نشانههای توافق ایران و کشورهای عضو اوپک بر سر فریز نفت از زمان حضور دبیرکل اوپک در ایران پیدا بود. زمانی که بارکیندو از قول همکاری آقای روحانی رییسجمهور ایران صحبت کرد؛ مشخص بود توافق نفتی نزدیک است.
روزهای نفت ۷۰ دلاری
محمدعلی خطیبی/ نماینده سابق ایران در اوپک
4 مهر 1395 ساعت 10:14
نشانههای توافق ایران و کشورهای عضو اوپک بر سر فریز نفت از زمان حضور دبیرکل اوپک در ایران پیدا بود. زمانی که بارکیندو از قول همکاری آقای روحانی رییسجمهور ایران صحبت کرد؛ مشخص بود توافق نفتی نزدیک است.
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ، به دست آمدن این توافق به معنای آن است که یک روند ملایم از افزایش قیمتها در بازار شکل گرفته و به ویژه سال آینده با قیمتهای به مراتب بهتری برای فروش نفت مواجه خواهیم بود. این احتمال با توجه به اینکه تقاضا برای نفت اوپک ٣٣ میلیون بشکه برای سال آینده پیشبینی میشود، نزدیکتر به واقعیت است. میتوان امیدوار بود با طرح فریز نفتی بازار سال آینده و میزان عرضه و تقاضا به تعادل بیشتری برسد و در نتیجه این تعادل، قیمتها را به سطحی منطقیتر بکشاند. به نظر میرسد از زمان توافق یک شیب ملایم از افزایش تقاضا نیز شروع شود و قیمتها با توجه به منبسط شدن طرف تقاضا رشد یابد. قیمتی که برای سال آینده پیشبینی میشود نیز بین ٦٠ تا ٧٠ دلار در بشکه در نوسان است. باید در عین حال به این نکته مهم نیز اشاره کرد که هرچند توافق ایران بر سر فریز نفتی بسیار محتمل شده ولی این توافق از همان ابتدا بنا بر تاکید دولت ایران منوط به داشتن میزان تولیدی همانند پیش از دوران تحریم بوده است و ما درواقع سر این موضع خود که تولید را به حدود چهار میلیون بشکه در روز برسانیم، خواهیم بود. کمااینکه این هدف امروز به تحقق نزدیک شده و طبق آخرین اطلاعات رسیده تولید نفت به مرز ٧/٣ میلیون بشکه رسیده است. کشورهای نفتی سرانجام پس از سه سال به این نتیجه رسیدهاند که اگر عرضه مدیریت نشود همچنان با روند نزولی قیمت و نرخهای ٤٠ دلاری مواجه هستیم. روال فعلی تولید و عدم مدیریت عرضه هیچ تصویر مطلوبی از آینده قیمتی این بازار نمیدهد. اینکه بازار به حال خود رها شود و خود به خود به تعادل برسد، در واقع گفته طرفهای عربستانی بود. آنها معتقد بودند به جای کاهش عرضه سهم غیراوپک باید گرفته شود تا قیمتها به تعادل برسد اما زمان نشان داد که این روند بازار را به تعادل نمیرساند. امروز کشورهای نفتی به این جمعبندی رسیدهاند که سیاستهای سه دهه گذشته اوپک، سیاستهای درستی بود. امروز شرایط اقتصادی کشورهایی که گمان میکردند با افزایش تولید و فروش بیشتر نفت میتوان افت قیمت را جبران و درآمدهای خود را افزایش داد؛ نشان میدهد که اقتصاد آنها از جانب این سیاست بهشدت لطمه دیده و به نظر میرسد تولید بیشتر برای کسب درآمد بالاتر نتیجه نداده است. با افزایش تولید و عرضه در این بازار قیمت مدام کاهش بیشتری را تجربه کرد و سرانجام این نتیجه حاصل شد که سیاست تولید بیشتر جواب نمیدهد. بنابراین جمعبندی اخیر کشورهای تولیدکننده نفت، بر سر مدیریت عرضه و رشد قیمتها از محل این کنترل است. در سالهای گذشته درآمد نفتی ایران بهشدت کاهش یافت و از ١٠٠ میلیارد دلار در روزهای اوج خود به ٥٠ میلیارد دلار و کمتر رسید و ادامه این روند، درآمدهایی به مراتب کمتر از ٤٠ دلار را برای ایران به دنبال خواهد داشت. در هر حال تولیدکنندگان میدانند که تولید بیشتر درآمد بیشتر به همراه نخواهد داشت. به این ترتیب یک عزم جدی باید وجود داشته باشد تا از شر مازادهای عرضه خلاص شویم. آن زمان میتوانیم امیدوار باشیم که قیمتها روند صعودی را دوباره تجربه کند. منبع: روزنامه اعتماد
کد مطلب: 48630