تاکنون به درخواست کارکنان اقماری نفت و حفاری در خصوص روابط خانوادگی سعی شده تا مسائل و موضوعاتی مورد بررسی و پاسخگویی قرار داده شود که از اهمیت بیشتری برخوردار است یکی از این موارد مساله حضانت فرزند توسط پدر معتاد می باشد.
در صورتی که والدین فرزند از یکدیگر جدا شده باشند ؛ در خصوص حضانت پدر نسبت به فرزند در ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی بدان اشاره شده که البته اولویت در حضانت تا سن ۷ سالگی با مادر است و در صورت حدوث اختلاف در این رابطه تعیین حضانت بنا بر مصلحت فرزند به تشخیص قاضی دادگاه خانواده انجام می پذیرد. لیکن چنانچه فرزند دختر باشد پس رسیدن سن او به ۹ سال تمام قمری و چنانچه پسر باشد پس از رسیدن سن او به ۱۵ سال تمام قمری؛ فرزند خود تصمیم میگیرد که با مادر یا پدر زندگی کند.
در خصوص شرایط سلب حضانت از پدر که یکی از مصادیق آن اعتیاد وی به هر نوع مواد مخدر یا محرک من جمله مشروبات الکلی؛ تریاک؛ هروئین و شیشه و ... می باشد در ماده ۱۱۷۳ قانون مدنی مورد ذکر واقع گردیده است. لذا باید توجه داشت که صرف اعتیاد به تنهایی سبب سلب حضانت از پدر نخواهد شد و عواملی چون ایجاد ضرر و زیان روحی و روانی ؛ بیم رسیدن ضرر جسمی؛ انحطاط اخلاقی و سوء استفاده از فرزند خلاف مصلحت وی به نحوی که پدر نتواند امور تأدیبی و تربیتی فرزند را به درستی اعمال کند در آن دخیل می باشد که در این صورت محکمه در خصوص حضانت هر تصمیمی که مقتضی بداند اتخاذ می نماید. همچنین اثبات اعتیاد بر عهده مدعی است.