انتشار خبر جریمه ۶۰۷.۵ میلیون دلاری ایران در پرونده کرسنت موجب شد که رسانه‌های خبری به ابعاد اعجاب‌انگیز این قرارداد بپردازند، موضوعی که در سایه سهل‌انگاری در ارائه محتوای کارشناسی موجب ترویج ۱۰ باور غلط درباره کرسنت شده است.

  به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی"نفت ما "،    انتشار خبر جریمه 607.5 میلیون دلاری ایران در پرونده «کرسنت» توسط دیوان داوری بین‌المللی باعث شد که دوباره ابعاد مختلف این پرونده اعجاب‌انگیز در رسانه‌های رسمی و فضای مجازی مورد بحث و بررسی قرار بگیرد. در این بین روایت‌های مختلفی از ماجرای قرارداد کرسنت مطرح شد که برخی از آنها فارغ از خطا در تحلیل کارشناسی، دارای اشتباهات فاحش درباره رویدادها و اخبار مربوط به این پرونده بود.
 در ادامه به بازخوانی قرارداد کرسنت و وقایع و حواشی پیرامون این قرارداد در قالب "پاسخ به 10 گزاره غلط درباره کرسنت" می‌پردازیم.
*گاز صادره ایران به شرکت کرسنت از نوع گاز مشعل نبود
گزاره غلط 1- «گاز صادره ایران به شرکت کرسنت پترولیوم، گاز ترش با SH2 بیش از حد مجاز از میدان سلمان بود. به دلیل قرار گرفتن این میدان در دریا امکان تبدیل این گاز ترش به گاز شیرین وجود نداشت و اگر این گاز به امارات صادر نمیشد به ناچار مجبور به سوزاندن آن در «مشعل‌ها» بودیم».
پاسخ: این گزاره از چند جهت دارای اشتباهات فاحش است:

1. گاز صادره به شرکت کرسنت از نوع گاز مشعل نبود بلکه گاز لایه گازی میدان سلمان است. این گاز هم سوزانده نمی‌شود بلکه در مخزن میدان سلمان موجود است.
   اتفاقا امکان تبدیل این گاز ترش به گاز شیرین در پالایشگاه‌های گازی ایران وجود دارد. در حال حاضر گاز تولیدی از همه میادین گازی ایران در خلیج فارس از جمله میدان گازی پارس جنوبی، گاز ترش با SH2 بالا هستند که در پالایشگاه‌ها فرآورش و ‌شیرین‌سازی می‌شوند.
   تنها سناریوی ایران برای استفاده از این گاز، صادرات آن نبود، همانطور که طبق مصوبه شورای اقتصاد دولت خاتمی قرار بود گاز این میدان پس از فرآورش در پالایشگاه به شبکه خط لوله گاز طبیعی کشور تزریق شود.

• پرونده علی ترقی‌جاه و حمید ضیاجعفر مدیرعامل وقت کرسنت که علیه آنها احکامی صادر شد.
  پرونده اعضای وقت هیئت مدیره شرکت ملی نفت منجر به صدور حکم شد.
  پرونده بیژن زنگنه وزیر سابق نفت که بابت آن قبل از وزارت دو بار احضار شده بود.
  پرونده اختصاصی درباره الحاقیه‌های پنجم و ششم