سود نفتی روسیه از جنگ ایران و آمریکا

١-ترامپ از ضرایب مالیاتی می کاهد و بر بودجه دفاعی می افزاید. سعی دارد با کاهش هزینه در سایر بخشها جبران کند. اما مقاومت شدید در قبال اصلاح اوباما کر نشان می دهد که پیش راندن سیاست های صرفه جویی ، سخت خواهد بود. برای ادامه کار، محتاج خلق فوری منابع در آمد جدیدست. 2-ترامپ درعملی کردن وعده هایش، موفق نیست. توییت های عجیب و اقدامات شتاب زده اش، دردسر ساز شده است. پرونده روسیه رو به وخامت می رود و شاید پای پنس هم در مرحله بعد به این رسوایی باز شود. شاخص های محبوبیت داخلی و اقبال بین المللی او در افول دایم است. اوضاع بدتر می شود و چیز درخشانی هم ندارد که روکند. قابل توصیه ترین متد برای تغییر صحنه در واشنگتن و افزایش مشروعیتش، یک جنک بزرگ مورد حمایت دو حزب و افکار عمومی است که در آمد زا هم باشد. ریسک گلاویز شدن با کیم اتمی، بالاست. ایران محتمل ترین گزینه است. ٣-درخواست اول و اخر دو لابی اصلی قدرتمند خارجی در واشنگتن، جنک با ایرانست. سعودی ها سخاوتمندانه صورتحساب را تقبل کرده اند.هردو لابی میدانند فرصت اکازیون ترامپ ممکنست دیر نپاید. تضعیف ایران، اولویت شماره یک مشترک بین اعراب، اسراییل و حزبین است. ٤-همه جور نقاط تماس داغ زیادی بین نیروهای نظامی ایران و امریکا در سراسر خاورمیانه وجود دارد که هم زدن جرقه اول و هم گسترش حریق را تسهیل میکند. ٥-هیچوقت در واشنگتن و ریاض دیپلماسی و ارتش در دست چنین موجودات نادان و عمل زده ای نبوده است. ملاحظات طولانی مدت کمتر از همیشه مد نظر خواهد بود. جنگ های طولانی و پیچیده، غالبا دستپخت رهبرانیست که گمان کرده اند یک نبرد کوتاه مدت محدود منتهی به یک پیروزی تضمین شده را کلید می زنند. سرابی که گرگهای باران دیده ای چون ناپلئون و صدام را فریفته ممکنست برای گول زدن اردکهای مست هم جاذبه کافی داشته باشد. عقلای آشنا با منطقه می دانند "جنگ محدود با ایران" یک رویاست. آنها هم می فهمند؟ ٦-تیم جدید بن سلمان معتقدست یک جنک ضد شیعی، ریاض را از تبعات بی ثبات کننده سلطنت شاه جوان می رهاند و گسترش تمایلات تکفیری ضد آل سعود-آل شیخ در جامعه سعودی را مهار می کند. دورنمای اخذ لقب "سیف الاسلام علی الرافضه" برای بن سلمان کم تجربه و عجول، اغوا کننده است. ٧-نبرد ایران با امریکا و یا عربستان میتواند فورا به هدفگیری تاسیسات تولید و انتقال نفت انجامیده، بخشی از تولید و انتقال انرژی از تنگه هرمز را برای ماهها یا سالها قطع و قیمت نفت را بطور ملموس بالا برد. برای روسیه این بمعنی درآمد بیشتر و قدرت چانه زنی بیشتر است. پوتین بدجوری به هر دو محتاجست! ترامپ هم که در صدد رفع موانع تولید نفت در آمریکاست، خوشحال خواهد شد . افزایش قیمت جهانی نفت، فیلدهای گران را فعال کرده، سرمایه گزاری را افزایش داده وسیاست افزایش تولید ترامپ را عملی می کند. قدرت رقابت آمریکا با چین، اروپا و ژاپن را هم بهبود می دهد. ٨-بنظر می رسد بزرگترین تهدید ملی از دید برخی در داخل ، بیش از هر چیز، تداوم دولت روحانی و توفیق او است. چنین تفکری، احتمالا بررسی گزینه جنگ محدود را خالی از منافع راهبردی نخواهد یافت. اینکه چنین فکری، چقدر بتواند در لایه های بالاتر تصمیم گیری نفوذ کند، سرنوشت سازست. ٩- علیرغم اعتبار بین المللی خوب ناشی از مشارکت گسترده مردم در انتخابات، تداوم تنش های داخلی و شدت عداوت با دولت منتخب، می تواند پیام عدم انسجام داخلی به دنیا بدهد. دیالوگ های تند مقامات عالیرتبه و تحولات سیاست داخلی، بطور بیسابقه ای در مدیای جهان خریدار یافته و از اعتبار ایران می کاهد. ١٠- مظلوم نمایی اسراییل در جولان -حملات مکرر اسراییل و آمریکا به ارتش سوریه و جناح مقاومت - تسلیح بیسابقه شبه نظامیان کرد و غرب گرا- تعجیل هر دو حزب برای تحریم شدیدایران- اخطار شیمیایی ترامپ - سیاست تغییر رژیم تیلرسون و ... نشان از تعمد بر مساله آفرینی و تحریک ایران دارد. ١١-موضع ایران که بر تهدید و تحقیر مداوم اوباما و آمریکا بنیان نهاده شده بود ، پتانسیل محدودی برای چشم پوشی تاکتیکی در قبال تحریک های مستمر نظامی دارد. ادامه تحریکات امریکا و اسراییل،می تواند مکانیسم پاسخگویی عملی و علنی ایران را فعال کند. ١٢- در روزهای اخیر، تحلیلگران و ناظران بین المللی متعددی از فرید زکریا تا سیمون هرش و پل پیلار نسبت به بروز جنگ علیه ایران، هشدار می دهند. تا جایی که می شود دید، خطر جنگ بیشتر از معمول است. جنگ، برای ایران اصلا خوب نیست. نیروهای بزرگی را در سراسر خاورمیانه آزاد می کند و همه چیز را عوض خواهد کرد.می تواند به سرنگونی سعودی بیانجامد. چالشی جدی برای اقتصاد و ابهت امریکا و امنیت اسراییل خواهد بود. ایران نشان داده که اصلا حریفی دست بسته نیست. کشور بیش از همیشه، محتاج حکمت و سماحت است.