به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"،پیش از این اعلام شد که در سال ۱۳۹۳ پس از آنکه وزیر نفت دولت قبل، اساسنامه صندوق بازنشستگی، پس انداز و رفاه کارکنان صنعت نفت را به تصویب هیات مدیره شرکت ملی نفت رساند، فقط یک نفر برای ابطال اساسنامه اقدام کرد که او جلیل سالاری معاون جواد اوجی در پالایش و پخش و منتقد جدی بیژن زنگنه بود. شکایت سالاری به دیوان عدالت اداری، زمینه ساز انحلال آن اساسنامه شد که پیامد آن لجبازی، با تلاش برای ادغام صندوق بازنشستگی نفت در سایر صندوقها آشکار شده است.
اما ماجرا فقط همین نیست. در سال ۱۳۹۸ پس از تصویب اساسنامه جدید، سالاری باز هم شکایت کرد تا این اساسنامه هم ابطال شود. شاید آن زمان سالاری فکرش را هم نمیکرد که خیلی زود، معاون وزیر نفت شود و این شکایت دامان خودش را هم بگیرد! هرچندکه این بار تیر او به سنگ خورد و دیوان عدالت اداری در سال ۱۴۰۰ اعلام کرد اساسنامه صندوق بازنشستگی، مغایرتی با قوانین ندارد. فایل پی دی اف رای دیوان عدالت اداری درباره شکایت سالاری برای ابطال اساسنامه، پیوست است.
سوال اصلی این است: چنین فردی که به اساسنامه صنفی و حقوقی مصوب شرکت ملی نفت هم احترام نمی گذارد، آیا شایستگی مدیریت بر یکی از چهار شرکت اصلی نفت را دارد؟