۰
plusresetminus
تاریخ انتشارشنبه ۳۱ تير ۱۳۹۶ - ۱۰:۳۰
کد مطلب : ۶۲۱۷۸
مدیرعامل شرکت بین المللی حفاری :

درد صنعت حفاری ایران برگزاری مناقصات بین المللی است

ویدا عابدی
صنعت حفاری ایران از جمله صنایعی است که فعالان در آن هر روز از بی مهری مسئولان صحبت می کنند . استفاده از دکل های خارجی در حالی که دکل های ایرانی بیکار هستند، شاه بیت گفته های آن هاست. بارها درد و دلشان را به گوش رسانده اند، اما گویا اراده و عزمی برای حل مشکلات آن ها وجود ندارد .
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ، عمده شرکت هایی که در صنعت حفاری ایران مشغول به کار می باشند با شرایط خاص و وام های سنگین دکل ها را خرید کرده اند و اکنون با نرخهای رقابتی با دکل های کهنه و فرسوده هندی و چینی نای رقابت ندارند و در آستانه ورشکستگی قرار دارند، اما با این حال باز هم شرکت های چینی و هندی پروژه های حفاری ایران را در دست دارند . این کشورها با دکل های فرسوده پشنهاد قیمت های پایین را در مناقصه ارایه میدهند و شرکت های ایرانی را از دور فرآیند مناقصه خارج می کنند . به گفته کارشناسان برگزاری مناقصه بین الملی اولین گام برای ضربه زدن به شرکت های ایرانی است، چرا که دکل های ایرانی قادر به پاسخگویی به نیاز حفاری در کشور هستند و دیگر احتیاجی به حضور خارجی ها در مناقصات نیست .  با مدیرعامل شرکت بین المللی حفاری در خصوص مشکلات این صنعت به گفت و گو نشسته ایم. شرکت بین المللی حفاری( Drilling Company InternationalDCI) با هدف مدیریت حفاری، سرمایه گذاری، مشارکت در فعالیت های حفاری در دریا و خشکی برای کلیه پروژه های توسعهای شرکت توسعه پترو ایران و همچنین ارائه کلیه خدمات سرویس های حفاری تشکیل شد. هم اکنون با توجه به خط مشی تعیین شده از سوی شرکت توسعه پتروایران، تمرکز این شرکت بر انجام حفاری و ارائه کلیه سرویس های یکپارچه حفاری معطوف شده و حتی تامین دکل از طریق تملک و اجاره آن را در دستور کار خود دارد. علاوه بر این شرکت بین المللی حفاری به دنبال ایجاد و تقویت هسته های اصلی فنی و عملیاتی در بدنه خود است و در کلیه زمینه ها فعالیت در چارچوبی گسترده مد نظر بوده است و نگاه مدیریتی آن منحصر به انجام خدمت در زمینه اجرای قراردادها و تعهدات جاری شرکت توسعه پتروایران نمی شود. در حال حاضر شرکت بین المللی حفاری علاوه بر فعالیت دکل داری، انجام پروژه ارائه سرویس های یکپارچه خدمات حفاری با شرکت نفت فلات قاره را برعهده دارد.گفت و گوی " عصر کیمیاگری " با فاضل جمالزاده را در ادامه می خوانید.   شرکت شما تا به الان چه حفاری هایی را انجام داده است ؟ دکل DCI- 1 بعد از حفاری 7 حلقه لایه نفتی برای همکاری با شرکت اویک برای اجرای حفاری و تکمیل فاز 20 در اختیار آنها قرار گرفت . 11 حلقه در فاز 20 را حفاری کرد ، رکورد خیلی خوبی را هم بر جای گذاشت . شاید بتوان گفت تنها شرکت ایرانی بود که 1060 روز را بدون حادثه انجام عملیات کرد و همچنین 23ماه به صورت پیوسته کار کرد و زمان تلف شده نداشت .اکنون این شرکت در کنار دکل داری خدمات حفاری را نیز برای شرکت فلات قاره تا حداکثر 15 دکل تامین می کند، در واقع مدیریت بخشی از خدمات حفاری شرکت فلات قاره بر عهده این شرکت است. آماری از تعداد دکل های بیکار ایرانی دارید؟ 24 دکل خشکی و9 دکل دریایی بیکار و در آستانه بیکار شدن در کشور داریم .  