بسته پیشنهادی برای رونق اقتصاد ایران

به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ،تا سه دهه پیش جوانان از دولت توقع شغل نداشتند چرا که شغل غالب مردم کشاورزی و دامداری و کار در بازار بود.اما عملکرد بدون برنامه و بدون استراتژی برخی دولت های گذشته و سیاست های کوته نگرانه و منفعت طلبانه برای جذب رای در انتخابات منجر به احساس وابستگی روز افزون جوانان به دولت و طلب شغل و رفاه از دولت ها گردیده است و اکنون دولت با میلیون ها جوانی مواجه است که اغلب تخصصی ندارند و تنها مدرک دانشگاهی در دست دارند و بسیاری از آنها به دنبال شغل های اداری و پشت میز نشینی هستند. این در حالی است که غالب زمین های ایران بایر هستند بگونه ای که وقتی با هواپیما بر فراز شهرهای مختلف سیر می کنید سرزمین خشک و بی آب و علف را می نگرید . چنین سرزمین کم آبی نیاز به آبیاری مدرن و کشت با کمترین میزان آب دارد که نیل به این هدف نیاز به صرف هزینه زیاد دارد. با این شرایط خاص ، مزیت رقابتی سرمایه گذاری در حوزه های زیر ساخت توسعه کشاورزی ، یکپارچه سازی اراضی و حمایت جدی از شرکت های کشت و صنعت و استفاده از شیوه های مدرن کشت و آبیاری است. بخش کشاورزی و باغداری حوزه ای است که با سرمایه نسبتا کم، اشتغال نسبتا زیادی ایجاد می کند اما از حیث درآمد و کسب سود قابلیت رقابتی کمتری نسبت به حوزه نفت و گاز و پتروشیمی دارد. با این شرایط ویژه ایران ، مزیت سرمایه گذاری در کدام حوزه برای سرمایه گذاران جذاب تر است؟ به دلایل زیر اصلی ترین مزیت سرمایه گذاری در ایران عبارت است از سرمایه گذاری در حوزه نفت و گاز و خصوصا صنعت متنوع متکثر و رو به توسعه پتروشیمی است و اکنون ایران دارای ذخایر عظیم گاز متان،اتان ،پروپان و بوتان است. با این منابع ارزشمند ما می توانیم صد کارخانه بزرگ پتروشیمی با خوراک های یاد شده احداث نماییم. کشور چین از ایران،امریکا و سایر کشورها خوراک اتان، بوتان و پروپان را خریداری و با صرف هزینه حمل زیاد این مواد أولیه را به کشور خود منتقل و ده ها کارخانه پتروشیمی احداث می نماید و محصول نهایی را با چندین برابر قیمت مواد خام به ایران می فروشد و ضمن کسب درامد بالا، میلیون ها شغل مستقیم و غیر مستقیم ایجاد می کند .این سوال وجود دارد که چرا با وجود این همه منابع اولیه این سرمایه گذاری ها در ایران انجام نمی شود و ما چرا باید با این سرمایه های خدادادی هنوز خام فروشی می کنیم؟! دولت در شرایط کنونی منابع لازم برای سرمایه گذاری را در اختیار ندارد و با این جذابیت لازم جهت جذب سرمایه گذاری وجود ندارد که اگر هم می داشت در سالهای اخیر سرمایه گذاران وارد صحنه می شدند. چنانچه همین روال فعلی حفظ شود جذابیت برای سرمایه گذاری در ایران برای سرمایه گذاران داخلی و خارجی وجود ندارد. معتقدم حفظ وضع موجود بسیار خسارت بار و حتی نگران کننده است چرا که فروش مواد خام، عدم ایجاد جذابیت برای سرمایه گذاران و به دنبال آن بیکاری ، فقر و مشکلات اجتماعی و ده ها مشکل دیگر آینده مبهمی برای ثبات و توسعه کشور رقم خواهد زد. چنانچه دولت از هم اکنون اعلام نماید حاضر به اجرای درست مفاد قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت و در نتیجه اعمال تخفیف بین 20 تا 30 درصدی برای خوراک مایع تحویلی به پتروشیمی ها در یک بازه زمانی 5 تا 10 ساله است ، تحولی در صنعت پتروشیمی ایجاد خواهد شد و سرمایه گذاران بزرگ ،میلیاردها دلار در این حوزه سرمایه گذاری خواهند نمود که نتیجه آن جلو گیری از خام فروشی گاز پروپان و بوتان و تبدیل این دو ماده خام به محصولات با ارزش افزوده چند برابری خواهد شد . به این ترتیب ما بجای صادرات بوتان و پروپان به قیمت حدود 350 دلار ،این دو ماده اولیه را به محصولات ارزشمندتری تبدیل می کنیم و با قیمت 1200 دلار به بازار های جهانی عرضه می نماییم. این تحول بزرگ با سرمایه گذاری خارجی و نه با منابع داخلی انجام خواهد شد هر چند ما در کشور منابعی برای اینگونه سرمایه گذاری های عظیم در اختیار نداریم. برخی گزارش ها نشان دهنده آن است که تا 5 سال آینده تولید بوتان و پروپان ایران به 20 میلیون تن در سال خواهد رسید و بازاریابی این میزان از محصول و فروش آن ضمن ایجاد رقابت منفی آسان نخواهد بود در حالی که ما می توانیم با اجرای مفاد قانونی که دست دولت را جهت تخفیف تا 30 درصدی نیز باز گذاشته سرمایه گذاران بزرگ داخلی و خارجی را جذب و 20 میلیون تن مواد خام یادشده را به محصولات بسیار ارزشمند تبدیل و بین 10 الی 12 میلیارد دلار در سال صادرات حاصل از این سرمایه گذاری نصیب کشور و نسل های آینده شود. سیدحسین میرافضلی مدیرعامل پتروشیمی جم منبع : روزنو