به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ، در حقیقت نیت دولتمردان ونزوئلا این است که اموال نفتی تحت کنترل دولت را به شرکت‌های بین‌المللی بزرگ واگذار کنند و آنها در قبال این دارایی‌ها، بخشی از بدهی‌های شرکت دولتی PDVSA را پرداخت کنند.
این پیشنهاد که به معنای بخشیدن جان دوباره‌ای به صنعت نفت ونزوئلا است، در مراحل اولیه قرار داد و با موانع عمده‌ای مواجه است.
نخست این که قوانین ونزوئلا باید تغییر پیدا کند و همچنین اختلافاتی در خصوص فاینانس فعالیت‌های نفتی وجود دارد و تحریم‌های واشنگتن هم همکاری شرکت‌های آمریکایی با دولت ونزوئلا را بدون دریافت معافیت ممنوع کرده است. این تحریم‌ها همچنین مانع از سرمایه گذاری شرکت‌های غیرآمریکایی در ونزوئلا شده است.
شرکت PDVSA که زمانی ۳.۵ میلیون بشکه در روز نفت تولید می‌کرد، با وجود اینکه روی بزرگترین ذخایر نفت قطعی جهان تکیه زده است، اکنون تنها ۷۰۰ هزار بشکه در روز تولید دارد. وضعیت مالی این شرکت تعریف چندانی ندارد و در نتیجه ذخایر ارزی بانک مرکزی ونزوئلا به پایین‌ترین میزان در سه دهه گذشته سقوط کرده است و نقدینگی در اختیار دولت کمتر از یک میلیارد دلار است.
در حالی که دولت و مخالفانش هر دو موافقت مشارکت و سرمایه گذاری خارجی در ونزوئلا هستند اما مخالفان نمی‌خواهند کاری انجام دهند که به دوام دولت مادورو کمک کند و وی را برای کناره گیری و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری جدید تحت فشار قرار داده‌اند.
شرکت PDVSA از شرکت‌های خارجی برای سرمایه‌گذاری‌های جدید درخواست کرده است. اگرچه این شرکت‌ها به سرمایه‌گذاری تمایل دارند اما خواستار پرداخت هزینه فعالیت‌ها هستند.
چندین پیمانکار آمریکایی از جمله شرکت شورون مجوز موقتی برای فعالیت در ونزوئلا دارند. هنوز معلوم نیست اگر دولت مادورو پیشنهاد جدید را پیش ببرد، برای این مجوزها چه اتفاقی خواهد افتاد.

منبع: ایلنا