چرا بیکار؟ کار نیست، اکنون 15-14 دکل خارجی در آب های ایران مشغول به کار هستند . این در حالی است که به جای اینکه دکل های ایرانی را به کار بگیرند دکل های خارجی را می آورند، اگر آن ها نباشند دکل ایرانی بیکار نخواهد ماند .معمولا شرکتهای خارجی را دعوت میکنند برای شکستن قیمت مناقصهها و مواردی هم بوده به علت اینکه قیمت اعلام شده از طرف خارجی خیلی پایین بوده است نتوانسته دکل مورد نظر در مناقصه را با قیمت اعلام شده تامین کند و مناقصه یا منحل شده یا شرکتهای ایرانی مجبور شدند با این قیمت پایین کار را انجام دهند.  فقط مشکل قیمت های بالای شرکت های ایرانی بود؟ مناقصه های بین المللی می گذارند . مثلا 4 تا هندی 3 تا چینی 2 تا ایرانی دکل های ایرانی در مناقصه حضور دارند. دکل های چینی و هندی اغلب دارای سن بالا هستند، اما دکل های ایرانی با قسط و وام و...  تازه خریداری شده اند. عمر دکل های چینی و هندی 20 سال به بالاست و دیگر هزینه ای ندارند و  هرچه درآمد داشته باشند سود است، مسلما  وقتی هم بخواهند قیمت بدهند قیمت پایین تری را پیشنهاد می دهند و برنده می شوند . قیمت تمام شده روزانه دکل ما 60 هزار دلار است و آن ها با 50 -30 هزار دلار وارد مناقصه می شوند در مناقصه ها هم شرکت های ایرانی را مجبور می کنند تا قیمت ها را بشکند و با قیمت های خارجی ها کار کنند . مشکلات را با انجمن حفاران  در میان گذاشته اید ؟ انجمن حفاران هم کاری نمی تواند بکند. اخیراً نامه ای به رئیس محترم هئیت مدیره انجمن فرستادهام که قیمت تمام شده روزانه دکل 60 هزار دلار است و با قیمت های خارجی ها چطور کار کنم ؟! سرفصل هزینه ها در کجا لحاظ شده است. هزینه هایی مثل نیروی انسانی ، آموزش ، بیمه ، مالیات، ایمنی، انبار داری ، کلاس و از طرفی تعهدات سنگینی که کارفرما در اسناد مناقصه میگذارند که هزینه بسیار بالایی به پیمانکار وارد میکند.  یکی از مسائلی که وجود دارد این است که برخی می گویند چون ملی حفاری دولتی است بسیاری از پروژه ها به این شرکت واگذار می شود نظر شما چیست؟ حقیقتاً خصوصی سازی در ایران معنایی ندارد. از نظر بنده به عنوان یک کارشناس فنی ، زمانی خصوصی سازی مفهوم دارد که اصلا دولتی ،شبه دولتی و مانند آن نباشد و فردی بیرون از نهاد ها و سازمان ها پول بیاورد و مدیریت شرکت را بر عهده بگیرد، دخل و خرج شرکت در واقع گویای پیشرفت آن شرکت خواهد بود. زمانی که شخصی برایش پول و دخل و خرج مهم نباشد آن مجموعه رشد نخواهد کرد . تمام شرکت هایی که  هم اکنون در بورس هستند به شکلهای مختلف وابسته به دولت هستند،  به این شکل فکر کنم نه تنها ملی حفاری بلکه صنعت حفاری ایران نابود خواهند شد. اگر بخواهند دوباره آن را واگذار کنند به شرکت های دولتی و خصولتی ها و... زهری کشنده است برای صنعت حفاری ایران. شرکت هایی هستند که بتوانند  شرکت ملی حفاری ایران را بخرند و  موفق عمل کنند ،  البته شرکت ملی حفاری ایران درصد بالایی از سهم دکلداری در خشکی را بعهده دارد و لذا فرآیند خصوصی کردن آن بایستی با ظرافت و احتیاط صورت گیرد که آسیبی به تولید نفت و گاز کشور وارد نشود.   جناب مهندس مشکل حال حاضر صنعت حفاری ایران تنها نبود پروژه است ؟ بیش از یک سال است دکل ما بیکار مانده و مناقصه ای برگزار نشده است . چند تا مناقصه ای هم که بوده خارجی ها برنده شدند . زمانی صنعت حفاری می تواند پیشرفت کند که اولویت با توجه به فرمایشات مقام معظم رهبری شرکت های داخلی باشد که متاسفانه این رویه رعایت نمی شود به چه دلیل کارفرماها مناقصه بین المللی میگذارند وقتی این همه دکل ایرانی بیکار وجود دارد؟!  برای چه مناقصه بین المللی می گذارند که یک هندی برنده شود؟! دلیل آن تنها این است که می خواهد قیمت ها را بشکنند با دکل های 20-30 ساله هر چی عایدی داشته باشند سود است . ضمن اینکه دولت چین،  ضررکرد و زیان شرکت هایش را می دهد فقط می گوید شما کار کنید، برایش مهم نیست ضرر کنند یا نه می گوید فقط کار کنید در واقع دولت ها کمک می کنند و حامی این صنعت هستند .اما در ایران برعکس عمل می شود دکل های ما 15 ماهه بیکار است چرا ؟ چون خارجی ها دارند کار می کنند در این کشور .خب این ایراد و اشکال است وقتی مجوز ورود خارجی ها را می دهند به این راحتی این اتفاق می افتد . آیا ما می توانیم برویم هند و یا چین در مناقصه آن ها شرکت کنیم ؟ اصلا ما را راه می دهند؟  مطمئنا پاسخ منفی است، پس چرا ما دروازه را بر روی شرکتهای خارجی  باز کرده ایم که خارجی ها ورود پیدا کنند؟!   وضعیت شرکت های حفاری داخلی الان چگونه است؟ تا زمانی که وضعیت به این صورت باشد شرکت های ایرانی یکی یکی خرد می شوند ،خیلی از شرکت ها در آستانه انحلال هستند به خاطر اینکه کار ندارند پروژه نیست کار خوابیده است 2 تا دکل دریایی ملکی شرکت ما که متعلق به شرکت نفت و دولتی است چرا باید ماه ها بیکار بماند ؟ باز ما دولتی هستیم ، بقیه که خصوصی هستند وای به حالشان . چند روز پیش با یکی از مدیران صنعت حفاری گفت و گویی داشتم ، عرض کردم شما که در کمیسیون معاملات و آیین نامه هایتان ذکر شده اگر 3 شرکت هم حضور داشته باشند می توانید پاکات را باز کنید چرا خارجی ها را می آورید ؟ او گفت شما شرکت های ایرانی با هم تبانی می کنید که قیمت ها را بالا نگاه دارید .وقتی نگاه یک مدیر مجموعه به شرکت های ایرانی اینطور باشد که چون شما تبانی می کنید ما شرکت های خارجی را می آوریم واقعا عمق بدبختی است ، باید گفت تا به حال  کدام 2 شرکت ایرانی با هم تفاهم داشته اند که حالا بخواهند با هم تبانی هم کنند ؟ اصلا کار تیمی در ایران ضعیف است و در بخش خصوصی اصلا اعتمادی وجود ندارد چون هر کسی می خواهد برای خودش کار را بگیرد و در بخش دولتی هم همینطور است.  شما در مناقصه های خود اولویت را شرکت های ایرانی قرار می دهید؟ چند سال پیش سازمان دریایی قصد ساخت دکل را داشتند. شرکت ایزوایکو تنها کشتی ساز ایران در بندر عباس است. ما برای دوره 5 ساله بازرسی دکل DCI-1 مناقصه گذاشتیم  بین شرکت های اماراتی , عمانی و قطری.  واقعیت اینکه از لحاظ فنی ایزوایکو مورد تایید ما نبود  چرا که هیچگونه امکاناتی را نداشتند. خارجی ها نرخهای زیادی را پیشنهاد دادند  در هئیت مدیره ریسک کردیم و تصمیم گرفتیم دکل را به ایرانی ها واگذار کنیم. دکل را نبردیم عمان و امارات ،کار را دادیم به یک ایرانی ، شخصاً خوشحالم از این کار در صورتی که 7-8 ماهه دکل آنجاست ، تاکنون دکل وارد حوضچه ایزوایکو نشده ، امکانات نداشتند خیلی مشکلات داشت اما ما تحمل کردیم تا در سال اقتصاد مقاومتی خدمت به کشور کرده باشیم . ریسک سنگینی بود از طرف ما چرا که این شرکت تاکنون تعمیرات دکل انجام نداده است و برای اولین بار دکل به آنجا میرود. بعد از آن یکی