رییس سازمان محیط زیست با بیان این که «اعتراض به بنزین پتروشیمی از شورای شهر در سال ۸۹ شروع شد و آن را رسانهای کردیم»، گفت: مشکل از آنجا شروع شد که بعد از سال ۸۸، تحریمها به اوج رسیدند و بنزین تحریم شد و مراسمی با عنوان خودکفایی بنزین برگزار شد و در همین حین گزارشی دریافت کردیم مبنی بر این که در کلانشهر تهران بنزینی توزیع میشود که بسیار خطرناک است و مردم را به بسیاری از بیماریها از جمله سرطانهای لاعلاج مبتلا میکند.
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ،ابتکار ادامه داد: بر این اساس از شهرداری خواستیم که اندازهگیریهایی انجام دهد و اندازهگیریها نشان داد که میزان بنزن بسیار بالاست. اعتراضاتی صورت گرفت؛ اول به نمایندگان حامی و نزدیک دولت بهصورت کتبی شرایط را گفتم و اعتراض خود را مطرح کردیم، اما وقتی دیدم توجهی نمیشود در شورای شهر بیان و موضوع را با عنوان تهدید به بهداشت و سلامت عمومی رسانهای کردم.
وی گفت: هجمهی رسانههای طرفدار دولت از آن زمان علیه ما شروع شد که تا سال ۹۲ ادامه داشت. بررسی وضعیت آلایندهها در شهر تهران از جمله دربارهی بنزن بود. تمام اطلاعاتی که از شهرداری تهران وجود داشت در سازمان به نوعی تأییده شده بود، اما اجازهی رسانهای شدنش را ندادند.
ابتکار افزود: علاوه بر آن دانشگاه شهید بهشتی بر روی این موضوع کار کرد و یک گزارش مفصل دانشگاهها به ما دادند، بنابراین از سه جهت مطمئن بودیم که هوای شهر تهران یک آلاینده خطرناک به نام «بنزن» دارد. همچنین در کلانشهرهای دیگر و تمام آن شهرهایی که امکان اندازهگیری وجود داشت و بنزین پتروشیمی توزیع شده بود را اندازهگیری کردیم.
وی با اشاره به «توزیع روزانهی حداقل ۱۰ میلیون لیتر بنزین با میزان بنزن بسیار بالاتر از حد استاندارد»، اظهار کرد: در سال ۸۹ در تجریش بنزن موجود در هوا یکهزار برابر استاندارد بود. در سال ۹۲ میزان بنزن موجود در هوا بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ برابر حد مجاز در کلانشهرها بهویژه تهران بود.
رییس سازمان محیط زیست تصریح کرد: این موضوع قطعی بود و وزارت بهداشت و وزارت نفت، این اطلاعات را تهیه کردند و از همان موقع اتهام زنیها شروع شد. این چیزی که در جایگاهها عرضه کردند، بنزین نبود بلکه یک شانتاژ خبری بود که فقط مشکل خودکفایی را حل کنند. کسی که این پیشنهاد را داده بود گفته بود فقط ۴۸ ساعت این کار را بکنید، در صورتی که تا سالها این کار را ادامه دادند.
وی با تأکید بر این که «قطعنامه پشت قطعنامه بهطورکلی راه را بسته بود و ارادهای نبود که مشکل را حل کند»، عنوان کرد: از سال ۹۲ با آقای زنگنه مکاتبه داشتیم که ایشان بنزین پتروشیمی را از چرخه خارج کنند و سال ۹۳ به من اعلام کردند که بنزین پتروشیمی بهطور کامل از رده خارج شده است!
به دلیل اعتراض تهدید شدم
معاون رییسجمهور دربارهی تهدیدهایی که به دلیل اعتراضات به عملکرد شهرداری در شورای سوم، شده بود، اظهار کرد: در پی دریافت گزارشی از توزیع بنزین با درصد بنزن بالا از شهرداری خواستیم که اندازهگیریهایی انجام دهد و اندازهگیریها نشان داد که میزان بنزن بسیار بالاست. اعتراضاتی صورت گرفت. اول اعتراضاتی بهصورت کتبی به نمایندگان حامی و نزدیک دولت داشتیم؛ شرایط را گفتم، اما وقتی دیدم توجهی نمیشود در شورای شهر بیان و آن را رسانهای کردیم. در آن زمان مورد عتاب واقع شدم.
وی با بیان این که «همزمان با این موضوع، داستان فروش پارک پردیسان بود که دولت وقت اصرار به فروش پارک پردیسان داشت و آن را علنی نکرده بود»، خاطرنشان کرد: موضوع را با همکاری رسانهها علنی کردیم و شورا به این مساله معترض شد. موضوع دیگر، مسالهی پارازیتها در شهر بود که متاسفانه با وجود تمامی تلاشهایی که شورای شهر انجام داد، دولت و خود شهرداری هم همراهی نکرد و در نهایت مسالهی آسیبدیدگان حوادث بعد از ۸۸ بود که اینها کنار هم موجب شده بود که در شورای سوم همکاریهای خوبی صورت گیرد.
ابتکار با تأکید بر این که «نمایندهی مردم نباید بنشیند و به صندلی تکیه بزند»، افزود: این کارها به همراهی آقای مسجدجامعی و دکتر نجفی انجام شد، در بحث محیط زیست کمتر، اما در مسالهی آسیبدیدگان هر سه فعال بودیم. در شورای شهر باید رویکردی باشد که از حقوق مردم حمایت کنند و در شورای سوم چندین موضوع موجب شد که یکسری عکسالعملها، فشارها و تهدیدها به رد صلاحیت و … شکل بگیرد.
منبع: انصاف نیوز