امروزه با افزایش استانداردهای زندگی و رشد جمعیت کل تشعشعات گازهای گلخانه ای رو به افزایش است همچنین با افزایش تقاضا برای مصرف نفت وگاز محصولات جانبی زیادی به عنوان محصولات ناخواسته سوزانده می شود.
پرداختن به موضوع گازهای فلر از دوجهت دارای اهمیت می باشند اول آنکه گازهای ارسالی به فلر دارای ارزش اقتصادی قابل توجهی می باشد و دوم تاثیر مخرب زیست محیطی ناشی از احتراق گازهای مذکور است سوزاندن گازها در واحدهای شیمیایی، پالایشگاهها و ... امری است که هم به دلایل ایمنی، کنترل افزایش فشار ناخواسته در واحدهای مختلف و هم به دلایل زیست محیطی (کاهش اثرات گلخانه ای ) اجتناب ناپذیر است. از این رو مدیریت گازهای ارسالی فلر بستر مناسبی برای انجام فعالیت‌های علمی، تحقیقاتی و کاربردی نه تنها در سطح کشور که در کل دنیا می باشد.
یکی از کاربردی ترین وسایلی که امروزه به همین منظور بکار می رود، فلرهای مرتفعی هستند که گاز در آنها سوزانده می شود. احداث فلر و سوزاندن گاز در آن، پیامدهای زیست محیطی مختلفی دارد که در صورتیکه به درستی لحاظ نشوند، می تواند در آینده تأثیرات منفی عمده ای بر انسان، گیاهان و جانوران، و محیط اطراف داشته باشد. آلودگی هوا از مهمترین تبعات منفی سوزاندن گاز در فلر ها می باشد . ایجاد استانداردهای سختگیرانه گامی مؤثر در کنترل آلودگی‌های هوای ناشی از فلر کردن، فلرینگ نشر، پخش گاز و کاهش میزان گاز می باشد. همچنین یک فلر گاز، با توجه به ویژگی‌های گازی که در آن سوزانده می شود، می توا ند آلایندگی حرارتی، صوتی، بصری و ... نیز داشته باشد. هدف اصلی کاربرد فلر گاز در لندفیل ها، سوزاندن گاز لندفیل و در سکوهای نفتی و در واحدهای شیمیایی، این است که به عنوان دستگاه ضامن به منظور حفاظت مخازن یا لوله ها در برابر افزایش فشار ناشی از برهم خوردگی های برنامه ریزی نشده عمل می کند.
پیشتازان فرآیند سوزاندن گاز عبارتند از نیجریه، روسیه، ایران، الجزایر، مکزیک، ونزوئلا، اندونزی و ایالات متحده می باشند. مهمترین پیامد ناشی از سوزاندن گاز، انتشار ترکیبات خطرناک و به نوعی آلودگی هوا می باشد . مو اد منتشره ناشی ازمراحل مختلف فلرینگ شامل ذرات کربن، ترکیبات آلی فرار (VOC)، منواکسید کربن، دی اکسید نیتروژن، دی اکسید گوگرد و .. می باشد.همچنین ارتفاع دودکش، قطر دودکش برای تامین سرعت کافی جریان گاز بسیار اهمیت دارد. آلوده کننده های گازی با نفوذ در اتمسفر سبب ایجاد باران اسیدی و رسوب اسیدی می شود که مطالعات اکولوژیک بسیاری در دهه های اخیر نشان دهنده تاثیرات مخرب سوزاندن این گازها می باشد و باعث آسیب شدید لایه ازن می گردد. ازن با واکنش فتوشیمیایی با VOCها و دی اکسید نیتروژن موجود در جوتشکیل محصولات اکسیدی می دهد که در نهایت منجر به تشکیل اسید سولفوریک و اسید نیتریک شده در محیط زیست رها می شود و باعث آسیب های زیست محیطی می‌گردد.
اثرات بهداشتی مواد منتشره از فرایند فلرینگ شامل موارد ذیل می‌باشد:
اوزن در سطح زمین در غلظت های پایین باعث تحریک چشم و در غلظت های بالا خصوصاً در کودکان و بزرگسالان، مشکلات تنفسی به همراه دارد. سولفید هیدروژن در غلظت های پایین میتواند بر چشم، بینی و ... اثر گذاشته و منجر به کم خوابی و سر درد شود. دی اکسید نیتروژن بر اعماق ریه و لوله های تنفسی اثر گذاشته و علائم تنگی نفس را شدت می بخشد. غلظت بالای آن باعث ایجاد متا هموگلوبین شده که از جذب اکسیژن توسط خون ممانعت به عمل می آورد. ذرات (PM10 , PM2.5) باعث سرطان و حمله های قلبی می شود. دی اکسید گوگرد موجب تحریک سیستم تنفسی و در نتیجه تشدید شدن آسم و برونشیت می گردد.
آلکانها شامل متان، اتان و پروپان در غلظت های پایین باعث تورم، خارش و التهاب می شود. در غلظت های بالا به اگزما و تورم ریوی حاد منجر می شود. آلکن ها شامل اتیلن و پروپیلن باعث ضعف، تهوع و استفراغ می شود. (آروماتیک ها) بنزن، تولوئن و زایلن سمی و سرطان زا می باشند، برسیستم عصبی اثر کرده و در غلظت کم باعث ناهنجاری های خونی می شوند همچنین باعث تحریک پوست، افسردگی و ... می‌گردند.
