هند
GlobalData: در 31 جولای از افزایش بهره برداری از پالایشگاهها در هند علیرغم تاثیر مخرب کوید 19 خبر داد. کوید 19 تاثیر سهمگینی بر همه بخشهای با کاربرد نهایی همچون حمل و نقل، بخشهای ساخت و ساز شده و تقاضا برای محصولات سوختی در هند ضربه زده است. این امر باعث تعهد دوباره الگوهای عملیاتی و چرخه های زنجیره عرضه پالایشگران هند برای تضمین استمرار فعالیت شان شده است. چندین پالایشگاه هندی ظرفیت فعالیت شان را کاهش داده اند در حالی که تعداد کمی هم فعالیت خودشان را معلق کرده اند. پالایشگاه Manali با ظرفیت 211 هزار بشکه در روز، 40 درصد از ظرفیت محصولات سوختی خود را کاهش داده است. پالایشگاه منگلور نیز 50 درصد از ظرفیت تولید خود را به خاطر کاهش تقاضای محصولات در نتیجه تاثیر کوید 19 کم کرده اند. بهره برداری از پالایشگاه های هند در ماه مارس حدود 12 درصد در مقایسه با ماه فوریه به خاطر کاهش تقاضای مححصولات سوختی در نتیجه تعطیلی و قرنطینه از 23 مارس 2020 به بعد تا آوریل کاهش داشت و از ماه می که محدودیتهای برداشته شده به آرامی افزایش یافته و پیش بینی می شود که در ماههای آتی بهبود یابد.  اگرچه وضعیت هم اکنون به تدریج در حال بازگشت به عادی است، اما پیش بینی نمی شود که تقاضا برای گازوئیل افزایش ناگهانی داشته باشد و تقاضا برای بنزین نیز احتمالاً در طی دو سه فصل بعدی افزایش خواهد یافت. پیش بینی می شود کاهش سفرهای غیرضروری و استفاده زیاد از حمل و نقل شخصی در میان مدت باعث افزایش dent تقاضای سوخت شود.
 
کاهش تقاضای نفت و تهدید آینده برخی از پالایشگاهها
مشاوران گلدمن ساکس و وودمک Goldman Sachs and WoodMac  ، بسته شدن احتمالی پالایشگاه را پیش بینی می کنند.
شوک اقتصادی جهانی بواسطه پاندمی کرونا ویروس آینده برخی از پالایشگاهها بویژه قدیمی ترین پالایشگاهها در اروپا را با خطر روبرو کرده است. حتی پیش از این بیماری جهانی، برخی از تحلیلگران پیش بینی می کردند که 20 درصد تقاضای جهانی نفت کاهش یابد، و ظرفیت پالایش جهانی بویژه در اروپا منطقی شود .
بر اساس گزراش وودمک در 5 جولای، دست کم 1.4 میلیون بشکه در روز، یا حدود 9 درصد ظرفیت پالایشی در اروپا در سالهای 2023-2022 در لبه تهدید قرار دارد.
گلدمن ساکس، انتظار دارد میزان پالایش جهانی در بین سالهای 2021 و 2024، به 3 درصد کمتر از 2019 برسد که رقابت را افزایش داده و می تواند بسته شدن پالایشگاههای خاصی را تایید کند.
وود مک پیش بینی کرده که تا سال 2023 دو سوم پالایشگاههای اروپا دیگر قادر به درآمدزایی نبوده یا پول شان را از دست می دهند.
گلدمن ساکس پیش بینی می کند که تقاضای جهانی به میزان قبل از همه گیری کرونا تا سال 2022 طول بکشد. بر اساس برآورد گلدمن ساکس تقاضای جهانی نفت تا 8 درصد تا پایان سال 2020 کاهش می یابد و تا 6 درصد در سال 2021 افزایش یافته و کاملاً به میزان قبل از پاندمی در سال 2022 بهبود می یابد.
گلدمن ساکس تاکید دارد که تقاضای سوخت جت بزرگترین بازنده بحران کوید 19 است و تا زمانی که واکسن موجود نباشد، مردم به اندازه کافی از سفر مطمئن نخواهند بود. به هرحال، آنها هشدار داده اند که رفتار مصرف کننده می تواند در بلندمدت تغییر کند. به همین دلیل، بانک ایالات متحده بر این باور نیست که تقاضای سوخت جت تا قبل از سال 2023 به دوران پیش از پاندمی برگردد.
 
ارزیابی
 بر اساس قیمت بازارهای آینده در پایان ماه مارس، میانگین قیمت نفت خام در هر بشکه در سال 2020، 35.60دلار و در سال 2021، 37.90 دلار خواهد بود. برای سالهای بعد از آن، پیش بینی می شود که قیمت نفت تا 45 دلار افزایش یابد اما همچنان پایین تر از میانگین قیمت سال 2019 یعنی 61.40 دلار خواهد بود.
یکی از چالشها، قطع زنجیره عرضه است که تاثیر اصلی کوید 19 بر اکوسیستم فرآیند پالایشی و شیمیایی است.
تاثیر جهانی بیماری کرونا ویروس در آغاز راه خود است و به صورت قابل توجهی بر بازار محصولات شیمیایی فرآیندی پالایشی در سال 2020 تاثیرگذار خواهد بود. شیوع کوید 19، باعث ممنوعیت سفر و قرنظینه، جریان بسیار کند زنجیره عرضه، عدم قطعیت در بازار سهام، سقوط اعتماد تجاری و افزایش وحشت در میان مردم شده است.
پیش بینی می شود که سناریوهای شیمیایی فرآیندی پالایشگاهی در نتیجه کوید 19 اتفاق خواهد افتاد. از میان این سناریوها محتمل ترین نتیجه میزان رشد درآمدی سال به سال بازار پالایشگاهی در سال 2020 خواهد بود. در این سناریو زنجیره عرضه شروع به بهبودی کرده و قرنطینه ها و ممنوعیت سفر در فصل پاییز برداشته خواهد شد.
سناریوی (خوش بینانه): کوید 19 در طی 4-3 ماه تحت کنترل خواهد بود.
سناریوی خیلی محتمل: کووید 19 در طی 9-6 ماه تحت کنترل درخواهد آمد.
سناریوی بدبینانه: به مدت 12 ماه یا بیشتر این اپیدمی استمرار خواهد داشت.
کوید 19 زنجیره عرضه را در سرتاسر جهان قطع کرده است که تاثیر  بسیار منفی بر بازار محصولات پالایشگاهی داشته است.  بهر حال، بسیاری از کارشناسان بر این نظرند که آن یک مساله کوتاه مدت است و ممکن است تا فصل سوم یا جهارم 2020، کاهش یابد.
در مجموع، هم، افت رشد اقتصادی، و هم افت حمل و نقل جاده ای و هوایی، با توجه به نرخ بهره برداری پایین تر پالایشگاه که باعث حاشیه سود پایین و منفی شده و منجر به توقف و تعطیلی بیشتر پالایشگاهها حداقل تا زمانی که تقاضا برای سوخت به حدود سال 2019 بازگردد، می شود، ادامه خواهد یافت. لذا کاهش تقاضا و افت شدید حاشیه های سود پالایشگاهها بدون چشم انداز بهبود در آینده نزدیک، تجدید ساختار جدی در صنعت پالایش جهانی را تسریع می کند.  لذا پالایشگاهها به صورت مستقل کوچک، ادغام یا تملک و یا تعطیل (توقف تولید و خاموشی پالایشگاهها) خواهند شد.