از  شرکتهای کارفرمایی مناقصه گذاشت  برای دکل کم عمق دریایی، دکلی که در عمق 2 متری کار می کند ، ما با سازمان دریایی که متعلق به وزارت صنعت و معدن است و شرکت کشتی رانی برنامه ریزی کردیم که هزینه دکل را می دهیم و آن را می سازیم، فقط کارفرماها بعد از آن به این دکل پروژه بدهند، حتی 40 هزار دلار در خارج از کشور برای طراحی این دکل هزینه کردیم ، اما در مناقصه پیشنهاد ما را رد کردند برنده هم چینی ها شدند . بنده در جلسه ای به یکی از مدیران این صنعت گفتم هندی ها 20 ساله در این فیلد در کشور کار می کنند خب شما فرصت به ایرانی ها می دادید تا دکل بخرند که برای این عمق آب مفید باشد . در این 20 سال می توانستند 10 دکل بخرند و بیاورند ، من خودم 5/3 سال است که وارد پترو ایران شده ام ، گفتم مجوز بدهید دکل بخریم و بیاوریم آن هم ملکی اجازه ندادند الان هم چینی ها برنده می شوند،  بازهم گفتم دیر نشده با این چینی ها 2 سال دیگر هم کار کنید عیبی ندارد، از الان بیاید مناقصه بگذارید بین شرکت ها ایرانی نمی گویم کار را بدهید به ما، فقط اشاره کنند دکلی می خواهیم با این مشخصات، 20 سال پیش باید این کار را می کردید نکردید ولی الان این کار را بکنید . خب شرکت های ایرانی چطور لطمه می خورند ؟! قول می دهم تا 20 سال دیگر هم چینی ها در ایران کار می کنند ، خب من هم نمی توانم ریسک کنم دکل بخرم بعد هم با ترک تشریفات کار نمیدهند.100 میلیون دلار باید هزینه این دکل کنم حتی یک خط نامه هم به ما نمی دهند که اگر بروید دکل بیاورید ما تا 2 سال دیگر به شما کار می دهیم ، تازه ما که شرکت نفت هستیم ملکی بخریم و بیاوریم، حاضر نیستند، خواستیم بسازیم در همین ایزوایکو همکاری نکردند وزیر صنعت یک نامه نوشت به شرکت نفت اگر می خواهید صنعت دکل سازی و دکل داری در ایران رشد کند شما باید مجوز اجاره کار دکل های خارجی را در ایران دیگر ندهید فقط ایرانی ها دکل بیاورند ولی کسی این کار را نکرد. می گویند شخصی دکل از خارج از کشور نخرد و اجاره نمی دهند تا این دکل ها ساخته شود، کسی کاری نمی کند یکی از این ها باید عملیاتی شود تا دکل داری و صنعت حفاری ایران پویا و شکوفا شود و روی پای خودش بایستد، همین الان در مجلات خارجی آمار دکل های بیکار ایرانی ذکر شده  است.   دلایل دیگری هم دارد؟ دلایل آشکارش همین قیمت پایین است اگر دلایل دیگری هم دارد که ما بی خبریم . بیشتر شاید بی اعتمادی به ایرانی ها باشد ، کارفرماهای دریایی که کانون این کارها هستند اصلا دکل ایرانی را راه نمی دهند. بیشتر روابط درون سازمانی است. دکل DCI1 ما 23 ماه بدون اتلاف زمان حفاری داشت و خالص برای اویک کار کرد، 1060 روز حادثه نداشتیم، بهترین عملکرد را داشتیم، دیگر یک شرکت ایرانی باید چه کاری انجام دهد؟! اما اکنون همان دکل بیکار است .  بحثی وجود دارد در خصوص اینکه ما توانایی ساخت دکل را نداریم و اگر توانایی ساخت داشتیم در حوزه خودرو خودکفا شده بودیم نظر شما در این مورد چیست؟ تکنولوژی خودرو با دکل مقداری متفاوت است به خاطر اینکه ساخت بدنه دکل خیلی تکنولوژی پیشرفتهای نیست ،می توانیم دکل ساز شویم ولی به این زودی نه .  چرا  به این زودی نه؟ چون حمایت نمی شود . به صورت مختصر دکل " امیر کبیر" را ساختند . در همه جای دنیا وقتی صحبت از ساخت دکل می شود منظورشان بدنه دکل است، تجهیزاتی که روی دکل نصب می شود مثل ژنراتورها موتورها و پمپها هیچ دکل سازی آن ها را نمی سازد، همه این ها اغلب از کشورهای پیشرفته خریداری می شود ، اخیرا چینی ها هم برخی از این تکنولوژی های پایین را می سازند ،ولی واقعیت این است در ایران برنامه بلند مدتی وجود ندارد که دکل ساخته شود حتی کشتی هم همینطور. ما با نگرانی های شرکت کشتیرانی آشنا هستیم، بعد از انقلاب 2 کشتی به آن ها دادند تا بسازند 11000 هکتار زمین دارند، امکانات خوبی دارد ،بسیاری از امکانات آن ها از امارات بهتر است ولی برنامههای مدیریتی که واقعا 10 تا کار به آن ها سپرده شود متاسفانه وجود ندارد. حالا شاید اوایل کار 3-2 تا پروژه به آن ها واگذار شد که تمام نکردند یا با تاخیر انجام دادند، ولی این دلیل نمی شود شرکتی که اوایل کارش هست و تاخیر دارد در آن صنعت را ببندند . بنده گفتم در این صنعت می توانیم دکل ساز شویم فقط اینکه شرکت نفت به آن پروژه بدهد آن هم با قیمت روز ، ما می توانیم با یک فاینانسور مذاکره کنیم و صاحب دکل شویم، دکل ها را هم نه به ما بلکه به شرکت های ایرانی واگذار کنند ولی همکاری نمی شود اگر برنامهای وجود داشته باشد همه این کارها درست می شود باید انسجام بین دستگاه ها بیشتر باشد .  علت نبود این برنامه چست؟ بیاعتمادی مسئولین از شرکتهای داخلی بواسطه مشکلات مالی، تحریمها و طولانی شدن زمان تحویل پروژهها میباشد. جناب مهندس در صنعت حفاری نیز قطعا دلال وجود دارد، چقدر از واگذاری پروژه ها به خارجی ها وابسته به دلال ها است؟  اسم آن  را نمی شود گذاشت دلال، ولی بازاریاب هایی هستند که از طرف سازمان ها و شرکت های چینی و هندی بازاریابی می کنند در شرکت های ایرانی، شاید اشکال از آن ها هم نباشد اشکال از روند فرآیند مناقصه است وقتی فرآیند مناقصه بین الملی نوشته می شود، خب چه دلال و غیر دلال اسناد را می خرند و در مناقصه شرکت می کنند، قیمت پایین می دهند و برنده هم می شوند . مهم آنجاست فراخوانی که اعلام می شود نباید بین المللی باشد، وقتی در این کشور دکل بیکار  وجود دارد و ظرفیت هم هست نباید از شرکت های خارجی استفاده کنند این روشها با هم همخوانی ندارد، اگر در کشور دکل وجود نداشت باید از شرکت های خارجی استفاده می شد، تمام قوانین و ماده قانونی ها و تبصره ها وجود دارد که اگر یک شرکت ایرانی هم بدون کار باقی مانده باید کار به او سپرده شود، ولی متاسفانه چشم پوشی می شود و کار را سخت می کنند .   در کشورهای دیگر این مسئله به چه صورت است ؟ کشورهای دیگر مناقصه بین المللی نمی گذارند، مگر اینکه در کشور خودشان ظرفیت کم باشد ،  ایرانی ها را نمی گذارند در پروژهها و مناقصهها حضور داشته باشند هم به خاطر تحریم هم به خاطر اینکه در کنار ما همیشه شرکت های امریکایی هستند و آن ها اجازه نمی دهند، در واقع سفارش می کنند به ایرانی ها کار ندهید،شما ببینید هیچ شرکت ایرانی در هیچ کشوری در حوزه نفت فعال نیست حتی در کشور عراق که حامی او هستیم هم اجازه نمی دهند پروژه بگیریم و کار کنیم.     مشروح این گفت و گو را می توانید در شماره 52 نشریه " عصر کیمیاگری " بخوانید.  
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی


اکسیداسیون کاتالیزوری، روشی در حال تکامل جهت گوگرد زدایی
ساسان طالب نژاد/دکتری مهندسی شیمی و کارشناس توسعه کسب و کار در حوزه پتروشیمی و‌پالایش
پتروشیمی صنعت بی سردار!
عبدالرسول دشتی