از کاریکاتوریزه کردن خصوصی سازی تا حقوقهای نامتعارف

به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ، مهندس رودانی مدیری کارآشناست که می توان از نظرات راهبردی و ارائه رهیافت های نوینش جهت رفع معضلات و تنگناهای موجود بر سر راه توسعه پایدار و ایمن صنعت بسیار بهره جست . یادداشتی که در ادامه می آید برآیند تجربه و مدیریت مدبرانه و مسولانه وی در صنعت نفت است که برای " عصر کیمیاگری " ارسال شده است و نمونه ای از تشریح عملکرد و اجرای ناقص خصوصی سازی و رشد ناهمگون و ضایعه بار آن در سایر بدنه سالم صنعت می باشد. سالهاست با علم و اجماع اینکه بخش دولتی و شبه دولتی با گستردگی و بهره وری اندک خود موجب اتلاف ثروت ملی و بیت المال میشود مبحث خصوصی سازی مطرح و به اصطلاح پیگیری شد اما از آنجایی که گروهی فقط به دنبال نوع بهره برداری و سوءاستفاده از دستورات و دستور العمل ها میباشند مسیر را در کاریکاتوریزه کردن مفهوم خصوصی سازی دیدند نه در مخالفت علنی با آن بلکه اساسا از بیخ و بن زدن بخش خصوصی و آنهم به اسم خصوصی سازی! حال درست بنگرید که چگونه طرحهای بسیار روی میز آمد، اعتبارات بسیاری آماده شد و گویا این طرحها و این اعتبارات پیش درآمد یورش انبوه شرکت های بخش دولتی و بنام بخش خصوصی بوده است در این بازه زمانی، کارخانههای سیمان، پتروشیمیها و نیروگاههای متعدد که در طول تاریخ شمار این طرحها نمونه نداشت به روی میز اجرا آمد، که این حجم عظیم کار می توانست بخش خصوصی واقعی را در این کشور گسترش داده و فعال کند زیرا این بخش خصوصی است که فردا با استفاده از توان خود و نه استفاده از رانتها ، امتیازات ، پولهای دولتی، چرخ اقتصاد مملکت را بچرخاند . اما حاصل چه بود همانند هزار پاها شرکتهای قارچ گونه با ریشه دولتی یک شبه تأسیس و در همان ابتدای تأسیس همه پروژه های بزرگ و متعدد به آنان واگذار شد با بهانه ها و توجیهات مختلف و رانتها و امتیازات مختلف، هیچکس نمیتوانست به آنان بگوید بالای چشمتان ابروست چراکه خود کارفرما بوده و در آینده هم دوباره خواهند شد. ماحاصل چه بود: اجرای پروژه در چندین برابر قیمت برآورد اولیه خود و چندین برابر زمان اولیه و عدم شکل گیری بخش قانونمند و توانمند خصوصی که قادر به رقابت با شرکتهای خارجی باشد. بله به این نمیگویند انجام پروژه و اقدام شق القمری! زیرا که مصداق مثل ((خود گویی و خودخندی)) است! در این موارد بارها از اطراف و اکناف اعتراضات به گوش رسید اما روند کماکان به سمت بزرگتر و فربه تر شدن بخش کاذب ((شرکتهای ریشه دار دولتی))، ادامه پیدا کرده است به طوری که هر کدام سرطان وار شرکت های مشابه و کوچکتر را تولید کردند و تقریباً غالب فعالیت اقتصادی را در این مملکت قبضه کردند حتی به اخذ پروژه های کوچک هم رحم نکردند و... پر واضح است که علت خصوصی سازی عدم کارایی سیستم دولتی در عرصه فعالیتهای اقتصادی میباشد، خوب بسیار مضحک است که ما به جای واگذاری بخشهای زیادی از بدنه دولت، آنها را با هجمه گسترده به بخش خصوصی بکشانیم و اسمش را بگذاریم خصوصی سازی! و در جایی دیگر هم بازرسی ها و هم پاسخگویی ها نیز در شرکت های ریشه دار دولتی کمتر می باشد؟! جالب اینجاست که برخورد و رفتار با بخشها و شرکتهای فوق نسبت به رفتار و برخورد با بخش خصوصی به گونه ای واضح متفاوت بوده است. گفتنی ها در این عرصه بسیار است ... خوب البته که نتیجه ؛ کاهش کارایی و افزایش فساد و رانت خواری و حقوق های نامتعارف خواهد بود. ضمن اینکه عرصه کاریکاتورسازی مبانی و مفاهیم رشد نیز کماکان فعال و پر جنب و جوش است. در پایان نکته قابل تامل اینکه ثروتهای حاصل از این گذر به دلیل اینکه از مسیرهای مشروع، و متعارف نبوده،
پر واضح است در داخل این مملکت هیچ گونه سرمایه گذاری انجام نخواهد شد کما اینکه نمونه های زیادی از این گفته را شاهد بوده ایم.