دکتر شاهین شایان آرانی/کارشناس امور مالی و اقتصاد بینالمللی
اشتراک گذاری :
به گزارشنفت ما ،با نزدیک شدن به زمان ضربالاجل مذاکرات هستهای ایران و گروه 1+5 فضای داخلی کشور مانند محیطهای خارجی از فراز و نشیبهای آن کنار نمانده است. طبیعی است که همواره مخالفتها و موافقتهایی پیرامون مذاکرات بروز میکند اما برخی مخالفان داخلی بدون درنظر گرفتن مصالح کشور جریانی را راه انداختهاند که در آن اما و اگرهای بسیاری وجود دارد.
منافع این افراد با حاکمیت و مواضع ملی همخوانی ندارد یا آنکه درک صحیحی از منافع روابط درازمدت بینالملل و نتایج آن ندارند. بدیهی است نمیتوان مدعی شد که برجا ماندن شرایط تحریم فضای اصلاح ساختارهای اقتصادی ما را فراهم خواهد کرد و نتیجه بهتری نسبت به تعامل با جهان به دنبال خواهد داشت. با مقایسهای ساده میان دو کشور کره شمالی و چین میتوان این مهم را دریافت که در شرایط تحریم نه تنها فضای اصلاح ساختارهای اقتصادی شکل نخواهد گرفت. بلکه این ارتباطات بینالمللی باید کنترل شده باشد. چرا که از سرگیری ارتباطات نیازمند مدل و الگوهای ارتباطی کنترل شده است.
اگر بتوانیم به حرکت اقتصاد کشور در پسا تحریم بهدرستی جهت دهیم تا با دنیا تعاملی سازنده داشته باشد در مسیر این تعاملات و فرصت اصلاح ساختارها رقم خواهد خورد. به نوعی از سرگیری مراودات جهانی و اصلاح ساختارهای اقتصادی لازم و ملزوم یکدیگرند و همسو با هم شکل خواهند گرفت. از اینرو نمیتوان این دو را مجزا از یکدیگر به شمار آورد.
لغو تحریمها توان تأثیرگذاری 30 الی 40 درصدی بر اقتصاد ایران خواهد داشت و راه حل 50 الی 60 درصد مابقی مشکلات منوط به اصلاح ساختارها و نظامهای اداری، اقتصادی، قوانین، مقررات و... است که البته این دو با یکدیگر ارتباط تنگاتنگی دارند.
به هر حال در صورت دستیابی ایران و گروه 1+5 به یک توافق جامع، سه اثر مثبت قابل تصور است. نخستین و مهمترین اثر، توافق هستهای و کمرنگ شدن تحریمها ایجاد یک اعتبار سیاسی، اقتصادی و در سطح بینالمللی است. اینکه ایران بتواند پا به پای سران کشورهای قدرتمند جهان مذاکره کند و این مذاکرات به نتیجه برسد یک اعتبار بینالمللی برای کشور به همراه خواهد داشت. رسیدن ایران و این قدرتهای جهانی به یک توافق برد - برد (از دید حاکمیت کشور) اعتماد بینالمللی، اعتبار و ثبات و دوام حکومت را تقویت خواهد کرد.
اثر دوم، شکلگیری جو روانی مثبت در کشور و خروج سرمایهگذاران داخلی از حالت انتظار است. این توافق از نظر اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و... ذهنیتی را در کشور ایجاد میکند که سرمایهگذاران داخلی برای حضور در صحنههای اقتصادی کشور رغبت خواهند کرد. تفاهم و کاهش تحریمها امیدواری سرمایهگذاران داخلی را نسبت به آینده اقتصاد و تعادل و ثبات آن شکل خواهد داد چرا که خروج این سرمایهگذاران از بلاتکلیفی موجب بهبود نسبی شاخصهای اقتصادی میشود.
اما اثر سوم، حضور سرمایهگذاران خارجی در اقتصاد کشور است. اگر تحریمها کمرنگ شود شاهد این موج مثبت سرمایهگذاری داخلی و خارجی خواهیم بود. نتیجه تمام اینها افزایش ثبات سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور، بهبود رفاه عمومی و افزایش شاخص کامیابی خواهد بود که به مرور نیازهای اصلاحی قانونی و ساختاری کشور را نیز نمایان خواهد کرد.
منبع: ایران