به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "
نفت ما " ، قیمت روغن پایه گروه یک در سراسر اروپا، خاورمیانه و همچنین آفریقا طی روزهای اخیر ثابت بوده و رشد و یا افت قیمت مشاهده نشده است که این اتفاق، حاصل تعادل در عرضه و تقاضا بوده است.
تولیدکنندگان روغن پایه منطقه ای در تلاشند تا با بازارسازی و رونق آن، افزایش قیمت محصول خود را رقم بزنند که این هدف، تحت الشعاع کاهش توان اقتصادی مصرف کنندگان قرار گرفته و تاکنون به نتیجه نرسیده است.
روغن پایه گروه 2 و 3 نیز در تلاطم بازار فعلی اروپا و خاورمیانه، روند ثابتی را تجربه می کند .
البته تفاوت اندک قیمت گروه 2 و 3 ، محرک قوی در حرکت ذائقه مصرف کنندگان به سمت گروه 3 بوده و این اتفاق با اشتیاق بیشتر تولیدگنندگان آسیایی این گروه 1 در به دست آوردن سهم بیشتر بازارشان روبرو شده است و باعث شده که قیمت محصولشان ثابت مانده و عرضه و تقاضای آن متعادل دیده شود، حال اینکه تولیدکننده گروه 2، به نوعی با افزایش تولید نسبت به تقاضا روبرو شده است .
توضیحات فوق الاشاره ، شرح حال بازار بین المللی روانکار در خاورمیانه اروپا و آسیا می باشد .
با توجه به قیمت نفت خام طی روز های گذشته که افزایش محسوسی را به لحاظ اتفاقات منطقه ای به دنبال داشته است، نفت برنت با 61.60 دلار در هر بشکه و همچنین نفت خام WEST TEXAS با 56 دلار در هر بشکه، قیمت روغن پایه در اروپا با 580 دلار و 585 دلار FOB ، ثابت مانده است .
جالب است که استفاده از گروه 1 ، در اروپا رو به افزایش بوده است، زیرا خریداران توانایی مالی خود را برای استفاده از گروه های بالاتر ، مناسب ندیده اند و جذب گروه 1 شده اند و همچنین با توجه اختلاف اندک گروه 2 و 3 می توان دریافت که که سهم اعظم مصرف روغن های منیرال در اروپا و خاورمیانه را گروه 1 و 3 را به خود اختصاص داده اند.
در موازات ارقام فوق الذکر ، فشار تحریم های ناجوانمردانه بر تولیدات ایران، باعث تجربه قیمت های 520 دلار FOB بوشهر و بندرعباس بوده است در حالیکه قیمت محصولات مشابه از کشورهای حاشیه خلیج فارس محدوده 540 دلار را برای خود ثبت می کنند و 695 دلار به صورت CIF اروپا نیز از دستاوردهای گزارش گیری هفته گذشته بوده است .
در نیم نگاه سطحی به نمودارهای ثبت شده با ثبات قیمت جهانی همچنین تلاش تولیدکنندگان در حفظ سهم بازار خود ، جای خالی و پر نقش بخش خصوصی را در کمک به فروش روغن پایه تولید ایران حس کرد .
تحریم هدفدار، مانع تحرک و بازاریابی منصفانه روغن پایه تولیدی ایران شده است و کاتالیزوری را طلب می کند تا از انعطاف بالای بخش خصوصی بهره مند گردد.
وقت آن رسیده است که پالایشگاه های عظیم داخل، تولیدکنندگان خصوصی را در کنار خود ببیند و از ظرفیت های خالی و بالقوه آن، در بالا بردن برآیند فروش خود بهره بگیرند. مشکلی ندارد که این راهکار باعث رونق بخشیدن تولید داخل می گردد و با افزایش ارزآوری، جایی از فضای موفقیت بخش دولتی اشغال نخواهد کرد .