معاون اول رییس جمهور به دنبال اعتراضات رسانه ها و مدیران پتروشیمی در جریان افزایش بیش از ۵ برابری قیمت گاز، اعلام کرد که نرخ خوراک گاز کما فی سابق به قیمت پیشین یعنی ۵ هزار تومان محاسبه خواهد شد، به رغم این وعده، بررسی‌های «نفت ما» نشان می‌دهد که شرکت گاز بهای گاز مصرفی پتروشیمی‌ها و مابه التفاوت آن را با همان قیمت پیشین یعنی ۸ هزار تومان محاسبه کرده است.

به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"، معاون اول رییس جمهور به دنبال اعتراضات رسانه ها و مدیران پتروشیمی در جریان افزایش بیش از ۵ برابری قیمت گاز، اعلام کرد که نرخ خوراک گاز کما فی سابق به قیمت پیشین یعنی ۵ هزار تومان محاسبه خواهد شد، به رغم این وعده، بررسی‌های «نفت ما» نشان می‌دهد که شرکت گاز بهای گاز مصرفی پتروشیمی‌ها و مابه التفاوت آن را با همان قیمت پیشین یعنی ۸ هزار تومان محاسبه کرده است. به عنوان مثال بهای گاز مصرفی متانول«کاوه» هزار و چهارصد میلیارد تومان محاسبه شده است. به نظر می آید دولت با اعلام خبر بازگشت نرخ قیمت خوراک به ۵ هزار تومان، در صدد بود رسانه ها را ساکت کرده و التهابی که در پی افزایش قیمت خوراک در فضای پتروشیمی کشور ایجاد شد بود را فرو نشاند، در عمل اما بی آنکه التزامی به گفته خود داشته باشد، نرخ خوراک گاز پتروشیمی ها را با قیمت ۸ هزار تومان محاسبه کرده است! این فریب آشکار که اتفاقا هم زمان با قطع گاز پتروشیمی ها به دلیل سردی هوا انجام شده، ضمن بی انگیزه کردن مدیران این صنعت، اثرات دیرپاتری نیز دارد به عنوان مثال متانول کاوه بیش از دو هفته است که از ادامه کار بازمانده و نزدیک به ۳۰۰ نفر از نیروهایش را به مرخصی فرستاده است. با تداوم این وضعیت، یعنی کمبود گاز و کاهش سهمیه پتروشیمی ها مشخص نیست این خاموشی تا چه زمان ادامه یابد. اگر مساله کمبود گاز را در سطح کلان تر بررسی کنیم، به تلخی در خواهیم یافت که یکی از مهم ترین دلایل عدم توسعه صنعت پتروشیمی و بر زمین ماندن نزدیک به ۷۰ پروژه در این حوزه، سهم کم پتروشیمی ها از منابع گاز کشور و ناتوانی در استفاده از میادین گازی به رغم وجود فراوانی آن است. بسیار عجیب و تاسف برانگیز است که چطور کشوری که دارای دومین ذخایر گازی جهان است، حتی قادر به تامین گاز خانگی مورد نیاز شهروندان خود نیست و برای تامین آن مجبور است گاز پتروشیمی ها را قطع و این صنعت کارآمدِ ثروت ساز را فلج کند! 
این وضعیت نگران کننده و اسفناکِ تامین خوراک گاز پتروشیمی ها در حالی است که کشورهایی مانند روسیه و قطر در جهان رقابتی امروز به بهترین شکل در حال استفاده از منابع گازی خود و کسب ثروت و سرمایه از طریق فروش و انتقال گاز هستند. به عنوان مثال، صادرات انرژی از روسیه به چین به بالاترین رقم خود رسیده است. بر اساس قراردادهای جدید دو کشور، مقرر است حجم گاز انتقالی از روسیه به چین از مسیر خاور دور که شامل صادرات از طریق خط لوله گاز "قدرت سیبری" است تا سال 2030 به سطح 48 میلیارد متر مکعب در سال برسد. کشور قطر نیز درصدد انتقال گاز خود به اروپا و فروش آن است. این در حالی است که ما خفته در خوابی گرانِ بی خبری و بی تدبیری، کماکان با مساله افت فشار گاز در پارس جنوبی و عدم تامین تجهیزات مدرن برای جبران آن در شرایط تحریم مواجه ایم. مسئولین حوزه نفت و گاز نیز به نظر نمی آید برنامه بلند مدت یا عزمی جدی برای تغییر شرایط فعلی و حرکت به سمت توسعه میادین گازی داشته باشند، هر آنچه هست، وعده های سرخرمن و بزک نمیر بهار میاد است!