به نظر می‌رسد هیچ یک از این موارد برای صنعت نفت در عراق که دومین تولیدکننده بزرگ اوپک پس از عربستان سعودی است، اهمیت ندارد.
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ،عراق پس از اینکه امسال از کانادا به عنوان چهارمین تولیدکننده بزرگ جهان پیشی گرفت، به سرعت در حال تبدیل شدن به یک قدرت نفتی جهانی است، اما این کشور جنگ زده هنوز چندان ابراز وجود نکرده است.
در حالی که دغدغه بازارهای نفت، میزان توانایی عربستان سعودی برای افزایش تولید در آستانه بازگشت تحریم‌های آمریکا علیه ایران است، عراق بی سروصدا صادراتش به آسیا، اروپا و مدیترانه را افزایش داده است.
جبار اللعیبی، وزیر نفت عراق هفته جاری اعلام کرد این کشور ۴.۷۸ میلیون بشکه در روز نفت تولید کرده است و تولیدش به ۵ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۹ و ۷.۵ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۲۴ افزایش خواهد یافت. شرکت مشاوره وود مک‌کنزی پیش‌بینی کرده که عراق ممکن است ۶ میلیون بشکه در روز نفت تا سال ۲۰۲۵ تولید کند و تولیدش در شش سال آینده سریع‌تر از همه کشورها بجز آمریکا، رشد خواهد کرد.
اما با وجود ثروت نفتی، عراق فاقد تامین برق ثابت است و برای تامین روشنایی و جذب سرمایه‌گذاری ضروری برای اشتغالزایی و تشویق کسب و کارهای داخلی، مشکلاتی دارد.
زیاد دائود، اقتصاددان ارشد بلومبرگ در خاورمیانه در این باره می‌گوید: افزایش تولید خبر خوبی است اما عراق نتوانسته خدمات ابتدایی مانند آب سالم و برق برای شهروندانش از جمله مردم بصره که بیشترین استخراج نفت را دارد، فراهم کند.
قیمت نفت از سال ۲۰۱۶ دو برابر شده و فاینانس عراق را تقویت کرده است، اما شاخص سهام این کشور طی همین مدت ۳۰ درصد افت کرده است. طبق آمار سازمان ملل متحد، بیش از ۳۲ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در پنج سال اخیر از عراق خارج شده است.
بیش از ۷۵ درصد از رشد عرضه نفت تا سال ۲۰۲۵ از سوی آمریکا، کانادا و عراق خواهد بود.
به گفته علی مولاوی، مدیر پژوهش در یک اندیشکده عراقی، با گذشت ۱۵ سال از زمان حمله آمریکا به عراق و سرنگونی رژیم صدام حسین، مردم از این که ۲۴ ساعته برق ندارند و وضعیت زیرساخت و بهداشت ضعیف است، ناراضی هستند. ثروت به شکل منصفانه و برابر توزیع نشده است.
با این حال بهبود وضعیت امنیتی و تلاش‌ها برای تشکیل یک دولت جدید، تا اندازه‌ای مایه خوش‌بینی شده است. اما تداوم فساد و موانع بوروکراسی شرکتهای خارجی را نسبت به سرمایه‌گذاری نگران می‌کند.
به نظر می‌رسد هیچ یک از این موارد برای صنعت نفت در عراق که دومین تولیدکننده بزرگ اوپک پس از عربستان سعودی است، اهمیت ندارد.
غولهای نفتی مانند اکسون موبیل، توتال، لوک اویل و گازپروم از شرکت در آخرین مناقصه بلوکهای نفت و گاز عراق در آوریل خودداری کردند، اما شرکتهای کوچک‌تر از امارات متحده عربی و چین موفق شدند قراردادهایی را برنده شوند. به گفته ایان تام، تحلیلگر وود مک‌کنزی، شرکتهای نفتی بین‌المللی مسئول دو سوم از تولید جاری عراق هستند و سرمایه و فناوری آنها برای حفظ و افزایش تولید ضروری است. تا زمانی که دولت عراق به طور کامل و به موقع به شرکتهای خارجی پول می‌دهد، تولیدکنندگان می‌توانند سود معقولی از میادین کم هزینه عراق داشته باشند حتی اگر قیمت نفت به ۳۰ دلار در هر بشکه سقوط کند. قیمت نفت برنت که شاخص بازار جهانی است، امسال به طور میانگین ۷۳ دلار بوده است.
به گفته تحلیلگران، عراق برای یافتن سرمایه‌گذار خارجی برای توسعه صنعت نفت خود مشکل ندارد بلکه چالش اصلی، جدب سرمایه و تخصص برای بهره‌مندی اقتصاد کشور است.
منبع:ایسنا
