یکی از موضوعاتی که طی ماههای اخیر در رسانهها بسیار مطرح میشود و اندک اندک به گوش مردم آشنا میگردد موضوع تولید بنزین پاک است. اینکه به جای بنزین تولیدی در پتروشیمیها اندک اندک شاهد تولید بنزین پاک در کشور خواهیم بود و برخی رسانهها هم با آب و تاب آن را به مخاطبان خود عرضه میکنند اشتباهی است که باید هر چه زودتر جبران شود.
به گزارش نفت ما ،چراکه چیزی به نام بنزین پاک نه در ایران و نه در هیچ کشور دیگری وجود ندارد. آنچه به عنوان بنزین پاک مطرح میشود بنزین یورو 4 است که میزان بنزن و گوگرد و سایر آلایندههای آن منطبق با استانداردهای روز اروپاست که کیفیتی به مراتب بهتر از بنزین تولیدی یورو 2 در کشور دارد که میزان بنزن و سایر آلایندههای آن بیش از حد مجاز استانداردهای روز اروپا بود. اینکه میزان بنزن و گوگرد و مواد هیدروکربوری بنزین تولیدی در پالایشگاههای شازند و تهران و تبریز کاهش یافته و به همین دلیل بنزین تولیدی در این پالایشگاهها را بنزین پاک بدانیم اشتباهی است که متاسفانه اندک اندک در حال گسترش یافتن است.
بنزین تولیدی موسوم به یورو4 هنوز یک درصد بنزن دارد که مادهای سرطان زاست اما این میزان بنزن منطبق با استاندارد اروپا است. پس این بنزین نمیتواند بنزین پاک باشد.
حتی بنزین تولیدی در پالایشگاه تبریز که باکیفیتترین بنزین تولیدی در کشور و منطبق با استاندارد یورو 5 است و به هیچ وجه بنزن ندارد باز هم آلاینده هایی همچون گوگرد دارد که اگرچه استاندارد است اما این بنزین هم نمیتواند پاک باشد.
در مجموع چیزی به نام بنزین پاک در هیچ کجای جهان وجود ندارد و بهتر آن است که اصطلاح بنزین پاک را هر چه زودتر فراموش کنیم تا مبادا این تصور در مردم ایجاد شود که بنزینی که آلودگی نداشته باشد هم وجود دارد. بهتر آن است که بگوییم بنزین یورو 4 که هم اکنون در برخی پالایشگاههای کشور تولید و در برخی شهرها عرضه میشود بنزینی با آلایندگی کمتر است و این با بنزین پاک تفاوت دارد.