به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"، اقتصاد در حالی شلخته و به هم ریخته است که ایران یکی از مهمترین کشور‌های نفتی منطقه مهم و استراتژیک خاورمیانه به شمار می‌رود. خاورمیانه‌ای که به نوعی نفت دنیا را تامین می‌کند و به همین دلیل چشم دنیا به تجارت با کشور‌های این نقطه پر اهمیت جهان است. 
اما ایران که اتفاقا در میان کشور‌های نفت خیز، ذخایر بالایی دارد، نه تنها نمی‌تواند از داشته‌هایش بهره وری لازم را داشته باشد که بعضا تحرکات تجاری اش به حتی به قدر نیمی از کشور‌هایی که پتانسیل شان حتی نیمی از دارایی‌های ایران نیست، نمی‌شود. 
مهدی ذاکریان، تحلیلگر مسائل بین الملل در گفتگو با خبرنگار آژانس رویداد‌های مهم نفت و انرژی «نفت ما» با اشاره به تهدید‌های اقتصادی اظهار داشت: ایران به لحاظ پتانسیل‌های اقتصادی یکی از کشور‌هایی است که دارایی زیادی را در خود جای داده است. به طور مشخص باید اشاره کرد، ایران یکی از نفت خیزترین کشور‌های منطقه است که می‌تواند در صورت بهره برداری مطلوب از این داشتهِ گرانبها بسیاری از گره‌های موجود در اقتصاد را باز کند. اما عوامل متعددی دخیل شده اند تا نه تنها نتوانیم سود‌های حاصل از فروش نفت را در راستای رشد و توسعه به کار بگیریم، بلکه روز به روز با دشواری‌های بیشتر و غیرقابل رفع تری روبرو می‌شویم. 
تحلیلگر مسائل بین الملل در ادامه گفت: اینکه آمار فروش نفت ما به نسبت به دهه قبل کمتر شده است، اتفاقی است که به قائده باید نگران کننده تلقی شود. ما الان در حالی حدود ۳،۶ میلیون بشکه در روز نفت تولید می‌کنیم که عربستان روزانه ۶،۵ میلیون بشکه صادر می‌کند که این فاصله زیاد ریشه در سیاست‌های کلی نظام حکمرانی ایران دارد و خیلی به مناسبات و محاسبات نفتی ربطی ندارد. در واقع قرار گرفتن در موقعیت تحریم موجب شده است، ما نه تنها نفت کمتری از توانایی مان بفروشیم، بلکه تخفیف‌های زیادی به کشورهایی، چون چین و هند بدهیم و به همین راحتی از شرایط لازم برای گریز از بحران دور بمانیم. 
او افزود: مشکل اصلی چیزی جز این نیست که تقابل با غرب به عنوان اصلی اصولی در نظام حکمرانی ایران جدی گرفته می‌شود و به همین دلیل چین که بار‌ها نشان داده است، حاضر است ایران را برای منافع خودش دور بزند، به مهمترین شریک اقتصادی_تجاری ما بدل شده است که این نشانگر وخامت مدیریت اقتصادی ایران است و بس! به طوریکه وقتی ایران در ماه گذشته خواهان قیمت بالاتر و تخفیف کمتر برای فروش نفت خود شد، چینی‌ها واکنش نشان دادند و حتی اخبار حاکی از آن است که صادرات به چین به طور مقطعی متوقف شد. در واقع تا زمانی که ما با دنیا تعامل نداشته باشیم، تحدید‌های تجاری همچنان پابرجا خواهد ماند و اقتصادمان روز به روز فلج‌تر خواهد شد. 
وی توضیح داد: موضوع این است که تحریم فقط صادرات را مختل نمی‌کند. در واقع وقتی تحریم هستیم، نمی‌توانیم تکنولوژی لازم را به کشور وارد کنیم و همچنین در حالی در جذب سرمایه خارجی ناکامیم که سرمایه گذاری خارجی‌ها یکی از الزام‌های اصلی تولید و در نتیجه رشد اقتصادی است. به همین دلیل در حالی که دست مان برای فروش نفت در بازار‌های جهانی بسته است، فضای لازم را برای تولید و فروش فراورده‌های نفتی نداریم تا به قول معروف ضرر پشت ضرر باشد. 
ذاکریان در پایان گفت: اقتصاد در ایران در حالی رکودی پایان ناپذیر را تجربه می‌کند که عربستان، عمان، قطر و حتی عراق با داشته‌های خودشان در بازار جهانی حضور دارند و به همین دلیل توانسته اند، سامان را در اقتصاد به هدفی تبدیل کنند که محقق شده است.