به گزارشنفت ما، نامه‌ای که یک ماه پیش تهیه شده بود، دیروز روی خروجی خبرگزاری فارس رفت؛ نامه سرگشاده ۱۰۰ نماینده مجلس به رییس‌جمهور در انتقاد از نحوه مواجهه با منتقدان. اینکه چرا این نامه با یک ماه تاخیر منتشر شده است، هنوز مشخص نیست.
همان طور که اسامی ١٠٠ نماینده‌ای که گفته می‌شود متن آن را امضا کرده‌اند هم منتشر نشده است. این نخستین بار نیست که طیف‌های تندروی اصولگرا ،دولت و رییس‌جمهور را به عدم تحمل منتقدان سیاسی متهم می‌کنند. پیش‌تر حتی یک بار صحن علنی مجلس به بهانه سخنان رییس‌جمهوری غیرعلنی شد.
همان زمان که حسن روحانی «ترس» را عامل مخالفت عده‌ای از سیاسیون با مذاکرات هسته‌ای عنوان کرده بود. منتقدان حسن روحانی یک بار دیگر در نامه خود سیاهه‌ای از آنچه توهین رییس‌جمهوری به منتقدان سیاسی می‌خوانند بیان کرده و آورده‌اند: «جناب آقای رییس‌جمهور! آیا مناسب نمی‌دانید حداقل همان برخوردی را که با دشمن شماره یک ملت بزرگ ایران و به قول امام (ره) با شیطان بزرگ یعنی امریکا داشته و مذاکره برد - برد را با آنها در کمال احترام آغاز کردید و اوباما را مودب یافتید، با منتقدان داخلی و ملت بزرگ و مظلوم ایران داشته باشید و به جای توهین و تمسخر به سخنان آنها نیز گوش فرا دهید؟» انتشار این نامه در حالی یک ماه به تاخیر افتاده که طیف منتقدان و مخالفان دولت تصمیم گرفته‌اند درست در کوران مذاکرات هسته‌ای آن را منتشر کنند. اقدامی که می‌تواند شایبه فشارهای سیاسی غیرمستقیم به مذاکرات هسته‌ای را تقویت کند. خصوصا اینکه نویسندگان نامه نتوانسته‌اند از اشاره به بحث مذاکرات هسته‌ای و ناخرسندی خود از روند آن چشم‌پوشی کنند.
در نامه این ١٠٠ نماینده آمده است: «انقلاب اسلامی ایران برای تحقق ارزش‌های اسلامی، استقلال و آزادی ملت مظلوم ایران پدید آمده است و رییس‌جمهور مسوول اجرای قانون اساسی است که تامین‌کننده استقلال و آزادی مشروع ملت بزرگ ایران و مدافع ارزش‌های اسلامی است، از مصادیق آزادی‌ها، آزادی بیان و انتقاد از مسوولان کشور است.» این نمایندگان طرح انتقاد علیه دولت را «وظیفه قانونی و شرعی» خود معرفی کرده که تاکنون در حوزه‌هایی چون «حوزه‌های اقتصادی مانند توزیع سبد کالا، واردات بی‌رویه اقلام کشاورزی و کالاهای لوکس، در حوزه سیاسی مانند به‌کارگیری افراد افراطی و فتنه‌گر در بدنه دولت و نیز سیاست خارجی کشور و در زمینه مذاکرات هسته‌ای مانند «رعایت خطوط قرمز نظام و منافع ملی» مطرح شده‌اند.
در ادامه این نامه تاکید شده است: «متاسفانه جنابعالی به جای استقبال از انتقادات دلسوزانه منتقدان به عنوان حق قانونی آنها در نطق‌های مختلف خود، توهین‌های متعددی را نثار آنها کرده‌اید، توهین‌هایی مانند نسبت دادن کم‌سواد، بی‌شناسنامه، بزدل، صبی یتشیخ، بروند جهنم، تازه به دوران رسیده‌ها، نداشتن عقل سالم، توهین‌هایی که ارتکاب به آن از سوی افراد عادی دور از اخلاق است تا چه رسد به مقامی چون ریاست‌جمهوری.» در ادامه این نامه آمده است: «سوال ما از رییس‌جمهور محترم آن است که آیا بیماران صعب‌العلاج، معلولان و نیز جانبازان عزیز که عضوی از بدن خود را در دفاع از اسلام و این کشور عزیز فدا کرده‌اند، باید مورد توهین و تمسخر شما قرار بگیرند و به تعبیر شما چون بدن سالمی ندارند، عقل سالمی ندارند، عزیزانی که به برکات جانبازی آنها این کشور امنیت یافته و افرادی چون ما و شما به پست و مقامی رسیده‌ایم، آیا باید مورد توهین قرار بگیرند؟» نمایندگان همچنین خطاب به رییس‌جمهوری این سوال را مطرح کرده‌اند که «چه ضرورتی دارد که آنقدر آرای شکننده هفت دهم درصدی خود را به رخ منتقدان بکشید و از آنان بخواهید که مسوولیت‌های خود را ترک کنند و جای خود را به کسانی بدهند که در فتنه یا از فتنه‌گران بودند یا از ساکتین و از طرفی با این سخنان نظام را در اذهان جهانی متهم به دیکتاتوری نمایید، شما در عمل که همین کار را می‌کنید و کسی از اصولگرایان را باقی نگذاشته‌اید لااقل شعارش را ندهید. جناب آقای رییس‌جمهور! آیا روند توهین به منتقدین نقطه پایانی خواهد داشت یا مسیر توهین کردن و سلب آزادی‌های مشروع و شکایت از آنها همچنان ادامه خواهد داشت؟»
در پایان این نامه هم آمده است: «جناب آقای رییس‌جمهور، احراز هر پست و مقامی در این مملکت بزرگ مستلزم رعایت شوونی است که همه مسوولان کشور باید آنها را رعایت کنند فلذا از جنابعالی انتظار داریم به جای پرداختن به مسائل حاشیه‌ای یا توهین و تحقیر، استهزای منتقدین و اختلاف‌افکنی میان اقشار مختلف جامعه، به حل مشکلات متعدد اقتصادی و فرهنگی مردم عزیز و بزرگ کشور اسلامی بپردازید.»
