به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ،   پتروشیمی اندیمشک یا همدان؟! مساله این است. آنانکه تحریم‌ها را به قول خودشان براحتی دور می‌زنند، دور زدن مردم که برایشان کاری ندارد.این دور دور کردن‌ها عاقبت خوبی نخواهد داشت.

 زمستان ۹۷ بود که طرحی ۱۳ ساله با کلنگ تدبیر و امید بر دل خاک بی زبان اندیمشک نشست. آن روزها کمتر کسی خبر داشت که این طرحِ جا مانده از توفیق مسئولان، قرار بوده در همدان به فیض و کرم برسد. ضمن سفر رهبری در ۱۳ سال پیش به استان همدان، تصمیم بر احداث و راه‌اندازی این پتروشیمی گرفته شد که در نهایت این طرح از دولت بی‌مهر احمدی‌نژاد، به دولت بی‌تدبیر روحانی منتقل شد. ضمن این انتقال ایدئولوژیک، محل اجرای عملیات هم متغیر گشت: از همدان به اندیمشک! 

شکی نیست که "همه جای ایران سرای من است". اما نام این عملکرد سیاسیون را چه باید گذاشت؟ کارآفرینی یا مردم‌فریبی؟ چه ادله‌ای داریم که این طرح نهایتا به ۱۳ سال بعد و آنهم به شهری دیگر منتقل نشود؟ در آن زمان افرادی بودند که با دیدن چارچوب این پروژه، دسته کلنگ به هوا رفته، دلخوش کردند و با خود می‌پنداشتند که فرزندانشان در آتیه‌ی نزدیک در شهر و دیار خود خادم کشور می‌شوند. اما عوافریبی سیاسیونی که مردم روز به روز بیشتر از آنها مایوس‌تر می‌شوند، هدفی دیگر داشت.     

چه دلیلی داریم که نوک کند کلنگ کاوشگران حوزه نفت ، بار دیگر و در شهر دیگر مجدد بر زمین ننشیند و امتیاز پتروشیمی اندیمشک را با خود به دور دستها نبرد و اینبار عده‌ای دیگر را دلخوش نکند؟ که می‌داند؛ شاید در راه توسعه و آبادانی مملکت، قرار بر راه‌اندازی تورهای ۱۳ ساله‌ی پتروشیمی داریم که هر دولت از شهری به شهر دیگر، احداث پتروشیمی نذر ‌کند تا شاید مقبول مردم واقع شوند! 

همگان می‌دانند که صدور مجوز و امتیاز پتروشیمی با یک روز و دو روز نیست. اما وقتی یک ژنرال کارکشته سکان دهان‌کج و عبا دریده صنعت نفت را به دست بگیرد، به راحتی می‌تواند مجوز را ظرف یک هفته در تنور داغ تدبیر، طبخ کند. ماجرا زمانی بیخ می‌گیرد که بدانیم این پتروشیمی به زیرمجموعه‌ی هلدینگ خلیج فارس تعلق یافته است؛ موضوعی که پیشتر اینگونه نبود. هلدینگ خلیج فارس اکنون در تحریم به‌سر می‌برد و بیش از ۲۰ پروژه پتروشیمی ناتمام مثل پتروشیمی دهدشت،هرمز و غیره را در مرحله تولید و احداث دارد. این ۲۰ پروژه غالبا زیر ۳۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشته‌اند که به دلیل مشکلات مالی بر زمین مانده اند! با این اوصاف باید پرسید با کدامین تدبیر، چنین تصمیمی اخذ شد که پتروشیمی اندیمشک به هلدینگی واگذار شد که اکنون به دوران رکود می‌تواند سلام بگوید؟ حداقل، هلدینگ‌های دیگر را برای این تصمیم سیاسی انتخاب می‌کردید که دم خروس بیش از این عیان نباشد.   

واقعا با کدام پول، با کدام تکنولوژی و دانش فنی می‌خواهید پتروشیمی اندیمشک را آباد کنید؟  

پیشتر هم گفته‌ایم که این کلنگ‌زنی صرفا نذر انتخابات شده است. این هبه‌ای بود برای جناب حسنوند. کسی که سوپاپ اطمینان دولت در مجلس محسوب می‌شود. همان که برای آرام کردن نمایندگان معترض به عملکرد زنگنه، درب کمیسیون مربوطه را آرام می‌بست و مجدد رای اعتماد را برای بیژن به ارمغان می‌آورد. این چاه ویل را حسنوند – زنگنه می‌نامیم و منتظر خواهیم ماند تا تاریخ ورق بخورد و آینده این تصمیم انتخاباتی را برای همگان عیان کند.