مدایح بی صله!

به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ،عده ای میخواستند این نقطه از کشور را به قول خودشان تهرانیزه کنند البته فقط در بُعد "انتخابات" ولی نتوانستند چرا که در این شهر دانش آموزانی وجود دارد که در "پرت افتاده ترین" راه ها در طویله و یا در آغل حیوانات تحصیل می کنند یا مردان و زنانی هستند که در تلاش برای تأمین ابتدایی ترین نیازهایشان با پنجه در پنجه روزگار افکنده اند پس عجیب نبود اگر به پیشکش "تهرانیزه شدن انتخابات" نه بزرگ بگویند. در این نقاط است که اصلاح طلب و اصولگرا بودن برای اهالی تفاوتی نمی کند، آنها کسی را می خواهند که درد مشترکشان را درک کند و برای زخمهایشان مرهم باشد. چیز زیادی نمی خواهند چرا که بر خلاف دل بزرگشان خواسته هایشان کوچک است. در آنجا تبلیغ و ضد تبلیغ برای انتخابات کاربردی زیادی ندارد چرا که این مردم از بازی های سیاسی بی اطلاعند. ایذه، شهر گمنامی که شاید جوشش نفت در آینده، چهره ی خسته آن را دگرگون کند؛ شهری که سردمدار محرومترین شهرهای کشور به شمار می رود اما کرسی مشترکش با باغملک در مجلس دهم آنقدر مهم شده است که نام این دو شهر کوچک را بر سر زبان ها انداخته است. نامی که شاید بیش از همه برای وزارتخانه نفت و شیخ الوزرای دولت یازدهم شناخته شده باشد. اهالی این دو شهر نماینده شان را در لباس امیر کبیر می بینند و برایش حماسه سرایی می کنند. این رفتار آنها چندان عجیب نیست و نمی توان از آنها خرده گرفت چرا که برای این مردم که در سال های گذشته صدای چندانی از کرسی شان در بهارستان به گوش نمی رسید چهره تقریباً عبوس و جدی هدایت الله خادمی و حرف هایش رنگ و جلای دیگرد دارد. شاید این شخص همه آنچه این مردم می خواهند نباشد اما قطعا بخش عمده ای از خواسته هایشان را لبیک گفته است. آقای انرژی مجلس دهم به خوبی می داند چه بار بزرگی را به دوش کشیده و نگاه چه جمعیتی به او دوخته شده است. هدایت الله خادمی که سابقه ای طولانی در عرصه هایی مانند نفت، حفاری و فولاد دارد و بدون شک مسلط ترین فرد به مباحث انرژی در کمیسیون انرژی مجلس دهم است به خوبی می داند باید حواسش هم به دور افتاده ترین نقاطی که به هزار امید آرزو او را برگزیده اند باشد و هم به عنوان جدی ترین منتقد وزارت نفت در جهت منافع ملی گام بردارد...