برخی از نمایندگان مجلس تایید کرده‌اند که این نامه بیش از یک ماه پیش تهیه شده بوده. از جمله ابراهیم کارخانه‌ای که حتی بعد از این یک ماه محتوای نامه سرگشاده خطاب به رییس‌جمهوری را از یاد برده بود. ابراهیم کارخانه‌ای همچنین گفته است که امضاهای این نامه هم در همان زمان تهیه آن یعنی یک ماه پیش جمع‌آوری شده‌اند. با این وجود برخی نشانه‌ها در متن نامه سرگشاده حکایت از آن دارد که متن این نامه در طول این مدت تغییر کرده است. از جمله این قسمت که «چه ضرورتی دارد که آنقدر آرای شکننده هفت دهم درصدی خود را به رخ منتقدان بکشید و از آنان بخواهید که مسوولیت‌های خود را ترک کنند.»
این جمله مشخصا ناظر به سخنرانی روز یکشنبه رییس‌جمهوری بود. جایی که وی گفته بود: «مسوولان اجرایی باید مسوولانی باشند که به رای مردم در ٢٤ خرداد ٩٢ معتقدند، اگر کسی اعتقاد به رای مردم ندارد، می‌تواند در کشور کار و فعالیت کند اما نمی‌تواند مدیر سطح بالای کشور باشد یعنی مردم قبول نمی‌کنند، مردم گفته‌اند، نظر ما این است.» با این حساب می‌توان حدس زد که هر چند امضاهای نامه سرگشاده منتشر شده دیروز بیش از یک ماه پیش جمع شده‌اند اما متن آن بعد از سخنان روز یکشنبه حسن روحانی تغییر کرده و سپس منتشر شده است. با این وضعیت به نظر می‌رسد که سخنان حسن روحانی درباره همسویی مسوولان اجرایی با رای ٢٤ خرداد برای طیف منتقدان و مخالفان دولت بیش از آن چیزی که احساس می‌شد، سنگین افتاده است. این موضوعی است که از ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم محل چالشی جدی بین دولت و منتقدان از یک سو و دولت و هوادارانش نیز از سوی دیگر بوده است.
هواداران دولت اعتقاد دارند که قسمت قابل توجهی از مدیران اجرایی در استان‌ها نتوانسته‌اند خود را با تیم حسن روحانی و سیاست‌های آن هماهنگ کنند. همزمان انتقادهایی هم از باقی ماندن برخی مدیران نزدیک و متمایل به احمدی‌نژاد در راس کارهای اجرایی نیز مطرح می‌شود. در آن سو منتقدان و مخالفان اصولگرای دولت از همان ابتدا بر دست نخوردن ترکیب مدیران احمدی‌نژاد تاکید داشتند. موضوعی که در جریان انتخاب استانداران زمینه اختلافاتی جدی میان پاستور و بهارستان را دامن زد. جایی که نمایندگان معتقد بودند که دولت باید از نظرات آنها برای چینش ترکیب استاندارانش استفاده کند و دولت نیز در برابر این خواست مقاومت نشان داد. با این پیشینه، نامه سرگشاده ١٠٠ نماینده به رییس‌جمهوری در فاصله کمتر از ٢٤ ساعت بعد از اخطاری که او به مدیران دولتی غیرهمسو با سیاست‌ها و برنامه‌هایش داد حاکی از آن است که حتی بعد از گذشت ١٨ ماه از عمر دولت همچنان زمینه اختلاف بر سر ترکیب مدیران اجرایی وجود دارد و رقبای سیاسی دولت نیز از تلاش برای حفظ این ترکیب در حالتی نزدیک به حالت دوران احمدی‌نژاد فروگذار نمی‌کنند. اما ابهام دوم این است که کدام نمایندگان این نامه سرگشاده را امضا کرده‌اند.
آوردن عدد ١٠٠ برای تعداد امضاهایی که هنوز جزییات آن مشخص نشده است، یادآور تعداد اعضای فراکسیون اصولگرایان مجلس است. فراکسیونی که خط مقدم انتقاد و مخالفان با دولت را در اختیار دارد. با این وجود دیروز برخی اعضای این فراکسیون در تماس‌های تلفنی نسبت به وجود چنین نامه‌ای ابراز بی‌اطلاعی کردند. نمایندگانی چون حسین نجابت و ابراهیم آقامحمدی هم در این جمع بودند که از منتقدان سرشناس دولت در بهارستان محسوب می‌شوند.
منبع: روزنامه اعتماد
