با روی کارآمدن دولت سیزدهم هیچ بستری برای حفظ ایران در جمع صادرکنندگان بنزین وجود نداشت، یعنی دولت قبل هیچ پروژه‌ پالایشی را تحویل دولت فعلی نداد که با تکمیل آن، تولید بنزین را افزایش دهد.
بعد از سه سال حضور ایران در باشگاه صادرکنندگان بنزین، حال تراز بنزین در سال دوم دولت سیزدهم منفی شده و مصرف از تولید پیشی گرفته است، اما برای پاسخ به چرایی «افول یک خودکفایی» ابتدا باید به واکاوی دلایل تبدیل شدن ایران به صادرکننده بنزین بپردازیم که عبارتند از:
افزایش روزانه ۴۰ میلیون لیتری تولید بنزین با راه‌اندازی پالایشگاه ستاره خلیج فارس که با ۷۵ درصد پیشرفت فیزیکی به دولت روحانی تحویل داده شد.

اصلاح قیمت بنزین در آبان‌ماه سال ۹۸ مصرف بنزین را تا سقف ۲۵ میلیون لیتر در روز کاهش داد. البته تاثیرگذاری اصلاح قیمت بر مصرف بنزین با گذر زمان با نرخ تورم تعدیل شد.
شیوع کرونا در اواخر سال ۹۸ و اعمال سیاست‌های فاصله‌گذاری اجتماعی نیز بر کاهش مصرف بنزین در کشور اثرگذار بود.

تصویر 1
اما با روی کارآمدن دولت سیزدهم عملا هیچ بستری برای توسعه تولید بنزین و حفظ ایران در جمع صادرکنندگان بنزین وجود نداشت، یعنی دولت قبل هیچ پروژه‌ پالایشی را تحویل دولت فعلی نداد که با تکمیل آن، تولید بنزین را افزایش دهد و وزارت نفت باید احداث پتروپالایشگاه را از صفر شروع کند.
همچنین شیوه نامناسب اصلاح قیمت بنزین در دولت قبل و حساسیت‌های اجتماعی ایجاد شده، عملا دست دولت فعلی را برای هر گونه تغییر در قیمت بنزین بست و با تعدیل قیمت قبلی بنزین با تورم، مصرف نیز افزایش پیدا کرد.
ضمنا با شروع دولت سیزدهم، موج واردات واکسن و واکسیناسیون گسترده در کشور رخ داد و تمامی محدودیت‌های کرونایی از بین رفت و مصرف بنزین افزایش یافت. 
در نتیجه ژست خودکفایی بنزین به آنهایی که پالایشگاه‌سازی را کثافت‌کاری می‌دانستند و فاجعه آبان ۹۸ را به بار آورده‌اند نمی‌آید.